GİRİŞ
Yazar, bilim ve eğitim kavramlarının orijinal anlamlarının kaybolduğunu düşünüyor ve bilimin sadece doğa fenomenlerini açıklamak için kullanılan bir yöntem olduğunu vurguluyor. Ayrıca, bilimin sadece fizik, kimya veya biyoloji gibi alanları kapsamadığını ve örgütlerde gözlemlenen fenomenlerin de doğanın bir parçası olduğunu belirtiyor. Yazar, bilimin varsayımlara dayandığını ve bu varsayımların çürütülebileceğini ancak çürümenin yeni ve daha geçerli bir varsayımın ihtiyacını vurgulayacağını da söylüyor.
1
Bay Rogo bir fabrika müdürüdür ve sabah erken saatlerde işe gelir. Park alanında Bill Peach’in kırmızı Mercedes’ini görür ve şaşırır. Ofise doğru yürürken, fabrikadaki çalışanlar tarafından toplanılır ve bir dizi sorunla karşı karşıya kalır. Sonunda Bay Peach’in fabrikayı ziyaret ettiğini ve bir müşteri siparişinin durumunu görmek istediğini öğrenir. Peach, 41427 adlı siparişi getirmek için çaba sarf ederken, eksik bir alt montaj parçası bulunur ve n/c makinelerinden birinin yanında beklemektedir. Ancak makinistler, başka bir ürün için bu parçayı kullanmak istemektedir. Peach, eksik parçanın 41427 için kullanılmasını isteyerek, makinistleri ikna etmeye çalışır. Ancak makinistler direnir ve sendika temsilcisi bile ortaya çıkar. Sonunda, Peach diplomasi kullanarak makinistleri ikna eder ve sipariş tamamlanır. Peach’in bulunduğu ofise gidip onunla görüşmek isteyen kişi ise hikâyenin sonunda belirtilir. Rogo, Martinez ve bir makinistle konuşarak işten çıkarma veya askıya alınma olmayacağına dair endişelerini dile getirir. Martinez, grev çağrısı yapamayacağını anladıktan sonra, sendika şikâyette bulunmak için konuşacakları Mike O’Donnell ile görüşmek istediklerini belirtir. Rogo, Bill Peach ile ofisinde konuşmak için çağrılmıştır. Peach, neler olduğunu öğrenmek istediğini belirtir ve Rogo, koltuğunda oturmak istemez. Rogo’nun bir iş toplantısında yaşadığı bir sorun hakkında konuşulur. Rogo, iş ilişkilerinin zarar görmesine neden olan bir siparişin gecikmesiyle ilgili bir sorunu çözmek için toplantıya katılmıştır. Ancak, toplantı sırasında birisi ona tesisinde neler olduğunu sorgular ve onun kişisel hayatını da tartışmaya açar. Rogo, yaşanan sorunun farkında olduğunu belirtirken, aynı zamanda işin zorlu koşulları ve kaynak sınırlamalarının da farkında olduğunu ifade eder.
Arada bir diyalog içeriyor ve görünen o ki, bir üretim tesisinde sorunlar yaşanıyor. All, ürünleri inşa eden kişi olarak ele alınabilir ve Peach ise yöneticilerden biri olabilir. Bill ise tesisin başında olan kişi gibi görünüyor ve performansı artırmak için baskı yapıyor. Tartışmanın merkezinde, tesisin siparişleri yetiştirememesi ve para kaybetmesi var. Bill, tesisin daha verimli olmasını istiyor ve bunun için herhangi bir mazeret kabul etmiyor. All ise zaten yorgun olduğunu belirterek, elinden gelenin en iyisini yaptığını söylüyor.
All, işinde zorlu bir dönemden geçmektedir. Bitki üretimindeki sorunlar nedeniyle işler kötü gitmektedir. Patronu Peach, All’a üç ay içinde bitki üretiminde düzelme sağlaması gerektiğini söyler. Aksi takdirde fabrikayı kapatmak zorunda kalacaklarını belirtir. All, durumun ciddiyetinin farkındadır ve endişelidir. Tartışma sonunda, patronu Bill işe gitmek için ayrılırken, All da fabrikaya gidip neler olup bittiğini görmeye karar verir. Bu parça bir fabrikanın içindeki atmosferi ve çalışanlarını anlatıyor. Anlatıcı, Frank isimli bir çalışanla konuşurken, Peach adında bir kişinin arabasından bahsediyor ve Fran’ın arabaların ne kadar pahalı olduğunu bilmediğini söylemesi üzerine araba fiyatları hakkında konuşuyorlar. Anlatıcı, Fran’ın çalışkanlığını ve işine bağlılığını takdir ediyor ve fabrikaya girdiklerinde dünyanın değiştiğini hissettiklerini söylüyor. Fabrikada malzemelerle dolu kutular ve kartonlar arasında devasa zincir bağlantı kafesi ve çeşitli makineler var. Parça, bir fabrikanın içindeki hareketli ve heyecanlı atmosferi yansıtıyor. Bir fabrika gibi görünmektedir. Makinelerin çoğu, turuncu, mor, sarı ve mavi renklere boyanmıştır ve bazıları dijital ekranlara sahip robotik kollarla donatılmıştır. İnsanlar, genellikle makineler arasında neredeyse gizlenmiş, burada ve orada bulunurlar. Gürültü seviyesi oldukça yüksektir ve fanların, motorların ve havalandırma sistemlerinin gürültüsü ile birlikte, rastgele açıklanamayan sesler de duyulmaktadır. Bob Donovan, buradaki üretim müdürüdür ve dokuz yıldır burada çalışmaktadır. İşlerin yapılması gerekiyorsa, onunla konuşarak çözülebileceği söylenmektedir. Burada çalışanlar, yüksek gürültü seviyesine rağmen işlerini yapmaya devam ederler. Bob ve ben, Tony adlı ustaya ait olan takım tezgahında bir sorun olduğunu öğreniriz. Usta Tony’nin istifa ettiğini ve kurulumu yaparken bazı hatalar yaptığını öğreniriz. Makine çökmüş ve üreticiyle iletişim kurulmuştur. Makine fabrikadaki tek örnektir ve üreticinin müdahalesi gerekebilir. Sabotaj olup olmadığı sorusuna Bob cevap veremez. Ben, Bill Peach’e kızgınım çünkü onun yönergeleriyle hareket ettim.
2
Al eve gidiyor ve karısına saçlarının güzel göründüğünü söylüyor. Ancak karısı Julie, saçları hakkında endişeli olduğunu ve zor bir gün geçirdiğini belirtiyor. Julie, akşam yemeği için dışarı çıkmayı teklif ediyor ancak Al’ın işleri olduğu için kabul etmiyor. Daha sonra All, dün gece verdikleri sözü hatırlayarak bir saatliğine dışarı çıkmayı teklif ediyor, ancak Julie bu fikri reddediyor ve kasabada bir gece geçirme teklifini de geri çeviriyor. Konuşan kişi, bir kişiye fabrikanın kapatılacağına dair bilgi veriyor. O kişi, endişelenmekte ve işini kaybetmekten korkmaktadır. Konuşan kişi, onunla bir sonraki işi hakkında konuşmadığını söyler ve işin burada olduğunu belirtir. Konuşan kişi, onun buradan çıkmak istediğini düşündüğünü ve arkadaşları olmadığını, yalnız hissettiğini anlar. Bu durum üzerine, ikisi arasında bir tartışma yaşanır ve konuşan kişi, onunla birlikte dışarı çıkmayı teklif eder. Sonunda, konuşan kişi, onunla sarılır ve onun iyi olup olmadığını sorar. İkisi yarın akşam dışarı çıkmaya karar verirler. Yazar, Bearington adlı bir kasabada yaşadığını ve burayı evi gibi hissettiğini belirtiyor. Ancak, kasabanın fabrika şehri olduğunu ve diğer Amerikan banliyölerinden çok fazla farklılık göstermediğini ifade ediyor. Şehir merkezindeki sokakların eski ve iç karartıcı olduğunu, bazı mağazaların kapalı olduğunu ve bir ofis kulesinin bölgenin yeniden doğuşunun sembolü olduğunu söylüyor. Yazar, akşam yemeğini unuttuğunu ve fabrikaya geri dönerken bir şeyler almaya karar verdiğini ifade ediyor.
Bir kasabadaki büyük işverenlerin kaybı ve bir fabrikanın kapanmasıyla ilgili bir hikayeyi anlatıyor. Fabrika sahibi şirketin güneye taşındığı ve sendikalarıyla kötü bir durumdan kaçınmaya çalıştığı söyleniyor. Ancak sendikaların muhtemelen beş yıl içinde şirketi tekrar yakalayacağı da belirtiliyor. Fabrikanın kapanmasıyla ilgili bir gazete hikayesi de olası bir senaryo olarak sunuluyor. Yazar, bu tür olayların sıkça yaşandığı bir kasabada yaşamanın ne kadar zor olduğunu ifade ediyor. Ayrıca, yazarın bir dönem gazetede yazıldığı belirtiliyor ve bu durumun kapanan fabrika ile ilgili haberlerin yayınlanmasıyla kendini ihanet etmiş gibi hissetmesine neden olduğu söyleniyor. Donovan, bitkiye döndüğünde gergin bir gorile benziyordu ve bugün yaptığı koşularla beş kilo vermişti. Koridordan NCX-10’a doğru yürürken, ağırlığını bir bacağından diğerine kaydırdığını izledi. Birisiyle konuşmak için koridorun karşısına daldı, sonra bir şeyi kontrol etmek için havalanarak kaçtı. Donovan ona ıslık çalmaya çalıştı ancak duyamadı. Ardından, NCX-10’a geri dönmeden önce iki departman boyunca onu takip etti. Bob ile konuştu ve siparişin bu gece gönderilip gönderilmeyeceği konusunda belirsizlik vardı. Donovan, NCX-10’a baktığında, büyük bir ekipman yığını ve en pahalı n/c makinelerinden biri olan parlak lavanta renkli bir makine gördü. Kontrol panelinde kırmızı, yeşil ve sarı ışıklar, jet siyah klavye, teyp sürücüleri ve bilgisayar ekranı bulunuyordu. Makinenin odak noktası, bir mengenenin bir çelik parçasını tuttuğu ortada yapılan metal işlemeydi. Metal talaşı bir kesici aletle dilimleniyor ve turkuaz yağlayıcı işin üzerine sıçrarak talaşları uzaklaştırır. NCX-10 en azından tekrar çalışıyordu. Bir şirkette yaşanan bazı sorunlar ve bir siparişin tamamlanması hakkındadır. Hasarın aslında düşündüklerinden daha az kötü olduğu ancak servis teknisyeninin geç kalması nedeniyle fazla mesai yapıldığı belirtiliyor. İşçilerin verimliliği hakkında da şikayetler var ve metindeki kişi, Donovan ile birlikte akşam yemeği yemek için bir bara gider. Donovan, bunun neden Sednikk’s Bar and Grill olduğunu merak ediyor ve burada hamburger, patates kızartması ve bira siparişi veriyorlar.
Donovan ve anlatıcı, bir barın üçüncü taburesinde biralarını içerlerken, anlatıcı geçmişi ve kasabadaki bakkal dükkanı hakkında konuşuyor. Joe Sednikk barın arkasında duruyor ve Donovan, bir gönderi için ödenen bedeli ve kaybedilen bir makinisti tartışıyor. Ancak, onlar için çok pahalı olan bir siparişi gönderdikten sonra, anlatıcı “kapıdan çıktı” ve kuralların çiğnendiği bir şey yaptıklarını kabul eder. Donovan, her gün fabrikayı bu şekilde çalıştırırlarsa verimliliklerinin nasıl görüneceğini merak ederken, anlatıcı ölçek ekonomileri ve maliyetler hakkında endişeli olduğunu belirtiyor. Donovan, hızlandırıcı olduğu süre boyunca yanlış şeyler öğrendiğini söyler. Ancak işlerin belirli bir amaca yönelik olduğunu ve Bill Peach’in yönetmeyi bırakması durumunda tesiste sıkıntıların artacağını belirtir. Eleştiri listesindeki üretim tesisi üç ay içinde kapanacak ve Granby’nin onayı sonrasında değiştirilemeyecek. Bu nedenle UniWare Bölümü, rekabet edemeyeceği bir pazardan çekilmek zorunda kalacak ve birçok kişi işsiz kalacak. Ancak UniCo’nun başka bir iyi bölümü var ve bu nedenle UniCo ailesinde kalmaya devam edecekler. Kim Bilir Ne Şirketi, bir başka şirketin stratejik planının özü olan kaybedenlerin birleşmesiyle başarılı oldu. Ancak şirket çalışanları her altı ayda bir yeni bir programla sorunlarını çözmeye çalışıyorlar ve bu genellikle kötü sonuçlar veriyor. Şirket sahibi, rekabetçi bir fiyatla kaliteli bir ürünü zamanında piyasaya sürmekte başarısız olduklarını düşünüyor. Şirket sahibi, iyi bir bitki, iyi bir fabrika, teknoloji, robotlar ve iyi insanlarının olduğunu, ancak temel bir şeyin yanlış olduğunu düşünüyor. Şirket sahibi, Japonların pazarlarına girmesiyle rekabetin arttığını ve fiyat ve teslimat konusunda Japonların kendilerini yenmeye başladığını belirtiyor. Sonuç olarak, şirket sahibi daha rekabetçi olmak için ne yapabileceğini düşünüyor. Bir fabrika müdürünün düşünceleri anlatılıyor. Müdür maliyetleri azaltmış ve verimliliklerinin iyi olduğunu düşünüyor. Ancak geç siparişlerin ve envanter yığınlarının olması sorun teşkil ediyor. Müdür, bu sorunların diğer fabrikalarda da olduğunu fark ettiğini belirtiyor. Kendisine güveniyor ve çalışkan olduğunu düşünüyor. Ancak, bazen başarısızlık hissi ile karşı karşıya kalıyor. Yine de, müdür işinde keyif aldığını ifade ediyor ve cehennemden çıkma vaktinin geldiğini düşünüyor.
NOT: Bu durum, işletme ve yönetim açısından oldukça zorlu bir durumdur. İlk olarak, iş kaybı yaşayan çalışanlar için üzücü bir durum söz konusudur. Bu çalışanların iş kaybı sonrası maddi sıkıntı yaşamamaları için işletmenin kapanması öncesinde planlama yapılması gerekmektedir.
İşletme açısından ise, bir fabrikanın kapanması genellikle büyük bir kayıp demektir. Fabrikanın kapanması, üretim kapasitesinde azalma, piyasa payında düşüş, müşteri kaybı ve dolayısıyla gelir kaybına neden olabilir. Bu nedenle, bir fabrikanın kapanması kararı alınırken, bu kararın işletmenin geleceği açısından detaylı bir şekilde değerlendirilmesi gerekir.
Yönetim açısından ise, iş kaybı ve fabrikanın kapanması gibi durumlar, yöneticilerin karar alma becerilerini test edebilir. Yöneticiler, bu zorlu durumlar karşısında hızlı ve etkili bir şekilde hareket etmek zorundadırlar. Bu durumlar, aynı zamanda yöneticilerin kriz yönetimi becerilerini de ortaya çıkarabilir. İş kaybı ve fabrikanın kapanması durumunda, yöneticilerin işletmenin geleceği için sağlam bir plan yapması ve bu planı uygulaması gerekmektedir.
Sonuç olarak, iş kaybı ve fabrikanın kapanması gibi durumlar, hem işçiler hem de işletme açısından zorlu bir süreçtir. Bu durumların yönetiminde ise, etkili bir kriz yönetimi, planlama ve stratejik düşünme becerileri gerekmektedir.
3
Julie güne başlıyor. Sonra, anlatıcı arabasıyla yola çıkıyor ve güneşin doğuşunu izliyor. Peach adında bir kişinin fabrika çalışanlarına yönelik bir toplantı çağrısı yapmasıyla ilgili bir konu ortaya çıkıyor. Toplantının konusu gizli tutuluyor ancak anlatıcı, Peach’in kötü performans haberlerinin paylaşılacağı ve üretkenlik için yeni hedeflerin belirleneceği bir sunum yapacağına inanıyor. Anlatıcı ayrıca toplantıya katılanların bir kısmının gece önceden uçmak zorunda kalacaklarını ve bunun ekstra masraflara neden olacağını belirtiyor. Yazar, Peach’in eskisi kadar güçlü olmadığını ve son zamanlarda aşırı tepkiler verdiğini düşünüyor. Peach önceden yeni fikirlere açıktı ve çalışanların iyi hissetmelerinin önemli olduğuna inanıyordu, ancak şimdi bunlara karşı çıkıyor. Yazar, Peach ile iyi geçinmelerine rağmen son zamanlarda onunla birkaç kavga yaşadığını ve bunların dünkü kadar ciddi olmadığını söylüyor. Yazar ayrıca Peach ile arkadaş olduklarını ve birlikte iyi işler yaptıklarını, ancak belki de Peach’in onu tam olarak sevmediği için sadece işlerinde iyi olduğunu düşünüyor. Şeftali ve bir grup insanın otelde parti yaparken yakalanmaları ve sonrasında yaşananlar anlatılıyor. Daha sonra metin, anlatıcının iş yerindeki yaşamını ve Peach isimli kişinin kariyerine yardımcı olduğunu anlatıyor. Nathan Selwin isimli bir karakterle karşılaşması ve bölümdeki bölünme hakkında konuşmaları yer alıyor. Nathan, bölünmenin bütün bölgeyi etkileyeceğini ve performansın artırılmaması durumunda bölümün satışa çıkarılacağını söylüyor. Nathan’ın iddialarının doğruluğu hakkında şüpheli bir şekilde sona eriyor. Bir şirketin üretim maliyetlerindeki artışlar ve düşen talep nedeniyle bazı fabrikalarının kapatılacağı ve personel sayısının azaltılacağı duyuruluyor. Anlatıcının çalıştığı fabrikanın da kapatılacaklar arasında olduğu söyleniyor ve işini kaybedeceği için endişeleniyor. Peach, yeni iş fırsatları aramalarını ve iş arama sürecine başlamalarını öneriyor. Diğer karakterlerin de endişeleri ve soruları var, ancak anlatıcının kafası işinden kaynaklı endişelerle dolu kalıyor.
Tartışma bölüm kontrolörüne devredilmiştir ve Peach, zorluğun üstesinden nasıl geleceklerine dair bir konuşma yapmaktadır. Grafikler ekranda yanıp sönmeye başlar ve satışların azaldığı, maliyetlerin arttığı, verimliliğin düştüğü gibi sorunlar tartışılmaktadır. İşlerinin geleceği, üretkenliği artırma yeteneklerine bağlıdır. Anlatıcı, toplantıya odaklanmakta zorlanmaktadır ve kalem ararken yanlışlıkla puro çıkardığını fark eder.
NOT: Öncelikle, bir fabrika çalışanı olan anlatıcı, işyerindeki gelişmelerle ilgili kaygılarını dile getiriyor. İşyerindeki tartışmalar, üretkenliğin düşmesi, maliyetlerin artması ve satışların azalması gibi sorunlar, şirketin performansını olumsuz etkilemektedir. Peach’in sunumu, bu sorunları çözmek için neler yapılabileceğine dair öneriler sunmaktadır.
Şirketin üretim maliyetlerindeki artışlar ve düşen talep, bazı fabrikaların kapatılmasına ve personel sayısının azaltılmasına neden olmaktadır. Bu durum, anlatıcının çalıştığı fabrikanın da kapatılacaklar arasında olduğu anlamına gelmektedir. Peach, iş arama sürecine başlamalarını önermektedir.
Organizasyon ve yönetim açısından, metinde şirketin performansı ve geleceği gibi konular tartışılmaktadır. Peach’in sunumu, şirketin sorunlarını çözmek için ne tür adımlar atabileceğine dair öneriler sunmaktadır. Nathan Selwin karakteri, şirketin bölünmesi hakkında endişelenmektedir ve bu konu da yönetim açısından önemli bir konudur.
Genel olarak, metin iş hayatında karşılaşılabilecek farklı sorunları ve ilişkileri ele almaktadır. Ekonomik konular ve yönetim sorunları da metinde yer almakta ve işyerindeki performansı etkilemektedir.
4
Öyküde, anlatıcı O’Hare Havalimanı’nda seyahat ederken bir havayolu salonuna gider ve orada eski bir tanıdığı olan bir fizikçi olan Dolphin’la karşılaşır. İkisi sohbet eder ve eski günleri hatırlarlar. Dolphin, meşgul olduğunu söyler ve ayrılmak zorundadır. Anlatıcı, Houston’a gidiyor ve Dolphin ise New York’a gidiyor. İki kişi arasında geçen konuşmada, UniCo adlı şirkette bitki adamı olarak çalışan biri, bir üreticiler birliğinin daveti üzerine robotik hakkında bir panelde konuşmacı olmaya gidiyor. Dolphin adlı kişi, tesislerinde robot kullanıp kullanmadığını soruyor ve UniCo çalışanı bunu doğruluyor. Dolphin, robotların tesis verimliliğini ne kadar artırdığını soruyor ve UniCo çalışanı yüzde otuz altı bir iyileşme kaydedildiğini belirtiyor. Dolphin şaşkınlığını dile getirirken, UniCo çalışanı, robotların tesis verimliliğini artırmak için kullanılması kadar basit olmadığını belirtiyor. Dolphin, bir işletmenin üretkenliğini artırmak için robotların kullanımının gerçekten yararlı olup olmadığını sorguluyor. İşletmenin üretkenliği ve maliyetleri düştüğünü iddia eden kişiye, stokların azalmadığı, çalışan giderlerinin azaltılmadığı ve daha fazla ürün gönderilmediği için robotların gerçekten verimliliği artırdığı söylenemez diyor. Ancak kişi, robotların verimliliği artırdığını ve maliyetleri düşürdüğünü savunuyor.
İki kişi bir restoranda oturuyorlar ve biri robotların verimliliği hakkında konuşuyor. Diğeri ise envanter sorunlarına değiniyor ve bunu öngörü yeteneği olduğunu söylüyor. İkinci kişi, bir bilim insanı olduğunu ve organizasyonları ürettiğini söylüyor. İlk kişi ona teşekkür ediyor ve bir sorun yaşadığında ondan yardım isteyebileceğini söylüyor. Sonrasında ikinci kişi İbranice bir şeyler söylüyor ve eski bir saati pantolonunun cebinden çıkarıyor. Alex, Dolphin ile birlikte havaalanına doğru yola çıkmaktadır. Dolphin, Alex’in tesisinin başının belada olduğunu düşünmektedir. Alex ise, bu düşüncesinin nedenini anlamamaktadır. Dolphin, Alex’in tesisinin verimli çalışmadığını düşünmektedir ve Alex’in ölçümlerinin yanıltıcı olabileceğini söylemektedir. Alex ise, bazen rakamları manipüle ettiklerini kabul etmektedir. Ancak, Dolphin’un düşüncesine katılmamaktadır ve halkın kendisine yalan söyleyemeyeceğini savunmaktadır. Dolphin ise, Alex’in düşüncelerinin yanlış olduğunu ve verimli bir tesis işletmediğini düşünmektedir. Alex, Dolphin ve Jonah arasında geçen bir konuşma sırasında, Dolphin Alex’e düşüncesinin yanlış olduğunu ve diğer yöneticilerin çoğunun düşüncesinden farklı olmadığını söyler. Jonah da Alex’in sorgulamadan birçok şeyi kabul ettiğini ve gerçekten düşünmediğini söyler. Alex, robotların üretkenliği arttırdığını söyler, ancak Dolphin ona üretkenliğin gerçekte ne olduğunu sormaya başlar. Alex, kendi deneyimlerine dayanarak üretkenliğin hedefleri gerçekleştirmek anlamına geldiğini söyler. Konuşma, bir güvenlik kontrol noktasında sona erer ve Alex telefonla konuşurken, Dolphin Alex’in başarıları hakkında daha fazla bilgi istemeye devam eder.
Alex ve Dolphin arasında bir diyalog geçiyor. Dolphin, üretkenliğin bir şirketi hedefine yaklaştıran her eylem olduğunu ve bir şirketi hedefine yaklaştırmayan her eylemin üretken olmadığını söylüyor. Alex, bu mantığın basit olduğunu düşünüyor ve Dolphin’un hedefin ne olduğunu bilmediğiniz sürece üretkenliğin anlamsız olduğunu söylemesine karşı çıkıyor. Dolphin, şirket ne olursa olsun tek bir amaç olduğunu belirterek, Alex’in üretim organizasyonunun gerçek amacını doğru bilmemesine dikkat çekiyor. Alex ve Dolphin, bir uçakta hostes tarafından durduruluyor ve Alex’in gerçek hedefini bulmasını istiyorlar. Dolphin, üretkenliğin gerçek anlamını anlayabilmek için hedefin ne olduğunu bilmek gerektiğini söylüyor ve Alex’e pazar payı hedefini öneriyor. Dolphin uçağa binerken Alex’e cevabı kendi zihninde bulması gerektiğini söylüyor. Hostes Alex’i uçağa binmemesi durumunda terminale geri dönmeye çağırıyor ve Dolphin’a konsantre olmasını söylüyor. Dolphin uçağa binerken Alex puroyu cebine koyuyor ve kapı ajanı Alex’e kapıyı kapatmaya hazır olduğunu belirtiyor.
5
Bir toplantı sırasında konuşulanların anlaşılmaz olduğu ve bir dil gibi geldiği belirtiliyor. Toplantıya katılanlar arasında sadece bazı terimlerin tanıdık olduğu fakat gerçek anlamını bilmedikleri ifade ediliyor. Metin boyunca birkaç karakterin konuşmaları aktarılırken, anlam ve amacın ne olduğu hakkında bir şeylerin eksik olduğu vurgulanıyor. Metnin sonunda, tören dumanında dans eden kabileden bahsedilerek gerçek amaç ve anlamın belirsizliği dile getiriliyor. Toplantıda bulunmanın kendisi için ne kadar faydalı olduğunu sorgulayan kişi, sonunda toplantıdan ayrılır ve iş yerinden uzaklaşır. Araba sürerek etrafta dolaşır ve işten uzaklaşmaya çalışır. Düşüncelerinin temizlenmesine ve özgür hissetmesine izin verir. Ancak, fabrikaya geri dönmek istemediğini ve nedenini açıkça ifade edemediğini belirtir. Metin, bir iş yerinde çalışırken zihinsel sağlığın ve özgürlüğün önemini vurgulamaktadır. Kişi bir pizza yeri bulur ve bir orta boy pizza, bira fıstığı, taco cipsleri ve simit satın alır. Bir sorun olduğunu fark eder çünkü bira fıstıklarını soda ile yıkayamaz, bu yüzden altı Budweiser bira alır. Ardından, bir trafo merkezine erişim yolu olan çakıl bir yolda ilerler ve arabayı park eder. Fabrikasının penceresiz büyük gri çelik kutusuna bakar ve içeride yaklaşık 400 kişinin çalıştığını ve kamyonların malzeme getirdiğini görür. Kişi, orada neler olup bittiğini yönetmesi gerektiğini düşünür. Belirtilen amaçların tam olarak ne olduğu net değil, ancak fabrikanın işletilmesi için gerekli olan işlemlerin yapıldığı ve burada çalışan insanların işlerinin devam ettirilmesi için çaba sarf edildiği anlaşılıyor. Fabrikanın sadece 15 yaşında olduğu ve ileride burada olmayabileceği de belirtiliyor. Satın alma işlemlerinin de amacının uygun maliyetli olmak olduğu, ancak tesisin varlığının nedeni olmadığı ifade ediliyor. İnsanların iş sağlanması için önemli olduğu vurgulanıyor, ancak yine de fabrikanın temel amacının bu olmadığı belirtiliyor. Ayrıca fabrikada işten çıkarmaların da yapıldığına dair bir ifade var.
UniCo, ömür boyu istihdam sunsa bile, tesisin amacının iş sağlamak olmadığını belirtiyor. Tesis, ürün üretmek için inşa edildi. Kaliteli bir ürün üretmek, UniCo’nun öğrendiği bir ders oldu ve kaliteyi artırmak için büyük bir çaba sarf ettiler. Ancak, kalite tek başına hedef olamaz. Verimlilik de önemlidir ve kaliteli ürünleri verimli bir şekilde üretmek hedef olmalıdır. Bu, maliyetleri düşürerek daha az hata yapmayı, yeniden çalışmayı ve daha düşük maliyetlere yol açabileceği anlamına gelir. Kalite ve verimlilik bir arada ele alınmalıdır. Verimli bir şekilde kaliteli bir ürün üretmek yeterli değildir ve gerçek hedefin ne olduğu sorusu tartışılmaktadır. Teknolojinin önemi vurgulanmış ve şirketlerin teknolojinin en ileri noktasında kalmaları gerektiği belirtilmiştir. Ancak, teknolojinin amaç değil araç olduğu ve gerçek hedefin verimlilik, kalite ve teknolojinin bir kombinasyonu olduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, metinde Ar-Ge’nin önemi de vurgulanmış ve bazı örnekler verilmiştir. Metnin sonunda ise anlatıcı ofisinden dışarıya bakarak düşüncelerine devam etmektedir. bir UniCo tesisinin tanımı yapılmış ve şirketin hedefinin satış olduğu vurgulanmıştır. Ancak, yüksek pazar payının satışlardan daha önemli olduğu da belirtilmiştir. Metinde ayrıca, bir şirketin amacının para kazanmak olduğu vurgulanmıştır. UniCo’nun da aynı amacı taşıdığı ve tesislerin kırılabilsin diye değil, para kazanmak için inşa edildiği ifade edilmiştir. Yine de, bazı şirketlerin sadece stokları boşaltmak için zarara veya maliyet üzerinden küçük bir miktara satış yapabileceği ve pazar payının önemsiz hale gelebileceği de belirtilmiştir. Bir üretim organizasyonunun hedefinin “para kazanmak” olduğu ve diğer hedeflerin bu ana hedefi destekleyen araçlar olduğu belirtiliyor. Para kazanmak, şirketin işlevselliğinin devamı için gereklidir ve bir eylemin üretken olup olmadığı, para kazanmaya yönlendiren veya ondan uzaklaşan olup olmadığına bağlıdır. Metnin sonunda, yazarın fabrikanın UniCo için para kazanmasını sağlamak için çalışması gerektiğini belirttiği ve devam etmesi gerektiğini hissettiği ifade ediliyor.
NOT: Zihinsel sağlığın ve özgürlüğün önemini vurgulamaktadır. Metnin başında, bir toplantıda konuşulanların anlaşılmaz olduğu ve gerçek amacın belirsizliği dile getirilir. Toplantıya katılanlar arasında sadece bazı terimlerin tanıdık olduğu, ancak gerçek anlamını bilmedikleri ifade edilir. Metin boyunca birkaç karakterin konuşmaları aktarılırken, anlam ve amacın ne olduğu hakkında bir şeylerin eksik olduğu vurgulanır. Metnin sonunda, tören dumanında dans eden kabileden bahsedilerek gerçek amaç ve anlamın belirsizliği dile getirilir.
Fabrikaya geri dönmek istemediğini ve nedenini açıkça ifade edemediğini belirtir. Metin, insanların iş sağlanması için önemli olduğunu vurgular, ancak fabrikanın temel amacının bu olmadığını belirtir. Ayrıca, fabrikada işten çıkarmaların da yapıldığına dair bir ifade vardır.
Şirket ömür boyu istihdam sunsa bile, tesisin amacının iş sağlamak olmadığını belirtir. Tesis, ürün üretmek için inşa edilmiştir ve kaliteli bir ürün üretmek hedef olarak belirlenmiştir. Ancak, kalite tek başına yeterli değildir, verimlilik de önemlidir ve kaliteli ürünleri verimli bir şekilde üretmek hedef olmalıdır. Teknolojinin önemi vurgulanmış ve şirketlerin teknolojinin en ileri noktasında kalmaları gerektiği belirtilmiştir. Ancak, teknolojinin amaç değil araç olduğu ve gerçek hedefin verimlilik, kalite ve teknolojinin bir kombinasyonu olduğu ifade edilmiştir. Ayrıca, Ar-Ge’nin önemi de vurgulanmış ve bazı örnekler verilmiştir.
UniCo tesisinin tanımı yapılmış ve şirketin hedefinin satış olduğu vurgulanmıştır. Ancak, yüksek pazar payının satışların gerçek amacı olmadığı ifade edilir. Şirketlerin müşteri ihtiyaçlarına odaklanması ve müşteri memnuniyetini sağlamak için ürünlerini geliştirmesi gerektiği belirtilir.
6
Kişinin çalıştığı fabrikaya girişi ve üç işçinin boşta oturduğunu fark etmesi üzerine amirine şikayet etmesi ve işçilerin harekete geçirilmesi için baskı yapmasıdır. Metinde ayrıca kişinin ofisten kaçmak için araba kullanması ve fabrikada dolambaçlı yollardan gezinmesi gibi ayrıntılar da yer almaktadır. bir hikayenin devamı niteliğindedir ve kahraman, çalışmaları ve şirketlerindeki başarının nasıl ölçüleceği hakkında derinlemesine düşünür. Ayrıca, ortadan kaybolduklarının haberini almış gibi görünen Bill Peach’den gelen bir aramayı yanıtlamakta tereddüt ediyorlar. Daha sonra, tesis kontrolörü Lou, kahramanın sözünü keser ve onlara Bill Peach’in bazı numaralarla ilgili bir güncelleme istediğini bildirir. Kahraman, Lou’nun Bill’e ihtiyacı olanı verip vermediğini sorar ve Lou ayrılmadan önce kalan belgeleri görmesini ister. Kahraman daha sonra Lou’ya şirketlerinin amacının para kazanmak olup olmadığını sorar ve Lou buna yankılanan bir “evet” ile yanıt verir. Lou, mutlak ölçüm olarak net karın yanı sıra yatırım getirisi gibi göreceli bir ölçüme de ihtiyaç olduğunu belirtir. Ancak şirketin genel performansının değerlendirilmesinde nakit akışının da önemli olduğunu vurgular. Net kar ve yatırım getirisi iyi olmasına rağmen kötü nakit akışı şirketleri batırabileceğinden, nakit akışı üçüncü bir ölçüm olarak da ele alınmalıdır. Al ve Lou, işleri kötüye giden bir tesisin yöneticileridir. Nakit akışı sorunları yaşamaktadırlar ve şirketleri kapatmayı düşünebilirler. Lou, erken emeklilikten önce iki berbat yıl kaldığını söylerken, Al hala umutlu olduğunu ve Şeftali’nin işleri bitirmek istediğini söylemediğini belirtir. Ancak, nasıl para kazanacaklarını anlamaları gerekmektedir. Ana karakter, işindeki sorunları çözmek için yardım istediği Lou ile konuşuyor. Lou, konuşması boyunca sorunun sendikanın hatası, daha fazla çalışmanın gerekliliği, kaliteye aldırış etmeme sorunu, yabancı emekle rekabet edememe vb. olduğunu söylüyor. Ana karakter, Lou’nun bu fikirlerinin dilinden hoşuna gitse de, gerçekte ne kadar etkili olduklarını sorguluyor. Lou evine gitmek için ayrıldıktan sonra, ana karakter şirketin para kazanıp kazanmadığını ölçmek için net kar, yatırım getirisi ve nakit akışı gibi üç ölçü belirler. Bunlardan hangisinin en önemli olduğunu belirlemeye çalışırken, en üstteki insanların manipüle edebileceği birçok oyun olduğunu fark eder. Özetle, ana karakter, işindeki sorunları çözmek için farklı fikirlerin olduğunu ancak gerçekte etkili olup olmadığını sorguluyor. Bunun yerine, şirketin finansal performansını ölçmeye odaklanarak, daha somut bir yön bulmaya çalışıyor.
Yazar, kuruluşunun net karını artırmak için sadece risk almayan ve ölçümlerden sadece birini artıran yöneticilerin yanlış olduğunu düşünüyor. Aksine, net kar, yatırım getirisi ve nakit akışı ölçümlerinin eşzamanlı olarak artması gerektiğine inanıyor. Bu üç ölçüm arasında doğrudan bir ilişki kurabilmek için günlük operasyonlar ile şirketin genel performansı arasında mantıklı bir ilişki bulması gerektiğini düşünüyor. Aynı geleneksel düşünce çizgisini takip etmek yerine farklı bir yaklaşım benimsemesi gerektiğini düşünüyor. Evde ders kitabı okurken zamanın nasıl geçtiğini fark etmemiş ve akşam yemeği için evde olmaması gerektiğini fark edince Julie’yi aramış. Julie öfkeli değildir, ancak kişi onu beklettiği için üzgündür. Julie’nin hazırladığı yemeği yemeyi teklif eder ancak Julie’nin çocuğu onu bekliyordu ve bir sürprizi vardı. Julie bir saat içinde evde olacak. Bir kişi, fabrikadaki ikinci vardiya amiri Eddie’yi ziyaret eder. Eddie’nin rekabetçi bir süpervizör olduğu ve işinde iyi olduğu belirtilir. Ancak, onun istikrarlı yürüyüşü, düzenliliği ve her zaman kurala uygun olması rahatsızlık verir. Eddie’nin dünyası, çalışılan adam-saat, doldurulan emir sayısı, çalışma standartları ve hurda faktörleri gibi ölçümlerle doludur. Eddie, net kâr, yatırım getirisi ve nakit akışı gibi terimleri biliyor, ancak onlar Eddie’nin dünyasının bir parçası değildir ve vardiyada olanlar ile şirketin ne kadar para kazandığı arasında sadece belirsiz bir ilişki olduğunu düşünmektedir.
7
Ana karakter, eve geldiğinde evde karanlık olduğunu fark eder. Mikrodalgada akşam yemeği bırakan arkadaşı Julie’nin ona nasıl bir muamele yapacağını merak ederek kapıyı açtığında kızı Sharon’ın kendisini beklediğini fark eder. Sharon, harika bir not aldığı karneyle onu şaşırtır. Ana karakter, işinde çırpınırken, başka bir iş aramakla ilgili düşünceleri arasında gidip gelir. Ancak kaçmaya karşı çıkıyor ve başka bir şirkette çalışmak istemiyor. Hayatının bir kısmını UniCo adlı şirkete yatırmış ve şimdi bu yatırımın karşılığını almak istiyor. Üç ay boyunca elimden gelen her şeyi yapacağını söylüyor ancak ne yapabileceği konusunda belirsizlik yaşıyor. Okula geri dönemeyeceği için teorileri yeniden incelemek için zamanı yok. Danışmanlarla çalışmaya da bütçesi yok. Kendi gözleri, kulakları, elleri, sesi ve zihninin dışında sahip olduğu bir şey yok. Ancak buna rağmen, bizi bu durumdan çıkarabilecek tek şeyin, her seferinde bir adım atarak yakından izlemek ve dikkatlice düşünmek olduğunu hissediyor. Sonunda, Julie ile yattığını ancak uyuyamadığını, karanlık tavana bakarak Dolphin’u tekrar bulmaya karar verdiğini söylüyor.
NOT: Ekonomi açısından, Ana karakterin UniCo adlı şirkete yatırım yapması ve şimdi bu yatırımın karşılığını almak istemesi, yatırım yapmanın önemini ve risklerini vurgulamaktadır. Ayrıca, Ana karakterin işinde çırpınırken, başka bir iş aramakla ilgili düşünceleri arasında gidip gelmesi, iş piyasasındaki rekabetin zorluğuna işaret etmektedir.
Organizasyon açısından, Ana karakterin çalıştığı şirketteki danışmanlarla çalışmaya bütçesi olmaması, birçok şirketin benzer bütçe kısıtlamalarıyla karşı karşıya kalabileceğini göstermektedir. Ayrıca, Ana karakterin UniCo şirketine yatırım yapması, şirketin yönetim yapısı ve stratejileri hakkında bazı soruları ortaya çıkarabilir.
Yönetim açısından, Ana karakterin üç ay boyunca elimden gelen her şeyi yapacağını söylemesi, hedeflerin belirlenmesi ve takip edilmesi gerektiğini vurgulamaktadır. Ayrıca, Ana karakterin yakından izlemek ve dikkatlice düşünmekle ilgili yaklaşımı, birçok yöneticinin karar verme sürecinde kullandığı yaklaşımdır.
8
Kişi yataktan kalktıktan sonra hareket etmek istemiyor ve bir hatırası aklına geliyor. Üç ayı olduğu için yorgunluk zamanı olmadığını düşünüyor ve Dolphin ile iletişim kurmak için düşünüyor. İş yerine geldiğinde, toplantılarla ilgili sorunları çözüyor ve sonra Dolphin hakkında düşünüyor. Gün boyunca yoğun toplantılar yapıyor ve eve geç dönüyor. Trafikte iken, Dolphin’u düşünmeye başlıyor ve eski adres defterini hatırlıyor. Bir kişi bir benzin istasyonundan Julie’yi arayarak ona bensiz yemek yemeyi teklif eder, ancak Julie teklifi reddeder. Daha sonra kişi eski komşuluğuna geri döner ve annesinin evine gider. Anneleri onu kapıda karşılar ve onu Julie’nin terk ettiğini düşünerek şaşkınlıkla karşılar, ancak kişi sadece bir şeyler aramak için geldiğini söyler. Konuşmacı eski adres defterini arıyor ve onu bulmak için annesinin evini ziyaret ediyor. Arama yaparken anneleri onlara yiyecek ve kahve ikram eder ama reddederler. Anne çatı katında veya bodrumda olabileceğini öne sürüyor ve üç saatlik aramanın ardından geçmişlerinden çeşitli öğeler buluyorlar, ancak adres defterini bulamıyorlar. Anne onlara daha fazla yiyecek verir ama aramaktan vazgeçerler. Paul Amca’nın para hırsızlığından tutuklanmasından bahsedilir. Ana karakter, annesinin evindeki eski telefonu kullanarak, İsrail’de yaşayan bir arkadaşı Dolphin’a ulaşmaya çalışır. Dolphin’a ulaşmak için birkaç numara denemesi yapar ve sonunda Londra’daki bir şirket ofisinde olduğunu öğrenir. Uyuyakalırken telefon çalar ve Dolphin onu arar. Ana karakter, O’Hare’de yapacakları toplantı hakkında bir mesaj vermek ister. Alex, bir imalat örgütünün amacının para kazanmak olduğunu ve yapılan her şeyin bu hedefe ulaşmak için bir araç olduğunu belirtiyor. Ancak, tesisinde gerçekten üretken olup olmadığını nasıl bileceğini merak ediyor. Dolphin, ona hedefi farklı şekillerde ifade etmenin mümkün olduğunu ve belki de yardımcı olabileceği birkaç öneri verebileceğini söylüyor.
Dolphin, bir imalat örgütünde çalışan Alex’e, geleneksel ölçümlerin operasyonel kuralları ifade etmek için yeterli olmadığını söyler ve üç yeni ölçüm geliştirdiğini açıklar: verim, envanter ve operasyonel giderler. Verim, sistemin satış yoluyla para kazanma oranını ifade ederken, envanter satmayı planladığı şeyleri satın almak için yatırılan tüm paradır. Operasyonel giderler ise tesisin günlük işletme maliyetlerini ifade eder. Dolphin, bu ölçümlerin kesin ve açıkça tanımlanmış olmaları gerektiğini ve birini değiştirmek istenirse, diğerlerinin de değiştirilmesi gerektiğini belirtir. Müşteri, geleneksel envanter tanımından farklı bir tanım kullanarak üretkenliği ölçmek istediğini belirtiyor. Müşteri, emeği operasyonel giderler olarak tanımlamanın yanlış olduğunu düşünüyor ve sadece yatırımların ve harcamaların ölçülmesi gerektiğini savunuyor. Müşteri, ölçümlerin tesis yönetimine ilişkin olduğunu ve organizasyonun tümünü değerlendirmek gerektiğini belirtiyor. Ancak, müşteriye daha fazla bilgi vermeden önce hızlı bir şekilde gitmek zorunda olduğunu belirtiyor. Müşteriye, ölçümleri kullanarak tesis operasyonel kurallarını elde etmenin amaçlandığını hatırlatıyor.
NOT: Dolphin bir imalat örgütünde çalışan Alex’e üç yeni ölçüm öneriyor: verim, envanter ve operasyonel giderler. Dolphin, bu ölçümlerin tanımlanmış olması gerektiğini ve birini değiştirirken diğerlerinin de değiştirilmesi gerektiğini belirtiyor. Müşteri, geleneksel envanter tanımından farklı bir tanım kullanarak üretkenliği ölçmek istiyor ve sadece yatırımların ve harcamaların ölçülmesi gerektiğini savunuyor. Ayrıca müşteri, ölçümlerin tesis yönetimine ilişkin olduğunu ve organizasyonun tümünü değerlendirmek gerektiğini belirtiyor.
Bu metin ekonomi, organizasyon ve yönetim konuları ile ilgilidir. İmalat sektöründeki bir organizasyonun performansını ölçmek için kullanılabilecek ölçümler tartışılmaktadır. Dolphin, ölçümlerin doğru ve açıkça tanımlanması gerektiğini ve değiştirilmesi gerektiğinde diğer ölçümlerin değiştirilmesi gerektiğini vurguluyor. Müşterinin farklı bir ölçüm tanımı önermesi, ölçümlerin esnekliğini ve çeşitliliğini de gösterir. Bunun yanı sıra, organizasyonun tümünü değerlendirmek ve tesis yönetimi hakkında bilgi edinmek gerektiği belirtilir. Bu konular ekonomi, organizasyon ve yönetim açısından önemlidir ve bir işletmenin performansını ölçmek için kullanılan yöntemleri ve araçları içerir.
9
Bu sabah saat 11’de uyandığınızda şaşırdınız ve hemen arkadaşınız Fran’ı arayarak AWOL olmadığınızı bildirdiniz. Fran, sizin için hastaneleri kontrol etmeye başladıklarını ve bugün başarılı olup olamayacağınızı sordu. Siz, annenizle beklenmedik bir acil durum olduğunu söylediniz ve her şeyin şimdi halledildiğini belirttiniz. Fran, G-koridorundaki test makinelerinden ikisinin kapalı olduğunu ve Bob Donovan’ın test etmeden gönderip gönderemeyeceğinizi sordu. Siz de ona kesinlikle söylememesi gerektiğini söylediniz. Fran, daha sonra pazarlamadan birinin geç bir sevkiyat hakkında aradığını, dün gece ikinci vardiyada yumruklu bir kavga olduğunu ve Lou’nun hala Bill Peach için bazı rakamlar hakkında sizinle konuşması gerektiğini söyledi. Ayrıca bir muhabir fabrikanın ne zaman kapanacağını sordu ve Fran ona sizinle konuşması gerektiğini söyledi. Kurumsal iletişimden bir kadın da Bay Granby ile üretkenlik ve robotlar hakkında bir video kaset çekmek için aradı ve Fran size isim ve numarasını okudu. Siz de hemen şirketteki kadını arayarak yönetim kurulu başkanının fabrikaya geleceğine inanamadığınızı söylediniz. Bir kadın, Bay Granby’nin robotlarının fotoğrafını çekecek uygun bir arka plan arıyor ve Bill Peach’in slaytıyla ilgili olarak Bay Granby’nin önünde iyi duracağını düşünüyor. Lou, kadına Bill Peach ile de konuşulması gerektiğini ve kesin bir tarihin belirlenmesi halinde sendikayı bilgilendireceğini söylüyor. Anneyle yemek yedikten sonra, Granby’nin fabrikaya gelmesiyle ilgili konuşuyoruz ve annem robotların yüzleri olup olmadığını soruyor. Granby, robotların endüstriyel olduğunu ve genellikle kollarının olduğunu, kaynak, istifleme malzemeleri, sprey boyama gibi işleri yaptıklarını özetliyor. Alex, annesiyle birlikte bir bitki tesisinde çalışmaktadır. Alex, annesine robotların ne olduğunu açıklamakta ve Granby adında bir adamın, robotlarla fotoğraf çektirmek istemesinin sebebini açıklamaktadır. Annesi, robotların işe yarayıp yaramadığını sormaktadır. Alex, robotların üretkenliği artırdığını belirtmektedir. Ancak annesi, bitki tesislerinin para kazanmadığını duyunca şaşırmaktadır. Alex, bitki işinde para kazanamadıklarını ve robotların da işe yaramadığını söylemek zorunda kalır. Annesi ise robotların geri alınabileceğini söyler. Alex, annesinin yardım etmeye çalıştığını anlar ve teşekkür eder. Öyküde, ana karakter All, işinde başarılı olmak için çok çalışan bir adamdır. Annesi, onu endişelenmekten ve yorulmaktan korumak için elinden geleni yapar. All, işinde başarılı olmak için şirketinde robotlar kurduklarını düşünüyor, ancak gerçekte bu yüzde otuz altı daha fazla para kazandırmadı. Kendini aptal gibi hisseder ve üretimin gerçeklerini anlamadığını fark eder. Ancak para kazanmak amacıyla robotların kurulması gerçeği değişmez. Dolphin adlı bir iş arkadaşının öngörülerinin doğru olduğunu fark etmesi anlatılıyor. Dolphin, robotların işletmenin verimliliğini artırıp artırmayacağı, personel sayısını azaltıp azaltmadığı ve stokların düşüp düşmediği konularında basit sorular sormuştu. Ana karakter, daha sonra evrak çantasında bulduğu ölçümlerin, Dolphin’un sorularına cevap verdiğini fark ediyor ve bu ölçümlerle işletmenin hedefini ifade etmenin yolunu buluyor: verimi artırırken giriş ve işletme giderlerini azaltmak. Metinde ayrıca, robotların işletme maliyetlerini artırdığı ve stokların arttığı anlatılıyor. Robotların verimliliği artırdığından ve maliyetin düşmesi gerektiğinden bahsediliyor. Ancak, operasyonel giderlerin artması nedeniyle parça başına maliyetin düşüp düşmediği tartışılıyor. Tartışmanın odak noktası, robotların satışlar üzerindeki etkisi ve son dokuz aydaki sevkiyatlar ile ilgilidir. Lou, robotların satışlar üzerinde herhangi bir etkisinin olmadığını söylüyor ve sevkiyatlarda sadece gecikmelerin olduğunu belirtiyor. Konuşmanın sonucunda, robotların satışları artırmadığı ve gecikmiş sevkiyatlarda bir artış olduğu ortaya çıkıyor. Konuşmacı eski adres defterini arıyor ve onu bulmak için annesinin evini ziyaret ediyor. Arama yaparken Lou ve ben, artan robot satışlarıyla tesisi nasıl kurtaracağımızı tartışıyoruz. Robotların diğer tesisleri nasıl kurtardığına dair başarı hikayelerini paylaşmanızı öneririm ama Lou, verilerin bunun tersini gösterdiğini söylüyor. Robotlar tarafından üretilen parçalarla ilgili envanter verilerini istiyorum ama Lou’nun herhangi bir bilgisi yok. Envanter kontrolünü yöneten Stacey’i dahil etmeye karar verdik. Stacey, parçaların geçen yazın sonundan beri robot alanlarında işlendiğini söylüyor. Ayrıca kesin rakamlara ihtiyaç duymadan bize trendleri söyleyebileceğini söylüyor. Aneleri onlara yiyecek ve kahve ikram eder ama reddederler. Anne çatı katında veya bodrumda olabileceğini öne sürüyor ve üç saatlik aramanın ardından geçmişlerinden çeşitli öğeler buluyorlar, ancak adres defterini bulamıyorlar. Anne onlara daha fazla yiyecek verir ama aramaktan vazgeçerler. Konuşma üç kişi, Lou, Stacey ve konuşmacı arasındadır. Robot kaynağındaki düşük verimlilik ve arta kalan fazla malzeme konusunu tartışıyorlar. Lou, pahalı robotlar için beklenen getiriyi karşılamak üzere verimliliği artırmak için bir şeyler yapmaları gerektiğini açıklıyor. Stacey, robotların daha fazla üretmesi ve verimliliklerini artırması için yerde daha fazla malzeme bırakması gerektiğini kabul ediyor. Ancak bu, her ay fazla malzeme kalmasıyla sonuçlandı.
Konuşmacı, fazla malzemeyi neden kullanmadıklarını ve ihtiyaç duyulan parçalardan neden yeterince alamadıklarını sorgular. Stacey, Bob Donovan’a konuyu sormayı öneriyor. Bob geldiğinde konuşmacı ona sorunu şimdilik unutmasını söyler ve Bob otomatik test makineleriyle ilgili sorunlardan bahseder. Konuşmada, bir şirketin robotlar tarafından üretilen parçaların stoklanmasının ve envanter oluşturmanın zorlukları tartışılıyor. Şirketin bazı ürünlerinin kontrol kutuları gibi belirli parçaları için yeterli miktarda robot parçası elde edememesi nedeniyle siparişleri tamamlamakta zorlandığı anlatılıyor. Ayrıca, şirketin ihtiyacı olmayan parçaları da ürettiği belirtiliyor ve bu da stokların artmasına ve maliyetlerin yükselmesine neden oluyor. Tartışmada, taşıma maliyetleri de dahil olmak üzere envanter yönetimi ile ilgili sorunlar ele alınıyor. konuşma, işletme giderleri ve bunların parça maliyetini nasıl etkileyebileceği hakkındadır. Lou ve konuşmacı, satış hacminin önemli olduğu ve satılmayan parçaların maliyeti artırdığı konusunda hemfikir. Bob, robotların saldırısına uğramakla ilgili şaka yapıyor. Konuşmacı, hedeflere dayalı yönetimin zorluğundan bahseder ve Lou, aylık hedeflerden söz edip etmediklerini sorar. Konuşmacı, bazı şeyleri açıklamaları gerektiğini fark eder.
10
Ekip, hedeflerini belirlemek için bir toplantı yapıyor. Lou, Bob, Stacey ve anlatıcı bir beyaz tahta etrafında toplanırlar ve hedefin bir çapını çizerler. Anlatıcı, eski fizik öğretmeninden aldığı üç ölçüm tanımını kullanarak verim, envanter ve operasyonel giderleri açıklar. Bob, neden verim tanımında “satış” kelimesinin kullanıldığını sorar. Anlatıcı, bu sorunun cevabını bilemez, ancak daha sonra Bob’a depoların bitmiş ürünlerle dolu olduğunu ve para kazanmak için ürünlerin satılması gerektiğini göstererek açıklar. Lou, tanımların hepsinin “para” kelimesini içerdiğini fark eder ve operasyonel giderlerin de kazanmak için ödenmesi gereken para olduğunu belirtir. Konuşanlar, Dolphin’un iş modeli hakkındaki görüşlerini tartışıyorlar. Stacey, işletmedeki yatırımların envanterdeki para olduğunu söylerken, Jonah ise doğrudan emeğin envanterin bir parçası olmaması gerektiğini savunuyor. Lou, tüm çalışan zamanının operasyonel gider olduğunu söylerken, Bob ve Stacey ürüne yatırılan zamanın da satıldığını belirtiyorlar. Konuşanlar, iş modelinin basitleştirilmesinin yanı sıra, daha fazla incelenmesi gerektiğini düşünüyorlar. Lou, şirketin para kazanması için ürünlerin değerinin, envantere yapılan yatırımın ve toplam operasyonel giderin birleşiminden daha büyük olması gerektiğini söyler. Bob, tüm sistemi üç ölçüme indirgeyemeyeceklerini söyler, ancak Lou bu ölçümlerin birbirine bağlı olduğunu ve bir ürünün yatırım, envanter ve operasyonel giderlerden oluştuğunu açıklar. Stacey, yatırımın envanterle aynı şey olduğunu ve operasyonel masrafların kayıp, satılabilir varlıkların ise stok olduğunu belirtir. Taşıma maliyetleri de operasyonel giderdir. Bilginin kullanım amacına bağlı olarak operasyonel gider, envanter veya yatırım stokları olarak sınıflandırılabileceği belirtiliyor. Bir örnek üzerinden, Granby’nin şoförü örneği üzerinden, envanterin verime dönüştürülmesinin herkes tarafından anlaşılır olmadığına dikkat çekiliyor. Metin ayrıca, yerdeki çalışanların işlerinin önemini anlamamasının da bir sorun olabileceğini belirtiyor. Son olarak, Bob ve Stacey’in öğle yemeği için Bay Granby’ye sorması önerisi yapılıyor. Bir fabrika işletmesindeki bir grup insan arasında geçen bir konuşmayı anlatmaktadır. Konuşmada, bir video kaset yapmak için fabrikaya gelecek olan Granby’nin robotlarla ilgili bir projesi olduğu ve bu nedenle işletmenin robotları kullanımının daha verimli hale getirilmesi gerektiği konusu tartışılmaktadır. Ancak, sonradan öğrenilen bir bilgiye göre, robotların aslında hedef açısından verimli olmadığı ortaya çıkar. Ayrıca, fabrikanın üretkenliğini artırmak için bir şeyler yapılması gerektiği ve yöneticiler tarafından fabrikanın üretkenliğini artırmak için bir ültimatom verildiği konusu da tartışılmaktadır. Konuşma, toplantıya katılanlar arasında endişe yaratsa da, bazı kişiler umutsuzluğa kapılmadan çalışmaya devam etmeye karar verir. Alex Rogo, Bob, Stacey ve Lou, üretim işletmelerindeki verimliliği artırmak için farklı fikirler tartışıyorlar. Stacey, malzemelerin robotların içinden geçirilmesi yerine stokların azaltılmasını önerirken, Bob daha düşük envanterin verimliliği azaltabileceğini belirtiyor. Lou, daha yüksek verimlilik istediklerini söylüyor ve bir başka iş adamı olan Dolphin’un fikirlerine başvurmaya karar veriyorlar. Alex, Dolphin’u aramak için çaba gösteriyor ancak onu bulamıyor. Sonunda, New York’taki otelinde Dolphin’u arar ve onunla konuşur. Dolphin’u beklettiği için özür diler ve tartıştıkları konu hakkında daha uzun konuşmaları gerektiğini söyler. Fabrikalarında buluşmayı teklif ederler ama Dolphin’un önümüzdeki üç hafta için taahhütleri vardır ve ondan sonra İsrail’e gidecektir. Bunun yerine ertesi sabah kahvaltıda buluşmayı kabul ederler. Konuşmacı, meslektaşlarına New York’a gitmemeleri için bir nedenleri olup olmadığını sorar ve hepsi onları gitmeleri için teşvik eder. Konuşmacı kabul eder ve Fran onlara Londra’dan birinin kendileriyle iletişim kurmaya çalıştığını bildirir. Konuşmacı, Fran’den onları o gece New York’a götürmenin bir yolunu bulmasını ister.
11
Julie anlamadığını söyler ve Alex’in her şeyiyle ilgilenmediğini düşündüğünü belirtir. Alex, seyahat planları hakkında her zaman Julie’ye bilgi verdiğini hatırlatır. Ancak Julie’nin Alex’e güvenmediği hissine kapıldığı anlaşılır. Alex, New York’ta olduğunda Julie’yi arayacağını söyler ancak Julie’nin tepkisi öfkeli olur ve gitmek üzereyken Alex ile tartışır. Alex, bitkiler için önemli olduğunu söyler ve Julie’yi sakinleştirmeye çalışır, ancak Julie uzaklaşır ve Alex’i takip eder. Alex’in eşi Julie ile yaşadığı sorunlar anlatılıyor. Julie, Alex’in yemeğe yetişemeyeceğini söyleyerek onu eleştiriyor ve çocuklarına onun neden eve geç geldiğini açıklamak zorunda kalıyor. Alex, Julie’yi düşünerek endişeleniyor ve evine ulaşmaya çalışıyor, ancak ondan haber alamıyor. Ertesi sabah otel lobisinde Dolphin’u beklerken Julie hakkında endişeleniyor ve onu aramaya devam ediyor. Dolphin, geç kaldığını söyleyerek Alex’ten özür diliyor ve birlikte kahvaltı yapmak için masaya oturuyorlar. Konuşma, Alex ve Dolphin’un Alex’in aldığı ölçümleri ve bunların bitkiyi kurtarma hedefiyle nasıl bir ilişki kurduğunu tartıştığı bir restoranda gerçekleşir. Alex, fabrikayı ayakta tutacak bir çözüm bulmak ve işçilerin işini kurtarmak için Dolphin’un yardımına ihtiyacı olduğunu açıklıyor. Dolphin, işine yarayabilecek bir programı paylaşmayı teklif eder, ancak Alex’in tüm sorunlarını çözecek zamanı yoktur. Bunun yerine Alex’e, kendisinin ve ekibinin dikkatle izlemesi halinde fabrikayı kurtarmasına yardımcı olabilecek bazı temel kurallar vermesini öneriyor. Alex başlangıçta hayal kırıklığına uğrasa da sonunda Dolphin’un teklifini kabul eder. Dolphin ve konuşan kişi, bir anlaşma yaparak öğrenme sürecine başlarlar. Konuşan kişi, öncelikle robotların üretkenliğiyle ilgili konuşmak istese de, Dolphin onun yerine daha temel konulara odaklanmaları gerektiğini söyler. Konuşan kişi, robotların yüksek verimliliklere ihtiyacı olduğunu savunurken, Dolphin bu durumun hedef açısından önemli olduğunu sorgular. Konuşma Alex ve Dolphin arasındadır. Alex, Dolphin’un daha önce tesisinin yüksek verimliliğe sahip olduğunu söylediğinden bahseder, ancak tesisin neden hala sorunlarla karşılaştığını merak eder. Dolphin, Alex’e yönetiminin verimliliğe mi yoksa paraya mı daha çok değer verdiğini sorarak yanıt verir. Alex, paranın daha önemli olduğunu söylüyor ancak para kazanmak için yüksek verimliliğin gerekli olduğuna inanıyor. Dolphin daha sonra Alex’e bir işçinin kendilerine iş olmadığı için boşta kalmasının iyi mi kötü mü olduğunu sorar. Alex para israfı olduğu için kötü olduğunu söylüyor. Dolphin, her zaman meşgul olan bir tesisin verimsiz olduğunu ve atıl çalışanlara sahip olmanın şirket için faydalı olabileceğini açıklıyor. Alex bu iddiayı sorgular ve Dolphin bunu kanıtlayamayacağını söyler.
Bir şirketin üretim tesisinde yaşanan sorunlar anlatılıyor. Dolphin isimli bir kişi, tesisin envanter sorunlarına dikkat çekiyor ve tesisin kapasitesinin doğru yönetilmediğini belirtiyor. Alex ise tesisin fazla envanter sorununun farkında, ancak çözüm önerisi istiyor. Dolphin, tesisin kapasitesini dengeli bir şekilde yönetmenin önemine vurgu yapıyor ve bunun için üretim hattının dengelemesine ihtiyaç olduğunu söylüyor. Metin, üretim müdürlerinin ortak bir hedefi olan dengeli bir tesise sahip olmanın önemini vurguluyor. Alex, bir iş toplantısında, işçileri işten çıkarmak suretiyle masraflarını azalttıklarını söyleyince, Jonah ve Dolphin ona operasyonel giderleri azaltmanın yanı sıra envanteri azaltırken verimi artırmayı da hedeflemeleri gerektiğini söylerler. Alex, giderleri azaltıp envanter ve verim aynı kalırsa daha iyi olunacağını düşünür. Ancak Jonah, batılı iş dünyasında pratik olarak evrensel olan varsayımın kapasiteyi pazarlama taleplerine göre kırpmanın envanter ve verimi etkileyeceğini gösterdiğini söyler. Bunun nedeni, envanterin taşıma maliyetinin artmasıdır. Jonah, bunun nedeninin iki fenomenin kombinasyonu olduğunu açıklar: sarkık olaylar ve değişkenlik. Konuşmanın konusu, bağımlı olaylar ve istatistiksel dalgalanmaların birleştiği durumda ortaya çıkan fenomenlerdir. Bazı bilgi türlerinin kesin olarak belirlenebileceği ancak diğerlerinin istatistiksel dalgalanmalarla karşı karşıya kaldığı belirtilir. Bu nedenle, tesisin başarılı bir şekilde çalıştırılması için kritik olan faktörlerin çoğu tam olarak önceden belirlenemez. Ancak, her gün aynı işi yapan bir işçi gibi durumlarda, bu dalgalanmaların bir süre boyunca ortalamalar olduğu belirtilir. Tartışma, istatistiksel dalgalanmalar ve bağımlı olayların birleştiği durumların ne kadar öngörülebilir olduğu etrafında döner. Öyküde, Alex adlı bir karakterin Dolphin adlı biriyle bir buluşması ve Dolphin’un kendisine bir fenomenin etkisi hakkında bilgi vermesi istenir. Dolphin, müşterileri olduğunu söyleyerek aceleyle ayrılır. Alex, Dolphin’u takip eder ve Dolphin’un bir limuzine binerek bir toplantıya gittiğini görür. Öykü, Alex’in gözlemlerine dayanarak anlatılır.
12
Bir adam evine geldiğinde karısı ve her şeyi gitmişti, sadece bazı eşyaları ve bir notu kalmıştı. Sonra başka bir kişi olan Julie ile evde buluştu ve Julie’nin nerede olduğunu sordu. Julie, dışarıda olduğunu söyledi, ancak adam Julie’nin telefonunu bir gece boyunca aradığını ve endişelendiğini söyledi. Adam ayrıca çocukların nerede olduğunu da sordu. Konuşmacı, bir kadın olan Julie’ye arkadaşlarıyla kaldığını sorduğunda, Julie bir arkadaşıyla kaldığını ve o arkadaşın Jane olduğunu söyler. Konuşmacı, neden Jane’in evinde kaldığını sorar, ve Julie içki içtikten sonra eve gidemediğini söyler. Konuşmacı, Julie’nin kendisini terk etmediğini ve çocukları iyi bir şekilde sağlamaya çalıştığını söyler, ancak Julie bunun yeterli olmadığını düşünür. Konuşmacı, saatleri mecbur olduğu için koyduğunu ve istediği için değil dediğinde Julie cevap vermez. Konuşmada, bir kişi evde daha fazla zaman geçirmeyi ve çocuklarına daha fazla ilgi göstermeyi söz verirken, diğer kişi işteki sorunlarına odaklanması gerektiğini savunuyor. İlk kişi, evdeki sorunları çözmek için zaman ayırmaya çalışırken, ikinci kişi işteki sorunların daha önemli olduğunu ve evdeki sorunların da çözülebileceğini öne sürüyor. İkinci kişi, bir kısmı evde yapılabilecek işleri eve getirip yapmanın önerisinde bulunuyor. İlk kişi, bu fikri denemeye hazır olduğunu belirtiyor. İki kişi arasında bir konuşma yer almaktadır. İlk kişi, ikinci kişiye bir teklif sunar ve ikinci kişi kabul eder. Sonra ikinci kişi, ilk kişiye öpücük verir ve biraz sohbet ederler. İkinci kişi, bir arkadaşı Jane’in fikirleri hakkında konuşur ve hafta sonu bir şeyler yapmak istediklerini söyler. İlk kişi, hafta sonu için hazır olduğunu belirtir, ancak cuma günü fabrikada işi olduğunu söyler. İkinci kişi, ona eve erken dönmesini söyler ve ilk kişi bunu kabul eder ve harika bir hafta sonu geçireceklerine dair konuşurlar.
NOT: İş-yaşam dengesi açısından birçok kişinin karşılaştığı bir sorunu yansıtmaktadır. İlk kişi, evdeki sorunları çözmeye odaklanarak, evdeki organizasyon ve yönetim açısından bir adım atmaktadır. İkinci kişi ise işteki sorunlarına odaklanarak, iş hayatındaki organizasyon ve yönetim açısından bir adım atmaktadır.
İkinci kişinin önerisi, evdeki işleri eve getirerek yapmak, ekonomik açıdan da bir avantaj sağlayabilir. Bu, iş-yaşam dengesi için zaman ve para tasarrufu sağlayabilir. Ancak, bu öneri uygulanmadan önce, evdeki işlerin öncelik sırasının ve ne kadar zaman harcanacağının belirlenmesi gerekmektedir.
Ayrıca, konuşmadaki kişilerin iletişim becerileri ve çözüm odaklı düşünme becerileri de yönetim açısından önemlidir. İki kişi arasındaki diyalog ve uzlaşma, bir örgüt içindeki çalışanlar arasındaki etkileşim ve işbirliği için örnek teşkil edebilir.
13
Bir baba ve oğlunun aniden planladığı bir izci kampı için hazırlık yapmak zorunda kaldığı bir Cumartesi sabahını anlatıyor. Baba başlangıçta bu fikirden hoşlanmazken, sonunda izcilik tecrübesini fabrikadaki işine benzeterek çocukları denetlemeye karar verir. Metin, baba-oğul ilişkileri, aile dinamikleri ve izcilik faaliyetleri hakkında konuşuyor. Bir izci grubunun Şeytanın Gulch’u olarak adlandırılan bir yerde yürüyüş yaparak bivouac’a gitmesi ve sonrasında kampı kırıp başlangıç noktasına geri dönmesi anlatılmaktadır. İz takip etmek kolaydır ve her 10 metrede ağaç gövdelerinde sarı boya lekeleri vardır. İzciler tek sıra halinde yürürler ve yaklaşık saatte iki mil hızla yürüdüklerini düşünürler. Sütun, ilerledikçe uzar ve lider, son tarafta olmak yerine sütunu yönetmesine karar verir. İlk çocuğa liderlik görevi verilir ve makul bir hızda ilerlerler. izci grubu, bir harita kullanarak bir yürüyüş yaparken takım lideri Rogo’nun liderliğinde ilerliyorlar. Rogo, herkesin bir arada kalmalarını ve liderin önde kalmasını sağlamak için talimatlar veriyor. Diğer bir karakter olan Herbie şişman ve yavaş hareket ediyor, ancak Rogo onunla ilgileniyor ve onu takip etmelerini sağlıyor. Rogo, yürüyüş sırasında Julie ile hafta sonunu geçirmeyi ve New York’ta Dolphin ile yaptığı konuşmayı düşünüyor. Ayrıca, imalatta bağımlı olaylar olduğunu anlatan bir örnek veriyor. birçok süreçte bağımlı olayların bulunduğuna ve istatistiksel dalgalanmaların normal olduğuna değinilir. Örneğin, bir ürünün montajı yapılması gerektiğinde bağımlı olaylar ortaya çıkabilir. Benzer şekilde, bir patikada yürümek için de bağımlı olaylara ihtiyaç vardır. İstatistiksel dalgalanmalar da normaldir ve bazı durumlarda ortalama süre, gerçek süreler arasında değişebilir. Ancak, “ortalama” veya “tahmin” gibi terimler başka seçeneklerimiz olmadığı için kullanılır. bir grup kişinin dağ tırmanışı yaptığı anlatılıyor. Herbie adlı bir çocuk zorlanıyor ve arkada kalmaya başlıyor. Ron ise gruptan önde gitmek istiyor. Ancak liderlik görevini üstlenen kişi, grupta birlikte kalmaları gerektiğini söylüyor ve Herbie’yi cesaretlendirerek tırmanışa devam ettiriyor. Sonunda Ron’a yetişiyorlar ve kısa bir mola veriyorlar. Grupta birlikte hareket etmek ve yol katetmek konuları tartışılıyor. Yürüyüş, her birimizin hızı dahil olmak üzere bir dizi bağımlı olaydır. Farklı hızlardaki yürüyüşçülerin çizgi uzunluğuna etkisi farklıdır ve ortalama hızın ötesinde gitme yeteneği sınırlıdır. Ancak, yavaşlama yeteneği sınırsızdır ve yavaşlama veya durma, çizgi uzunluğunu süresiz olarak artırabilir. Yürüyüşteki dalgalanmaların ortalaması değil, tüm yürüyüşçülerin hızlarına bağlı olan bir dizi bağımlı olaydır. bir grup çocuğun patika boyunca yürürken birikimli yavaşlamalar ve dalgalanmalar hakkında düşünceleri anlatılıyor. Bu durum, bir imalat sistemi olarak düşünüldüğünde, her bir çocuğun bir ürün üretmek için yapılması gereken bir bağımlı işlemi temsil ettiği ve işlemlerin belirli bir sırayla gerçekleştirilmesi gerektiği anlamına gelir. Yazar, son çocuk olarak kendisinin rolünü ve üretkenliği önemli bir faktör olarak vurguluyor. Ayrıca, envanter yönetimi ile ilgili bir benzetme yaparak, üretim hızının yanı sıra envanterin de önemli olduğunu belirtiyor. Envanterin operasyonel giderlerle ilişkisi ve verimle bağlantısı ele alınmaktadır. Yazar, envanterdeki artışın taşıma maliyetlerini artıracağını ve bu nedenle operasyonel giderlerin artacağını düşünüyor.
Ayrıca, envanter arttıkça verimin düşeceğini ve bu nedenle sistemdeki tüm operasyonların daha yavaş olacağını vurguluyor. Ancak yazar, analojideki çizginin daralması ve ortalama hızın belirlenmesi konusunda bir hatası olduğunu fark ediyor. Son olarak, paragrafın sonunda, öğle yemeği molası olduğu ve Ron’un hala beklediği söyleniyor.
Ayrıca, istatistiksel dalgalanmalar ve bağımlı olaylar da ekonomi bilim dalında önemli bir rol oynar. Özellikle finansal piyasalarda, fiyat hareketlerindeki dalgalanmaları anlamak ve bunların nedenleri üzerinde çalışmak, yatırımcıların karar verme sürecinde önemli bir rol oynar.
Son olarak, bir işletmenin başarısı, çalışanların arasındaki işbirliği ve ailelerin de birlikte hareket etmesi ile doğrudan bağlantılı olabilir. İşletmeler, çalışanların aileleriyle ilgili destek programları sunarak, çalışanların motivasyonunu artırabilir ve işbirliği kültürünü güçlendirebilirler.
14
Bir grup insanın öğle yemeği konusunda karar verme sürecine tanık oluyoruz. Bir kişi, Rampage Nehri’ne ulaşmadan önce yemek yememiz gerektiğini söylerken, diğerleri öğle yemeği için uygun bir yer olduğunu düşünüyorlar. Sonunda oybirliğiyle karar alınarak öğle yemeği yemeye karar veriliyor. Metnin devamında, yazar işletme yönetimi konusundaki düşüncelerini dile getiriyor. Özellikle, istatistiksel dalgalanmalar ve bağımlı olayların üretim tesislerinin yönetimini zorlaştırdığını düşünüyor. Ancak, yöneticilerin her zaman kapasiteyi azaltarak maliyetleri düşürmeye çalıştığını ve bunun yanlış bir strateji olduğunu düşünüyor. Yazar, kapasiteyi taleple mükemmel bir şekilde dengeleyebilseydi, envanterdeki fazlalığın ve parçalardaki kıtlığın ortadan kalkabileceğini düşünüyor. dengeli sistem oluşturma konusunda düşünceler yer almaktadır. Yazar, bir sistem oluşturmanın zorluklarından bahsederken, çocukların kapasitelerini aynı seviyeye getirmenin zorluğunu ve klonlama teknolojisindeki pratik problemleri ele alır. Sonunda, bir zar atarak rastgelelik örneği verir ve kibrit çubukları kullanarak dengeli bir sistem modeli oluşturur. Yazar, bu modele bir oyun olarak başladığını söylerken, bu süreçte Dave ve arkadaşı da olaya dahil olurlar. Bay Rogo, arkadaşlarına bir oyun önerir ve diğerlerinin de katılmasıyla birlikte oyun başlar. Oyun, kibrit kutuları ve kaseler kullanılarak eşleşmelerin işlenmesi ile yapılır. Bay Rogo, sistemi kurarken, zarın kullanımını sınırlandırmış ve dalgalanmaları en aza indirmiştir. Oyunun amacı, mümkün olduğunca çok sayıda kibriti kaseler arasında taşımaktır. Oyuncular, zarı kullanarak eşleşmelerin sayısını belirler ve kaselerdeki maçları hareket ettirirler. Verimlilik, maçların son hazneden çıkma hızına bağlıdır ve envanter, tüm kaselerdeki maç sayısından oluşur. Bay Rogo, oyunculara kuralları açıklar ve oyun başlar. Bay Rogo, ekibiyle birlikte üretimdeki sorunları çözmek için bir oyun oynar. Bu oyun, altı kişi ve bir mini anne figürü kullanarak bir döngüde kaç maç hareket ettirebileceklerini hesaplamaya dayanmaktadır. Bay Rogo, ekibine, birkaç kez döngüyü geçtikten sonra her birinin ortalama kaç maç hareket ettirmesi gerektiğini düşündüklerini sormaktadır. Bu soruları cevaplayarak, ekibin her turda 3.5 maç hareket ettirmesi gerektiğini belirlemişlerdir. Bay Rogo, daha ilginç hale getirmek için bir ödül sunar: tur başına ortalama 3.5 maçtan fazla oynayanlar, bulaşık yıkamak zorunda olmayacaklar, ancak tur başına ortalama 3.5’ten az oynayanlar, ekstra yemek yapmak zorunda kalacaklar. Ekibin bazı üyeleri oyunu sıkıcı bulsa da, ödül fikri onları teşvik eder. Hikayede bir grup insan bir oyun oynuyor. Oyunun amacı, kalıplı rulolarla maçları hareket ettirerek kazanç veya kayıp elde etmek. Sapmalar kümülatif olarak kaydedilir ve oyun adil olmak zorundadır. Bazı oyuncular maçlarını başkalarına devretmek zorunda kalıyorlar ve bu sapmalarını etkiliyor. Oyuncular arasında bazı şikayetler oluyor ama sonunda herkes oyunun kurallarına uyuyor ve sonraki turda daha iyi yapmak için hazırlanıyorlar.
Özetle, bir grup insan kalıp yuvarlama oyunu oynuyor. Andy, Ben, Chuck, Dave ve Evan isimli oyuncuların sırayla yuvarladığı kalıp, her bir turda maç kazanmalarını veya kaybetmelerini belirliyor. Kazanılan maçlar bir kasa içinde toplanıyor ve her tur sonunda kazanılan veya kaybedilen puanlar bir grafikte gösteriliyor. İlk turda Andy ve Ben altı yuvarlayarak maç kazanıyorlar, ancak Chuck üçlü yuvarlayarak Dave’e üç maç kaybettiriyor. Dave altı yuvarlasa da geçmesi gereken maç sayısı dört olduğundan sadece Evan’a bir maç veriyor. Evan üç maç kazanarak son maça kadar gelmeyi başarıyor. İkinci turun sonunda, kazanılan ve kaybedilen maçlar bir grafikte gösteriliyor.
Bir grup insan kalıbı sallayarak ve kibritleri kutudan çıkararak bir oyun oynuyor. Bazı oyuncular yüksek ya da düşük skorlar alırken, diğerleri için yeterince derin bir dip yok gibi görünüyor. Grafiğe daha fazla sayı (negatif sayılar) ekleniyor.
Metin, bir işletmenin operasyonel verimliliğini arttırmak için yapılan bir öğretici uygulama üzerine odaklanıyor. Karakterler, envanter yönetimi ve iş akışı için verimlilik tekniklerini tartışıyorlar. Ancak sonuç olarak, envanter artıyor ve verimlilik düşüyor. Bu tür bir durumun gerçek bir işletmede nasıl sonuçlanabileceği konusunda endişelerini ifade ediyor.
Metinde bir grup arkadaşın bir masaüstü simülasyon oyunu oynadığı anlatılmaktadır. Oyun, bir bitki yetiştirme simülasyonudur ve her istasyonun maksimum potansiyeli vardır. Ancak, teslimat tarihlerine söz verilemez ve müşterilerin güvenilirliği tehlikeye girer. Oyun sırasında grafiklerin yükseklik ve alçaklıkları düzenli olmayıp, dalgalı olduğu görülmüştür. Oyunun sonunda bir arkadaş, bir sonraki turda koltuğunu alacağını söyleyerek oyunu bitirmiştir.
15
Bir iş yerindeki süreçlerde yaşanan sorunları ve bu sorunların matematiksel bir ilke olan kovaryans ile nasıl açıklanabileceğini anlatıyor. Dengeli modeldeki aşağı akıştaki kayıpların, negatif sapmaların birikmesine neden olduğunu ve bu sorunların üretim hattında da ortaya çıkabileceğini belirtiyor. Ayrıca, süreçlerde geride kalan departmanlar, iş envanterinin birikmesi, insanların kaydırılması gibi sorunların, üretim hattında stokların artmasına neden olduğunu vurguluyor. Parça, aynı zamanda bir öyküye de sahip ve anlatıcının, bir yürüyüşte karşılaştığı boşlukların neden arttığını anlaması ve arkadaşı Herbie’nin ona takılıp kaldığına şaşırmasıyla son buluyor. Bir grup insanın yürüyüşü sırasında yaşadıklarını anlatıyor. Anlatıcı, Herbie adında yavaş bir çocuğun bulunduğu bir grup insanla yürümeye başlar. Herbie’nin yavaş yürüdüğü için diğer çocukların da yavaş yürüdüğü görülür. Ancak, diğer çocuklar kendileri için en uygun hızı bulmuşlardır ve kimse diğerinin ilerlemesini sınırlamamaktadır. Grup, ilerledikçe boşluklar genişlemekte ve hızlı bir şekilde artmaktadır. İnsanın verimliliği artırmak için çalışırken, en yavaş hareket eden kişinin verimi yönettiği konusu ele alınmaktadır. Metindeki örneklerden biri, Herbie isimli bir işçinin hareket hızının diğer işçilerin hızını yönettiği ve birliğin verimliliğini belirlediği anlatılmaktadır. Metinde ayrıca, belirli bir işaretleyiciyi işaret eden Herbie’nin, bir dönüm noktası olarak görülen bir mesafeye ulaşıldığını söylediği anlatılmaktadır. Ancak, bu noktaya ne kadar sürede ulaşıldığı veya hedeflenen hızın gerçekleştirilip gerçekleştirilmediği konusunda herhangi bir bilgi verilmemektedir. Bir İzci Birliği’nin lideri olan Rogo’nun, bir yürüyüş sırasında yaşadıklarını anlatıyor. Yürüyüşte, bir öğle yemeği molası aldıktan sonra hedeflerine ulaşmak için beş saatleri olduğunu öğrenirler. Ancak birliğin en yavaş çocuğu olan Fat Herbie, diğer çocukların gerisinde kalmaktadır ve Rogo’nun planını aksatmaktadır. Rogo, diğer çocukları Herbie’yi beklemeye çağırır ve birlik yoğunlaştırılmış bir sırada durur. Ancak Rogo, birlikte el ele tutuşarak Herbie’yi de kapsayan tüm birliği önderlik ederek hızlandırır ve hedeflerine ulaşırlar. Bir grup insanın birlikte çalışarak bir hedefe ulaşması anlatılıyor. Başlangıçta, herkes kendi hızında ilerlemeye çalışıyor ve liderlik için kimin seçileceği konusunda tartışma çıkıyor. Ancak, grup lideri olan Bay Rogo, tüm birliğin çevrilmesi ve birbirlerine ayak uydurarak ilerlemeleri gerektiğini açıklıyor. Herbie liderliğinde bir arada kalmayı başarıyorlar ve sonunda hedefe ulaşıyorlar. Ancak, bazı üyeler hızlarından memnun değiller ve Herbie’ye baskı yapıyorlar. Bay Rogo, daha hızlı gitmek isteyenlerin Herbie’ye yardım etmesi gerektiğini söylüyor. Metin, takım çalışması ve işbirliğinin önemine vurgu yaparak, hedeflere birlikte ulaşmanın daha etkili olduğunu anlatıyor.
Bir grup insanın bir yürüyüş sırasında yük taşıyan robotlarıyla birlikte Devil’s Gulch adlı bir yere gittiği bir hikayeyi anlatıyor. Herbie adlı robot yük taşıyordu, ancak yükü fazla ağırdı ve diğerleri yükü paylaşmaya karar verdiler. Yükün bir kısmını paylaşarak, yürüyüş hızları arttı ve yolculuk daha keyifli hale geldi. Metin ayrıca çevredeki doğa ve bir alışveriş merkezi hakkında da bilgi veriyor. Bir baba ve oğlu tarafından bir kamp gezisi yapılır. Herbie adlı bir araç tüm birliği kontrol etmenin anahtarıdır. Çadırlar kurulduktan sonra, Dave ve Evan spagetti yemeği hazırlar ve kurallar belirlenir. Baba ve oğul aynı çadırı paylaşırlar ve Dave, babasının liderlik yeteneklerinden ve sorumluluk almasından gurur duyduğunu söyler. Baba, bitkiyi düzeltmeye yardımcı olacak şeyler öğrendiğini söyler ve bu konuda konuşurlar. Metin, sessiz bir kamp atmosferiyle son bulur.
16
Davey ve konuşmacı eve döndükten sonra, Julie’nin arabasının gitmiş olduğunu fark ederler. Konuşmacı kıyafetlerini değiştirmek için yatak odasına girer ve Julie’nin kıyafetlerinin çoğunun gitmiş olduğunu görür. Dave, konuşmacıya bir zarf verir ve içinde Julie’nin onlardan ayrılmak istediğini ve bir süreliğine gitmek istediğini söyleyen bir not bulurlar. Notta ayrıca Sharon’u da terk ettiği belirtilir. Alex hareket edebildiğinde notu cebine koyarak Davey’i bulmaya gidiyor ve Sharon’u almaya şehrin öbür ucuna gitmesi gerektiğini söylüyor. Annesinin endişelenmesi halinde geri arayabileceği bir numara alıyor ve geri döndüğünde açıklayacağına söz veriyor. Annemin evine gidiyor ve Julie ona Sharon’un kapıda durduğunu ve Alex’in dışarı çıkmadığını söylüyor. Sharon televizyon izlerken Alex’i selamlıyor ve Annem Sharon’a neden burada olduğunu soruyor. Alex daha sonra konuşacaklarını söylüyor ve eve gitmek isteyip istemediğini soruyor. Sharon ağlamaya başlıyor ve Alex onu arabaya bindiriyor. Bir sonraki stop lambasında onu yanına çekiyor ve annesinin hala kızgın olmadığını söylüyor. Sharon adındaki bir çocuğun annesi, Julie adındaki bir arkadaşının kaybolduğunu öğrenir. Sharon, annesinin onunla konuşmaması nedeniyle endişelenir ve kızmış gibi hisseder. Anne, çocuklarına Julie’nin bir süreliğine gitmek zorunda olduğunu söyler. Ancak Julie’yi bulmak için çaba harcarlar ve sonunda onun son gittiği yerdeki arkadaşını aramaya karar verirler. Sonunda, Julie’nin babası ile konuşurlar ve onun ailesinin durum hakkında bilgisi olmadığı ortaya çıkar. Ancak, babası, Julie’nin onlarla konuşup konuşmayacağını sorar ve bu nedenle aranmıştır. Dave ile bir kamp gezisi yapmışlar ve Dave’den haber alamayan kişi merak etmektedir. Julie’nin annesi, Dave’in bir not bırakarak kaçması gerektiğini söylediğini ve iyi bir sebep olmadan ayrılmadığını söyler. Babası polis ile konuşur ve kaçırıldığından şüphelenir, ancak daha sonra Dave’in sadece uzaklaştığını fark ederler. O gece araba sesleri duyan kişi pencereye koşar, ancak arabayı takip edemeyince sadece etrafta dolaşan bir yabancı olduğunu anlar. Polise suç teşkil eden bir şey olduğuna dair kanıtlar olmadığı için yardım edemeyeceklerini söylerler ve çocukları yatağa yatırır.,
NOT: hikâye insanların karar alma süreçleriyle ilgili bazı örnekler içermektedir. Örneğin, Julie’nin aniden ayrılma kararı, birçok faktörün etkisi altında olabilir, ancak açıkça ifade edilmemiştir. Ayrıca, Sharon’un Alex ile arabada konuşması sırasında gösterdiği duygusal tepkiler, insanların kararlarını etkileyebilecek duygusal faktörlerin önemini vurgular.
Bununla birlikte, hikaye, insanların karar alma süreçlerini analiz etmek ve ekonomik davranışlarını anlamak için farklı yaklaşımlar sunan davranışsal ekonomiye atıfta bulunabilir. Bu yaklaşım, insanların akılcı bir şekilde karar vermek yerine duygusal ve psikolojik faktörlerden etkilendiğini vurgular. Örneğin, Sharon’un duygusal tepkileri, Julie’nin ayrılma kararı ve diğer karakterlerin davranışları bu yaklaşımla analiz edilebilir.
17
Pazartesi sabahı, Davey, Sharon ve anlatıcı kahvaltı yaparken bir tartışma yaşarlar. Davey kız kardeşini suçlar ve kahvaltıyı mahveder. Ardından okula gitmek için hazırlanırlarken bir dizi aksilik yaşanır. Sharon okul otobüsünü kaçırır ve Davey hasta olduğunu söyler. Anlatıcı, Davey’i okula götürürken onu ikna eder ve gün boyunca büyükannesiyle kalmasını veya okula gitmesini önerir. Hikaye, birkaç aksilikle dolu bir Pazartesi sabahının karmaşıklığını ve aile üyeleri arasındaki gerginliği anlatmaktadır. Metinde, ana karakterin bir çocuğu okula götürdüğü ve işe geç kaldığı anlatılıyor. İşyerinde Fran’dan “acil” olarak işaretlenmiş bir mesaj alıyor ve Hilton Smyth isimli müşterinin alt meclisleri için sorun olduğunu öğreniyor. Hilton, halkın gerektiği gibi çalışmadığını söyleyerek ana karakteri tehdit ediyor. Ana karakter, ona yardım etmeyi ve birilerini konuyla ilgili incelemeye yönlendirmeyi teklif ediyor, ancak Hilton hala sinirli ve tehditkar davranıyor. Metin, müşteri hizmetleri ve stresli iş durumları hakkında konuşuyor. Konuşmacı, Smyth’in fabrikası için yeni bir hızlandırıcının ne olduğunu görmesi için bir müteahhit bulmakla görevli Bob Donovan ile bir toplantı hakkında Fran ile sohbet ediyor. Konuşmacı, Bob’un aramayı yapmayı unutmasından endişelenir. Fran, konuşmacıya Hilton Smyth’in üretkenlik müdürü olarak yeni bir pozisyona terfi ettiğini bildirir ve konuşmacı mutlu bir şekilde şarkı söylemeye başlar. Konuşmacı daha sonra bulgularını sunmak için Lou, Bob, Stacey ve Ralph ile bir toplantıdadır, ancak iyi yanıt vermiyorlar ve konuşmacı sunulan bilgiyi anlamayabileceklerini fark ediyor. Bölüm, konuşmacının sorunun ne olduğunu sormasıyla sona erer. All, Lou’ya ve diğerlerine iki artı ikinin dört ettiğini kanıtlamaya çalışıyor ve Lou’ya onu neyin rahatsız ettiğini soruyor. Lou emin değildir, ancak Al’ın fabrikalarında istatistiklerin ve bağımlı olayların olduğunu nasıl bildiğini sorar. All, bir kitapta iki fenomenden bahseden ve amacını kanıtlayan bir sayfa bulur. Ancak Bob, robotlarda istatistiksel dalgalanmalar olmadığına ve amacın sadece robotları değil tüm sistemi verimli hale getirmek olduğuna dikkat çekiyor. Lou, Bob’la aynı fikirde ama Stacey onun fikrini sorguluyor. Hızlandırıcılarından biri olan Fred odaya girer ve Hilton Smyth’in dahil olduğu bir kriz hakkında Bob’la konuşmak ister. All, Hilton Smyth krizinde neler olup bittiğinin farkında olması gerektiğinden, Fred’in gelip durumu açıklaması konusunda ısrar ediyor. Fred durumu kısaca açıklıyor. Konuşma, parçaları bugün çıkarıp çıkaramayacakları hakkında. Fred, parçaları tesisler arasında taşıyan ve saat 17:00’de hareket eden özel kamyon servisini yakalamaya çalışmalarını önerir. Ancak Bob, bu hizmeti kaçırırlarsa bir sonrakinin bir sonraki öğleden sonraya kadar müsait olmayacağına dikkat çekiyor. Fred, parçaları birbirine kaynaklamak için bir robot kullanmayı önerir ve süreci başlatmanın ne kadar süreceğini tartışırlar. Pete’in departmanı parçaları sağlayacak ve bunların hızlı bir şekilde robota aktarılmaları gerekiyor. Ekip, sürecin üretim tesisi üzerindeki etkilerini gözlemlemeye karar verir ve Pete’in departmanı öğle yemeğinden döndüğünde öğlen başlamayı kabul eder.
Konuşan kişi bir işletme ortamında bir program planlamaya başlar. İşin tamamının tamamlanamaması durumunda hiçbir şey gönderilemeyeceğini belirtir. Bir departmanın saatinde 25 parça üretmesi gerektiğini, ancak bu rakamın dalgalanabileceğini ifade eder. Öğlenden saat dörde kadar Pete’in departmanından ortalama 100 parça çıkması hedeflenirken, robotun saatte 25 parça çıkarması gerektiği belirtilir. Robotun üretimi, malzeme handler parçalarının teslim edilmesine bağlıdır ve kamyon saat beşe kadar hazır olana kadar çalışacaktır. Konuşan kişi bunu bir diyagramla açıklar. Onlara şöyle görünen bitmiş programı gösteriyorum:
Bir iş günü boyunca bir kişinin yaşadıklarını anlatıyor. Metinde, kişi iş arkadaşlarıyla toplantı yapıyor, siparişleri takip ediyor ve fabrikayla ilgili bir sorun hakkında bir müşteri temsilcisiyle konuşuyor. Ayrıca, kişinin ev hayatıyla ilgili sorunlar da ortaya çıkıyor eşi şehir dışında ve çocuklarının bakımıyla ilgili endişeleri var. Metin, iş hayatı ve kişisel hayatın birbirine nasıl entegre olduğunu gösteriyor. Konuşmacı, Alex’ten Julie’den haber alıp almadıklarını soran bir telefon alır. Daha sonra çantalar ve kutular dolusu tencere getiren annelerini alırlar. Konuşmacı, Smyth’in tesisinden sevkiyat hakkında bilgi almak için Bob Donovan’ın ofisini ziyaret eder. Bob mutlu çünkü insanların ona borcu var ve konuşmacıya sevkiyatın sorunsuz bir şekilde tamamlanacağını söylüyor. Konuşmacı ve Bob, alanı aydınlatan bir robotun yanından geçerek Pete’in ofisine yürürler. Bob ve anlatıcı Pete’in ofisine gitmektedirler. İşleri için gerekli olan kütük kağıdını Pete’ten talep ederler ve Pete onu bulmaya çalışırken, etraftaki işçilerin işlerini hızlı bir şekilde tamamladıklarını konuşurlar. İşçilerin bu çabalarından dolayı gurur duyarlar ve ofisten ayrılırlar.
Bir iş gününde yaşanan olaylar anlatılmaktadır. Ana karakter, fabrikada çalışmaktadır ve iş arkadaşlarıyla birlikte çalışmaktadır. İş günü boyunca, tamamlanması gereken işlerle ilgili tartışmalar yapılır ve işin ilerlemesi hakkında bilgi alışverişi yapılır. Ana karakter ayrıca, patronuyla bir telefon görüşmesi yapar ve fabrikaya bir grup ziyareti yapacakları konusunda bilgilendirir. Ayrıca, eşinin şehir dışında olduğu ve çocuklarına bakması gerektiği için endişelidir. Sekreteri, oğlunun okuldan sonra eve gelemeyeceği konusunda bir mesaj iletir. Metin, iş hayatı ve aile hayatı arasındaki dengeyi korumanın zorluğunu ve günlük stresleri vurgulamaktadır. Konuşmacı, Julie’den haber alıp almadıklarını soran Alex’ten bir telefon alır. Konuşmacı annelerini almaya gider ve birkaç tencere ve tavayla evlerine taşınmasına yardım eder. Daha sonra işe geri dönerler ve Smyth’in tesisinden bir sevkiyatı görüşmek üzere Bob Donovan ile buluşurlar. Bob mutlu çünkü konuşmacıyla sevkiyat hakkında bir iddia kazandı, ancak konuşmacı, sevkiyatın başarılı olduğu anlamına geliyorsa kaybetmeyi umursamadıklarını söylüyor. Neler olduğunu görmek için Pete’in ofisine giderler ve alanı aydınlatan bir robotun yanından geçerler.
Bob ve anlatıcının Pete’in ofisine gittiği bir sahne anlatılıyor. Pete, anlatıcının acele işi için gerekli kütük kağıdını bulmakta zorlanırken, Bob ve anlatıcı halkın işlerini hızlandırdığını ve bugünün vardiya sonunda gurur duyduklarını fark ettiklerini söylerler. Pete sonunda kütük kağıdını bulur ve işi tamamlarlar.
Okuduk.
All, Pete ve Bob, bir üretim fabrikasında çalışıyorlar ve bir gün üretimlerinin hedef kotasına ulaşamadıklarını fark ediyorlar. Pete, organizasyonun biraz zaman aldığını söyleyerek gecikmenin nedenini açıklıyor ve sonra diğer çalışanları hızlandırmak için bir konuşma yapıyor. Sonuçta, son bir saatte çok daha fazla parça yaparak kota hedeflerini aşıyorlar. Ancak, robotun hala montaj hattındaki alt parçaları kaynaklamakta zorlandığını fark ediyorlar. All, kağıt parçalarını birleştirerek, Pete’in ilk saatte yaptığı parça sayısının robotun gerçek kapasitesi olduğunu açıklıyor. Diğer saatler için de benzer bir şekilde Pete’in sayısı robotun kapasitesinden daha düşük olduğu için robotun gerçek kapasitesi Pete’in sayısı olarak belirleniyor. Sonunda, kamyonun bekletilemeyeceğini öğreniyorlar ve parçaların başka bir şekilde teslim edilmesi gerektiğine karar veriyorlar.
Pete’in bir robot kullanarak bir fabrikada üretim yaptığı ve son teslimatta 90 parça ürettiği belirtiliyor. Ancak Pete’in alanı her geride kaldığında, robotun çalışmasını engellemek yerine hala çalışmaya devam ettiği ve son teslimata kadar üç parça yapamadığı ifade ediliyor. Ayrıca, Pete’in en büyük geri kaldığı parça sayısının 10 olduğu da belirtiliyor. Son olarak, metin bir matematik ilkesi hakkında da bahsediyor ve Bob’un Pete’e bir tur kahve ya da bahar için bir şeyler hazırlaması için ödeme yapması öneriliyor.
Bob ve Fred, Pete’in işindeki performansın teşviklerin yanlış yönlendirici etkisi nedeniyle yanıltıcı olabileceği konusunda konuşuyorlar. Pete, yüz parçayı tamamlamış olsa da, ürünlerin henüz gönderilmediği için başarılı değil. Fred, Pete ve diğer çalışanların kahraman olarak görülmesinin hatalı olduğunu düşünüyor çünkü performansın gerçek başarıya değil, sadece sayısal hedeflere dayandığı bir sistemde çalışıyorlar.
NOT: Bir işletme ortamında, bir program planlamak için konuşan kişi, bir müşterinin şikayetiyle ilgilenmek zorunda kalır. Konuşan kişi, Hilton Smyth’in üretkenlik müdürü olarak terfi ettiğini öğrenir. Bir hızlandırıcı için yeni bir müteahhit bulması gereken Bob Donovan ile bir toplantı yapması gerekiyordur, ancak endişeli olduğu için unutabileceğini söyler. Konuşan kişi, Hilton Smyth krizinde ne olduğunu öğrenmek istediğini söyler ve sonunda parçaların teslim edilmesi ve bir robot kullanarak birleştirilmesiyle ilgili bir plan yaparlar.
Bu metinde bir işletme ortamındaki bir programlama olayı anlatılmaktadır. Konuşmacı, işi tamamlamak için Bob ve diğer meslektaşlarıyla bir toplantı düzenler, ancak sunulan bilgiyi anlamayabileceklerini fark eder. Bu durumda, konuşmacı sorunu çözmek için bir kitaptan ilham alır ve bir robot kullanarak parçaları birleştirmeyi önerir. İşte, krizle ilgili bir başka sorun ortaya çıkar. Parçaların teslim edilmesi ve birleştirilmesi için uygun bir çözüm bulmak için, Fred özel kamyon servisini önerir, ancak Bob bunun mümkün olmayabileceğine dikkat çeker. Sonunda, ekip, Pete’in departmanının parçaları sağlamasını ve parçaların robot tarafından birleştirilmesini önerir ve sürecin üretim tesisi üzerindeki etkisini gözlemlemeye karar verirler.
18
Hikâyenin bu kısmında, Bob ve muhtemelen başka biri ile bir iş toplantısı yapıldığı anlatılıyor. Bob, gönderemedikleri bir şeyden bahsediyor ve diğer kişi teşviklere daha yakından bakmaları gerektiğini söylüyor. Hikâye daha sonra eve dönüşle devam ediyor. İki çocuk, annesi ve akşam yemeğiyle karşılanan anlatıcı, annesinin arayarak bir şeyler söylediğini ve ardından akşam yemeği sırasında aile hikayeleri paylaştığını anlatıyor. Salı sabahı, normal bir gün olarak geçiyor ve anlatıcı, annesiyle birlikte çocukları okula bırakıyor. Bir iş toplantısında Bob, Stacey, Lou ve Ralph’ın geçmişteki iş sorunlarını tartıştıkları anlatılmaktadır. Ralph, üretim kapasitesi ve veri yönetimi konularında tartışmanın derinleştiğini ve işin kontrolünün nasıl sağlanabileceği konusunda farklı görüşlerin olduğunu belirtmektedir. Bob daha uzun teslim sürelerinin envanteri artırabileceğini öne sürerken, diğerleri bu sorunu tam olarak çözmeyeceğine inanmaktadır. Bob, üretim kapasitesi hakkındaki düşüncelerin değiştirilmesi gerektiğini önermektedir. Bir fabrikadaki üretim kapasitesinin talep ile dengelenmesinin yanlış olduğunu ve bunun neden krizlere yol açabileceğini tartışıyor. Yazar, tüm sistemin optimize edilmesi gerektiğine ve bazı kaynakların diğerlerinden daha fazla kapasiteye sahip olması gerektiğine dikkat çekiyor. Bir karakter, Dolphin, darboğaz kaynakları ve darboğaz olmayan kaynaklar arasındaki farkı belirtiyor. Bir toplantıda Dolphin, Stacey, Lou, Jonah ve Bob arasında bir konuşma geçmektedir. Konuşma, “darboğaz” terimine odaklanmaktadır ve Dolphin, darboğazların kapasitesi kendisine yöneltilen talebe eşit veya daha az olan kaynaklar olduğunu açıklamaktadır. Darboğaz olmayan kaynaklar ise kapasitesi üzerine yerleştirilen talepten daha büyük olan kaynaklardır. Piyasa talebinin nereden geldiği sorulduğunda, Dolphin, tesisin pazardan gelen talep ile birlikte ürün akışını geçirmesi gerektiğini söyler. Darboğazlar ve darboğaz olmayanların resimdeki yeri hakkında sorulduğunda, darboğazların tesisin etkin kapasitesini belirlediği ve zemini dengelemenin darboğazdaki akışı piyasadan gelen talebe eşit hale getirmek olduğu belirtilir. Darboğazların kötü olduğu düşüncesi üzerine Bob, darboğazların mümkün olduğunca ortadan kaldırılması gerektiğini söyler.
Jo, darboğazların sadece bir gerçekliğin parçası olduğunu ve var oldukları yerde, sistemden ve pazardan akışı kontrol etmek için kullanılması gerektiğini söyler. Dolphin, kaynakların nasıl yönetildiği konusunda muazzam bir fark yaratan darboğazları bulmanın önemli olduğunu belirtir. Darboğazları bulmanın kolay olduğunu ve kaynakların piyasa talebiyle karşılaştırılabileceğini söyler. Eğer talep kapasiteden daha büyükse bir darboğaz olduğunu anlayacaklarını ve kapasiteyi ayarlamaları gerektiğini söyler. Lou, kapasitenin piyasa talebinden daha büyük olması durumunda ne olacağını sorar, ancak Stacey sınırların yine de olacağını ve şişenin duvarlarının piyasadan daha büyük olacağını belirtir. Lou, Ralph ve Bob bir durumla karşı karşıyadırlar ve önce bir darboğazları olup olmadığını öğrenmek için harekete geçmeleri gerektiğini düşünürler. Ancak aramalarına rağmen Herbie’yi bulamazlar ve konferans salonlarına döndüklerinde, Herbie’yi bulmak için yerin karargahlarına dönüştürülmüşlerdir. Ralph, veri işleme ekibi ve yönetilen sistem veri tabanı ile ana masanın en ucunda oturur. Ancak, Herbie’yi bulamadıkları için Ralph ve ekibi bir makineye olan talebi hesaplamak için zaman kaybederler. Sonunda Bob, bazı eski freze makinelerini işleme listesinde hala listelendiklerini ancak bir yıl önce satıldıklarını fark eder. Herkesin bu makinelerin artık orada olmadığını bilmesine rağmen, talep hesaplamaları yapılırken hala dahil ediliyorlardı. Bir tesisin üretim kapasitesinin nasıl hesaplanacağı ve mevcut verilerin doğruluğu konuları ele alınmaktadır. Tesisin çıkardığı ürünlerin pazar talebi bilinerek, her kaynağın talebi karşılamak için ne kadar katkıda bulunması gerektiği hesaplanır. Ancak verilerin doğruluğu konusunda sorunlar yaşanmaktadır, örneğin rota uyumsuzlukları ve yönlendirmelerdeki hatalar gibi. Bu nedenle, tüm verilerin iki kez kontrol edilmesi ve güncellenmesi aylar sürebilir.
Bu pasajda, bir grup insan çözmeye çalıştıkları bir sorunu tartışıyorlar. Bob, zamanın bir kısıtlama olduğu fikrinden bahseder ve Ralph onlara “çöp içeri, çöp dışarı” sözünü hatırlatır. Grup, süreçlerindeki darboğazı izole etmenin hızlı bir yolunu bulma ihtiyacını tartışıyor ve Stacey, en sık hangi parçaların sipariş edildiğini görmek için hızlandırıcılarla konuşmayı öneriyor. En sık sipariş edilen parçaların darboğazdan geçme ihtimalinin yüksek olduğunu ve bu parçaları arayan hızlandırıcıların onları muhtemelen sorunu bulabilecekleri yöne yönlendirebileceklerini fark ederler. Anlatıcı, yavaş çocuklar arasındaki boşlukların envanter gibi olduğu bir yoldaki çocuklar analojisine atıfta bulunarak bitirir. Bob, Ralph ve Stacey iş yerinde karşılaştıkları bir sorunu tartışıyorlar. Üretim süreçlerinde bir darboğaz bulmaya çalışıyorlar ve bunun büyük bir devam eden iş envanteri yığınıyla ilgili olabileceğinden şüpheleniyorlar. Sorunu tanımlamak için çeşitli yaklaşımları tartışırlar ve sonunda araştırmalarını belirli bir ekipman parçasına indirgerler. Gözetmenlerden gelen raporlar ve üretim sürecindeki diğer kişilerle yapılan konuşmalar da dahil olmak üzere, teorilerini desteklemek için kanıtlar toplarlar. Ekipmanın operasyonlarının kritik bir parçası olduğunu, ancak parça eksikliği nedeniyle gecikmelere neden olduğunu keşfederler. Bu gerilemeye rağmen, bir çözüm bulmaya kararlılar ve süreçlerini iyileştirmek için yeni fikirler üzerinde beyin fırtınası yapmaya devam ediyorlar. Bob, en düşük maliyetli ve en yüksek verimliliği sağlayan makineleri kullanarak belirli parçaları ürettiklerini söyler. Ancak bu makine, üç farklı makinenin yerini alarak daha fazla parça üretebilir. Daha önce daha fazla makineleri kullanarak üretim yaparken, yeni makine kurulumları için sadece iki kişiye ihtiyaçları olduğunu söyler. Ancak yeni işçilerin eğitilmesi altı ay kadar sürdüğünden, personel değişiklikleri nedeniyle üretim aksamaları yaşanmıştır. Bob, işyerindeki ücretlerin yeterince cazip olmadığını ve sendika şikayetleri nedeniyle işçilerin maaşlarını artıramayacaklarını söylüyor. Daha sonra, ikinci bir bölüme geçiyorlar ve ısıl işlem departmanına giriyorlar. Burada, bir çift fırın içinde seramik bloklarla kaplı kirli, çelik kutular kullanılır ve gaz brülörleriyle iç sıcaklıkları 1500 derece Fahrenheit’a kadar yükseltilir. Bu işlem, parçaların işlendikten sonra daha fazla işleme yapılabilmesi için sertleştirilen metalleri yumuşatmak için kullanılır. Ancak, parçalar uzun süre fırında pişirildikten sonra soğumak için de zaman harcamak zorundadır. Bob, buradaki sorunun, hızlandırıcılar nedeniyle fırınların yarı boş kalması olduğunu söylüyor. Bu nedenle, bir avuç işleme yaparken elli parçanın beklemesi gerektiğinden, işlem bir berber dükkanına benziyor- sıraya girin ve bekleyin. Bob ve bir grup çalışan, fırının kapasitesinin yetersiz olduğu ve üretimi artırmak için bir çözüm arayışında. Ancak, fonlar ve enerji tasarrufu konusunda endişeler nedeniyle üçüncü bir fırın eklemeye karar verildiği ancak reddedildiği anlaşılıyor. Bob’un önerisi yeniden düzenlemek ve kaynakları daha verimli kullanmak. Ancak, Herbie’nin üretim sırasındaki konumu nedeniyle bunun mümkün olmadığı ortaya çıkıyor. Yine de pozisyonları değiştiremeyen ekip, kapasitelerini artırarak darboğazları çözmeyi düşünüyor. Stacey, kapasitenin baştan sona yükseltilmesi önerisinde bulunurken, Lou ve Bob bu öneriye şüpheyle yaklaşıyorlar. Bob, ekipman eklemeyi düşündüklerinde büyük bir sermayeye ihtiyaç duyulacağını ve maliyetlerin artacağını belirtiyor. Lou ise şirketin mevcut finansal durumunun, Peach’e fazladan kapasite talep etmelerine izin vermediğini düşünüyor. Sonuç olarak, şirketin zorlu bir mali durumda olduğu ve kapasite artırımı için yeterli kaynağın olmadığı vurgulanıyor.
NOT: bir iş toplantısı, aile hayatı ve iş sorunları tartışmaları anlatılmaktadır. Bob, diğer kişilerle bir iş toplantısı yaparken, geçmişteki iş sorunlarını tartışıyor ve üretim kapasitesi ve veri yönetimi konularında farklı görüşler ortaya koyuyor. Darboğazlar ve darboğaz olmayan kaynaklar üzerine bir konuşma geçiyor ve kaynakların nasıl yönetildiği konusunda farklı görüşler dile getiriliyor. Jo, darboğazların var olduğu sürece, sistem ve pazar akışını kontrol etmek için kullanılması gerektiğini savunurken, Dolphin darboğazları bulmanın önemini vurguluyor. Lou, Ralph ve Bob bir sorunu çözmek için birlikte çalışıyorlar ama Herbie’yi bulamıyorlar ve konferans salonlarına döndüklerinde yerin karargahlarına dönüştürülmüş olduklarını fark ediyorlar.
Hikaye, iş dünyasında karşılaşılan sorunları ve farklı görüşleri ele alırken, aynı zamanda aile hayatının da önemli olduğunu ve insanların iş dışındaki zamanlarında aileleriyle vakit geçirdiklerini ve anılar biriktirdiklerini vurgulamaktadır. Darboğazlar ve kaynak yönetimi konuları, iş dünyasında karşılaşılan zorluklardan bazılarıdır ve doğru yönetilmediğinde şirketlerin başarısını olumsuz etkileyebilir. Bu nedenle, farklı fikirleri dinlemek ve birlikte çalışarak sorunları çözmek önemlidir.
19
Aile akşam yemeği yiyor ve annesi bezelyelerini yemesini öneriyor, ancak Alex reddediyor ve depresif olduğunu söylüyor. Davey sorununu sorar ve Alex, fabrikadaki sorunları açıklar ve Herbie’nin ikiz kardeşleri nedeniyle üretim sorunları yaşadıklarını söyler. Annem, işi yapamazlarsa gitmelerine izin verilmesi gerektiğini önerir. Bu metinde, bir fabrikadaki üretim sorunları ele alınmaktadır. Alex, fabrikadaki işçilerin yavaş çalışmasından ve ekipmanın yeterince hızlı olmamasından şikâyet etmektedir. Ancak, diğer karakterler, durumun daha karmaşık olduğunu ve birçok faktörün etkili olduğunu belirtmektedir. Dolphin, Alex’e farklı bir perspektif sunar ve tesisin kısıtlamalarıyla nasıl çalıştırılacağı konusunda önerilerde bulunur. Ancak, Alex ve diğerleri, durumun çözülemeyeceğine inanmaktadır ve Dolphin’un önerilerinin işe yaramayacağına karar verirler. Bu nedenle, fabrika kapanma riskiyle karşı karşıyadır. Bir işletme danışmanının bir fabrikada darboğazları tespit etmesi ve bu darboğazların üretim verimliliği ve nakit akışı üzerindeki etkilerini tartışması anlatılıyor. Jonah, fabrikanın sahibi Alex ile görüşerek darboğazların kaynaklarını belirlemeye çalışıyor ve en acil ihtiyaçların verimlilik artışı ve nakit akışının iyileştirilmesi olduğunu belirtiyor. Alex, Jonah’a fabrikanın bitkisi hakkında bilgi veriyor ve Jonah, fabrika personeli ile tanışarak darboğazların çözümü için çalışmaya başlıyor. Grup, talebi karşılamak ve daha fazla kar elde etmek için fabrikalarındaki kapasiteyi nasıl artıracaklarını tartışıyor. Jonah, darboğazları tanımlayıp yöneterek fabrika içindeki gizli kapasiteyi bulmayı öneriyor. Fabrikayı ziyaret edip üretim sürecini gözlemlemeye karar verirler ve Dolphin ve anlatıcı, Dolphin’a etrafı gezdirir. NCX-10 makinesini darboğazlardan biri olarak tanımlarlar ve Jonah şu anda neden çalışmadığını sorar. Bob saati kontrol eder ve konuşma devam eder. Dolphin, üretimdeki darboğazın önemini ve işçilerin molalarının darboğazda kayıplara neden olabileceğini vurguluyor. Bob, sendika sözleşmesinde belirtilen mola süresi nedeniyle işçilerin molalarını savunuyor. Ancak Dolphin, darboğazdaki kayıpların tesisin verimliliğini etkileyeceğini ve işçilerin sendika ile görüşerek çözüm bulmaları gerektiğini söylüyor. Ayrıca Dolphin, tesisin eski makinelerinin yerini ve yeni makinenin yerini aldığı eski makinelerin hala kullanılıp kullanılmadığını soruyor. Dolphin, bir parça yığınındaki parçaların maliyetinin sadece malzeme maliyeti olmadığını, işlenemeyen parçaların müşterilere gönderilmemesi nedeniyle kaçırılan ürünlerin maliyetinin de hesaba katılması gerektiğini söylüyor. Darboğaz parçaları nedeniyle biriktirilen malzemelerin değerinin yüzde kaçının olduğunu belirleyerek bu maliyeti hesaplamak mümkündür. Verimliliği artırmak için parti miktarlarını şişirmenin nasıl bir sonuç doğurduğu da tartışılıyor.
Konuşma, bir ürünün montajı ve her bir birimin maliyeti hakkındadır. Bir yığında yaklaşık 1.000 parça olduğunu ve her birinin maliyetinin yaklaşık 1.000 $ olduğunu tahmin ediyorlar, bu da yığının yaklaşık 1 milyon $ değerinde olduğu anlamına geliyor. Dolphin, parçaların montajını bitirip ısıl işlem gerektiren ürünü müşterilere gönderip gönderemeyeceklerini soruyor. Kalite kontrol sürecini de soruyor ve nerede gerçekleştirdiklerini görmek istiyor. Bob ona, kalite kontrol tarafından reddedildiklerini belirten pembe kağıtlarla birlikte reddedilen parçalardan oluşan bir palet gösterir. Bob, parçalarda neyin yanlış olduğundan emin değil, ancak reddedilmelerinin bir nedeni olması gerektiğine inanıyor. Dolphin, bu parçaların bir darboğazdan geçip geçmediğini sorar ve Bob bunu onaylar. Dolphin, kalite kontrolünün önemini vurgulayarak, darboğazların önemini açıklar ve bunların üretim verimliliği ve kalitesi üzerindeki etkilerini tartışır. Parçaların darboğazlara geldiğinde kalitelerinin kontrol edilmesini önerir ve darboğazların kusurlu parçalardan temizlenmesi gerektiğini belirtir. Darboğazların öncesi ve sonrasında hurdaya çıkarma işlemleri arasındaki farka dikkat çeker ve darboğazda üretilecek ürünlerin kaliteli olmasının önemini vurgular. Uzmanların darboğazlarda çalışması gerektiği konusunda fikir ayrılıkları olsa da, sahip olunan kaynakların darboğazlara yönlendirilmesi önerilir. Dolphin, Lou ile bir iş merkezinin maliyetlerini tartışırken, maliyet verilerinin yanlış olduğunu söyler. Bunun nedeni, maliyetlerin iş merkezinin darboğazlarına uygun olarak hesaplanmamış olmasıdır. Dolphin, darboğazların tesisin kapasitesine eşit olduğunu ve bir saat boyunca kaybedilen bir saatin tüm sistem için kaybedilen bir saat olduğunu açıklar. Lou, tesisin bir saat boyunca âtıl kalmasının çok pahalı olacağını itiraf eder ve tesisin her ay çalıştırmanın maliyetinin yaklaşık 1.6 milyon dolar olduğunu belirtir.
Bu bir toplantıda, bir firma için darboğaz maliyeti ve darboğazların nasıl optimize edilebileceği tartışılıyor. Darboğazın gerçek maliyeti, sistem toplam maliyetinin darboğazın ürettiği saat sayısına bölünmesiyle hesaplanır. Darboğazların kullanımını optimize etmek için, darboğazların zamanının boşa harcanmaması ve sadece bugün verime uygun olan işlerde çalışması gerektiği vurgulanır. Darboğaz kapasitesini artırmak için yükün bir kısmının darboğazlardan alınıp darboğaz olmayanlara verilmesi önerilir. Bir kişi, bir fabrikadaki darboğazları gidererek üretim kapasitesinin nasıl artırılacağını tartışıyor. Ertesi sabah, konuşmacı önceki gece aileleriyle verimliliği artırma hakkında öğrendiklerini tartışır. Ancak, kayıp akrabaları hakkında bir şeyler duymuş olabilecek birinden annelerine bir telefon geldiğini öğrenirler. Akrabanın nerede saklandığını bulmak için özel bir dedektif tutma olasılığını tartışırlar. Sohbet, hep keman müziği dinleyen dedelerine döner. Alex, annesi, kardeşleri ve birkaç arkadaşıyla birlikte akşam yemeği yedikten sonra, annesinin evinde kalmıştır. Ertesi sabah, annesi ve kardeşleriyle birlikte kahvaltı yapar. Alex, annesinin yulaf ezmesinden yapılmış bir yemeğe oturur ve daha önce fabrikada öğrendiği verimlilik konularını ailesiyle paylaşır. Annenin, Julie’nin nerede olduğuna dair endişeleri vardır ve telefonla konuşurken duydukları hakkında Alex ve kardeşiyle konuşurlar. Alex, büyükanne ve büyükbabasını arayıp durumu açıklamaya karar verir ve evden ayrılırken annesi yarım kalan yulaf ezmesini yarına saklamak istediğini söyler.
NOT: Aile arasında bir iletişim örneği: Annenin çocuğunun depresif olduğunu fark etmesi ve onunla ilgilenmesi üzerine konuşmaları. Bu konuşmada, bir işyerinde yaşanan sorunlar değil, bireysel bir konu ele alınmaktadır.
Bir fabrikadaki üretim sorunları: Alex, diğer işçiler ve danışman Jonah, fabrikada yaşanan darboğazları ve bunların üretim verimliliği ve nakit akışı üzerindeki etkisini tartışmaktadır. Çözüm önerileri de sunulmaktadır.
Bir ürünün montajı ve maliyeti: Parçaların montajı, kalite kontrol süreci ve ürünün müşterilere gönderilmesi gibi konular tartışılmaktadır. Bu konuşma, bir üretim tesisindeki bir ürünün hayat döngüsü hakkında bilgi vermektedir.
Her bir metin farklı konulara odaklanırken, ortak bir tema olarak iş ve üretim süreçlerindeki sorunlar ve bunların çözümü üzerine odaklanılmıştır.
20
Alex, Delphi’n dün gece motelden ayrıldığını ve taksiye binerek havaalanına gittiğini düşünerek ofise gider. Fran’a bir toplantı ayarlatır ve Delphi’n önerdiği eylemlerin listesini hazırlamaya başlar. Ancak aklına Julie gelir ve onun ailesinin numarasını arar. Julie’nin annesi Ada ile konuşur ve Julie’nin nerede olduğunu sormaya çalışır. Ada, Julie’nin birkaç günlüğüne arkadaşı Jane ile birlikte olduğunu ve Julie’nin kendisiyle konuşmak istemediğini söyler. Alex, Julie ile konuşmak ısrar eder ancak Ada telefonu yüzüne kapatır. Ada, kendisiyle ilgili bir konuda hazır olduğunda tekrar arayacağını söylüyor ve telefonu kapatıyor. Başka bir telefon araması yaparak cevap alamayan kişi, toplantıda Lou ve diğer çalışanlarla birlikte darboğaz maliyetlerini tartışıyor. Lou, darboğazın gerçek maliyetinin daha az olduğunu ve değişiklikleri yapmanın mantıklı olduğunu savunuyor. Diğer çalışanlar da genel olarak aynı fikirde olmakla birlikte, Bob ve Ralph tereddüt ediyor. Stacey ise değişikliklerin riske değeceğini düşünüyor ve Lou da ona katılıyor. Bob, All ve Stacey bir toplantıda bir araya gelirler. All, geç kalan siparişlerin birikmesi sorununa çözüm önerileri sunar. All, darboğazlarda parçaların kontrol edilmesinin önemine değinir ve öğle yemeği molaları için yeni kuralların uygulanmasını önerir. All ayrıca, verimlilik yerine gecikmiş siparişlerin önceliği konusunda bir karar alınmasını önerir. Stacey, benzer bir şeyin daha önce denendiğini söyler, ancak All, bu sefer darboğazların geç siparişleri işlemek için envanterin aynı önceliği verdiğinden emin olmaları gerektiğini belirtir. Sonuç olarak, darboğazların geliştirilmesi ve geç siparişlerin önceliklendirilmesi için planlama yapmaya karar verirler. Hikâyenin baş karakteri, işindeki darboğazları çözmek için ekip arkadaşlarına talimat verir ve işlerin önceliklerini belirleyen bir liste hazırlamalarını istediğini söyler. Ardından darboğazların bulunduğu parçaların işlenmesi için çalışanları yönlendirir. Hikâyenin devamında ise baş karakter Julie’nin ailesinin yaşadığı mahalleye gider, burada evlerin pahalı olduğu ve baharın yeni yapraklarını alan ağaçlarla dolu güzel bir mahalle olduğu anlatılır. Hikâyede, bir kişi Julie adlı birinin evine gider ve kapıyı açan Julie’nin üvey annesiyle karşılaşır. Üvey anne, Julie’nin evde olmadığını söyler ve kişinin gitmesini istediğini söyler. Ancak kişi Julie ile konuşmak ister ve beklemeye karar verir. Yaklaşık kırk beş dakika sonra Julie evden çıkar ve kişiyle konuşurlar. Julie, kötü hissettiğini söyler ve kişi onun için endişelendiğini söyler. Hikâye bu şekilde sonlanır. Pasaj, Alex ve Julie arasındaki bir konuşmayı anlatıyor. Alex, yürüyüşe çıkmayı veya arabayla gezmeyi önerir, ancak Julie reddeder ve Alex’ten ona ne istediğini söylemesini ister. Alex, onunla tekrar evlenmek isteyip istemediğini bilmediğini itiraf ediyor ve Julie, yalnız kalmaya ihtiyacı olduğu için ayrıldığını açıklıyor. Alex, Julie’nin boşanmak isteyip istemediğini sorar ve o da bilmediğini söyler. Ebeveynlerinin, arkadaşlarının ve diğerlerinin görüşleri onu bunalmış hissediyor. Alex, Julie’ye kararının çocuklarını etkileyeceğini hatırlatır ve onu yakında bir karar vermeye teşvik eder. All, eski eşi Julie ile karşılaşır ve ilişkileri hakkında konuşurlar. Julie, ilişkilerinde mutsuz olduğunu ve kendisini suçlu hissettiğini söyler. All, evliliklerini kurtarmak için mücadele etmek veya boşanmak arasında bir seçim yapmaları gerektiğini önerir. Julie, hemen birlikte yaşamaya hazır olmadığını söyler ancak All, daha iyi bir şeyler yapabileceklerine söz verir ve evlerine gitmeleri konusunda ısrar eder. All, eşi Julie ile bir baloya gitmek istiyor ancak Julie bu fikre karşı çıkar ve boşanmak isteyip istemediği sorulduğunda cevap veremez. All, kararını kendisinin veremeyeceğini söyler ve Julie ne istediğini belirlediğinde kendisini aramasını söyler. All, Julie’ye onu sevdiğini söyler ve onu öper. Julie ise sessizce ayağa kalkar, uzaklaşır ve All arabasına binerek uzaklaşır.
Hikâyenin çeşitli bölümleri, farklı karakterlerin farklı konuları ele alması nedeniyle birbirinden farklı olaylar içerir. Bunlar arasında iş darboğazları, aile sorunları, evlilik sorunları ve ilişki sorunları yer alır.
Genel olarak, hikâye, farklı insanların hayatlarının nasıl bir araya geldiğini, birbirleriyle etkileşime girdiğini ve birbirlerini nasıl etkilediklerini anlatıyor.
21
Ertesi gece evde yalnız olan bir adam, Julie’nin geri dönmeyeceği durumda ne yapacağını düşünür ve kadınlarla yeniden çıkmaya başlayıp başlayamayacağını merak eder. Bir kadın düşünür ve telefonla aramaya karar verir, ancak telefondaki sessizlik ve korku, onu geri adım atmaya iter. Sonunda, Julie’ye sadece bir şey sormak istediğini söyler: arada bir birbirlerini görmelerinin bir zararı olup olmayacağını merak eder. Bir randevu teklifi ve bir toplantı konusu ele alınmaktadır. Anlatıcı, biriyle randevu talep ederken ve kabul ederken yaşanan bir diyalogu anlatır. Daha sonra, bir toplantıda darboğazların amirleriyle bir araya gelirler ve gecikmiş siparişlerin listesini ele alırlar. Liste, darboğaz operasyonlarından veya her ikisinden akan parçalara sahip olan vadesi geçmiş borçların yaklaşık yüzde doksanını içermektedir. Yaklaşık yüzde seksen beşi, montajda bekletiliyor çünkü bu parçaların gelmesi gerekiyor. Bu bir iş toplantısının özetidir. Toplantıda, bir üretim tesisi için sırayla işlenecek parçaların belirlendiği ve önceliklerin belirlendiği bir liste oluşturuldu. Ted ve Mario’nun, listenin en üstünden başlamaları ve aşağı doğru ilerlemeleri gerekiyor. Hızlandırıcıların bu öncelik listesine müdahale etmemelerinin önemli olduğu vurgulandı ve sendika başkanı ile bir toplantı için ayrılındı. Soru: “Buradaki sorun nedir?” diye soruyorum. O’Donnell, “Sorunun ne olduğunu çok iyi biliyorsunuz: ısıl işlem ve n/c işlemede yeni öğle yemeği kurallarınız” diyor ve sözleşmeyi ihlal ettiklerini belirtiyor. Ben, sendikaya tesisin durumu hakkında bir güncelleme yapılması gerektiğini söylüyorum. Sabah boyunca bitkinin durumunu ve yapılan değişiklikleri anlatıyorum. O’Donnell, sendikalarının bir sözleşmesi olduğunu ve değişikliklerin yapılması durumunda başka değişikliklerin de istenebileceğini belirtiyor. Ben de esneklik istediğimi söylüyor ve bitkinin para kazanması için gereken değişikliklerin yapılması gerektiğini vurguluyorum. O’Donnell, düşünmesi ve konuşması gerektiğini belirtiyor ve geri döneceğini söylüyor. Sonrasında NCX-10 kontrol etmek için gidiyorum ancak makine çalışmıyor ve sinirleniyorum. Anlatıcı, bir fabrikada çalışmaktadır ve bir makinenin neden çalışmadığını öğrenmek için ustabaşıya danışır. Ustabaşı, malzemelerin olmadığını söyler. Anlatıcı, Mario’ya durumu açıklar ve ondan malzemeleri bulmasını ister. Daha sonra, anlatıcı ofise döner ve Bob Donovan ile konuşur. Bob, bir sorun olmadığını söyler ve çalışma prosedürlerinin normal olduğunu belirtir.
Bob bana NCX-10 için bekledikleri parçaların yaklaşık bir haftadır orada beklediğini açıkladı. Otto diğer parça gruplarını çalıştırıyordu ve parçaların NCX-10 için öneminin farkında değildi. Bob geldiğinde, uzun bir çalışma döneminin ortasındaydılar ve Otto, Donovan ona durumu açıklayana kadar durmak istemedi. Bob bu durumdan hüsrana uğramıştı çünkü sürekli bir şeyler yürütüyorlardı ve sonra onu düzeltmek için durmak zorunda kalıyorlardı. Sorun, darboğaz parçalarının, darboğaz olmayan parçaları çalıştıran darboğazsız makine tarafından tutulmasıydı. Sorumlu kişi ayak uydurmaya çalışmakla çok meşguldü ve NCX-10 parçalarının önemini anlamadı. Darboğaz olmayan kısımları çalıştırarak emir alma ve para kazanma yeteneklerine müdahale ediyordu. Farklı parça gruplarının önemi arasında ayrım yapamıyordu. Özetle, parçaları çalıştırmaktan sorumlu kişi, acilen ihtiyaç duyulan NCX-10 parçalarının önemini kavrayamayacak kadar meşguldü ve diğer parçaları çalıştırarak para kazanmalarına engel oluyordu. Bir fabrikada yaşanan üretim sorunlarının çözümüne yönelik bir konuşma yer almaktadır. İki kişi, Bob ve bir diğer kişi, fabrikadaki darboğazların çözümüne yönelik bir sistem geliştirmek için çalışırlar. Ancak, Bob’un endişeleri vardır ve kuralların çiğnenmesi gerektiğini düşünür. Sonunda, darboğazların önemi hakkında herkesi bilgilendirmek için toplantılar düzenlenir ve her vardiya için ayrı ayrı konuşmalar yapılır. Metin, sorunların çözümü için etkili bir iletişimin önemini vurgulamaktadır. Bir bitki üretim tesisi ile ilgili bir toplantının anlatımı yer almaktadır. Toplantıda, tesisin üretim verimliliğini artırmak için yeni bir sistem getirildiği ve bu sistemin nasıl çalıştığı hakkında bilgi verildiği belirtilir. Ayrıca, darboğazların ve ısıl işlemdeki parçaların öncelikli olarak ele alınacağı vurgulanır. Toplantıda ayrıca, malzemelerin işaretlenerek öncelik sırasına göre çalışılması gerektiği belirtilir ve kırmızı etiketli malzemelerin önceliği olduğu vurgulanır. İşçilerin bu etiketlere göre çalışmaları gerektiği ve kırmızı etiketli parçaların öncelikli olarak işleme alınması gerektiği açıklanır. Bir fabrikada çalışanların işlerindeki önceliklendirmenin nasıl yapılacağına dair bir toplantı yapıldığı anlatılıyor. Toplantıda, işlerin yeşil veya kırmızı renkle işaretlendiği ve her etikette bir sayı olduğu belirtiliyor. En düşük sayıya sahip malzemelerin öncelikli olarak işlenmesi gerektiği vurgulanıyor. Toplantının amacı, herkesin aynı mesajı duyması ve bitki hakkında iyi haberlerin uzun zaman geçtiği için işçilerin güvenliğinin tekrar para kazanmaya başlandığında sağlanacağına dikkat çekmek. Metinde ayrıca birkaç küçük zafer ve bir ailenin ziyareti de anlatılıyor.
22
Ralph, Stacey, Bob, ve diğerleri, bir projede ilerleme kaydettiklerini düşünüyorlar ve yeni bir etiketleme sistemi sayesinde darboğazları çözmüşler. Bilgisayar şirketinden geçen hafta gönderdikleri gecikmiş siparişlerin listesini çıkarmışlar ve yavaş yavaş envanterlerini arttırıyorlar. Ancak, kalite gereksinimlerine uymayan parça yüzdeleri halen yüksek ve öğle yemeği molalarında bazı darboğazlar hala var. Ancak, yeni politikalar ve sistemler sayesinde verimlilik arttı. Bir şirketin darboğazlarını ele almak için çeşitli stratejiler geliştirdiği ve bunları uygulamaya çalıştığı anlatılıyor. Şirketin yaptığı iyileştirmelerin işe yaradığı, ancak hala daha hızlı hareket etmeleri gerektiği vurgulanıyor. Toplantılarda çalışanların fikirleri değerlendiriliyor ve öneriler tartışılıyor. Bir proje üzerinde çalışanlarla bir araya geliniyor ve kaliteli ürünler üretmek için çözümler aranıyor. Kırmızı etiketler gibi bazı yöntemlerin uygulanarak, darboğaz sonrası parçaların daha iyi takip edilebileceği ve kaliteli ürünler olarak gönderilebileceği sonucuna varılıyor. Görüşülen kişiler, üretim sürecindeki darboğazlar ve kalite sorunlarının nedenlerini belirlemek için çalışıyorlar. Darboğazların belirlenmesinden sonra, bu parçalar için özel prosedürler geliştirilecek ve çalışanlara eğitim verilecek. Ayrıca, darboğaz rotalarındaki mevcut prosedürlerin doğruluğu iki kez kontrol edilecek. Toplantıda, ürünlere özel bir dikkatle tedavi edilmesi gereken parçaların belirlenmesi ve bunların altın gibi davranılması gerektiği konuşuluyor. Bu parçalar sarı bantlarla işaretlenecek ve dahili bir tanıtım yapılacak. Ancak çok fazla tanıtım yapılmamasına dikkat edilecek. Bob Donovan toplantıya katılamadı ancak konuşulan konular hakkında bilgilendirilecek. Bob, büyük bir yükü iskeleye getirir ve bu yükün içinde Zmegma adında eski bir makine olduğunu söyler. Bob, Zmegma’nın diğer eski makinelerle birleştirilerek NCX-10 adlı bir makineyi oluşturabileceğini ve bu makinenin her şeyi yapabileceğini iddia eder. Metin, Zmegma’nın ve diğer eski makinelerin görünüşünü ve durumunu detaylı bir şekilde anlatır.
NOT: Bu metin, bir şirketin üretim sürecindeki darboğazları ele aldığı ve kalite sorunlarına çözümler aradığı süreci anlatıyor. Bu süreç, ekonomi bilimi açısından önemli bir konu olan operasyonel verimlilik ve kalite yönetimi ile ilgilidir.
Operasyonel verimlilik, bir şirketin üretim sürecindeki kaynakları en verimli şekilde kullanarak müşteri taleplerini karşılamasıdır. Bu metindeki şirket, yeni bir etiketleme sistemi ve envanter yönetimi ile darboğazları çözmeye çalışarak operasyonel verimliliği artırmaya çalışıyor. Ayrıca, çalışanların fikirlerine değer verilerek ve önerileri tartışılarak, daha verimli ve kaliteli ürünler üretmek için çözümler aranıyor.
Kalite yönetimi, ürün ve hizmetlerin müşteri gereksinimlerine uygun olarak üretilmesini sağlamaktır. Bu metindeki şirket, kalite gereksinimlerine uymayan parça yüzdelerinin yüksekliği ile karşı karşıya olduğunu belirtiyor. Kalitesiz ürünlerin maliyeti yüksek olduğundan, kalite yönetimi, bir şirketin karlılığını etkileyen önemli bir faktördür.
Bununla birlikte, operasyonel verimlilik ve kalite yönetimi konuları, bir şirketin başarısını etkileyen sadece birkaç faktördür. Örneğin, müşteri memnuniyeti, pazarlama stratejileri, maliyet yönetimi ve yenilikçilik gibi diğer faktörler de önemlidir.
Bu metinde bahsedilen NCX-10 adlı yeni bir makinenin geliştirilmesi de yenilikçilik konusuyla ilgilidir. Yenilikçilik, bir şirketin ürün ve hizmetlerinde yenilikçi fikirler kullanarak rekabet avantajı elde etmesini sağlar.
23 Bir yağmurlu sabah, ofiste bir verimlilik bülteni okuyan kişi, ancak Julie adında bir kadınla geçirdiği son Cumartesi gecesini düşünmektedir. İkisi de boşanma ya da evlilik hakkında konuşmamaktadır, ancak birbirlerini sık sık görmeye devam ederler. Ted Spencer adında biri, kişiyle konuşması gerektiği için kapıda beklemektedir. Konuşma konuşmacı Fran, Ted Spencer ve Ralph Nakamura arasındadır. Ted, departmanlarındaki fırınlara giren ve çıkan her şeyin ayrıntılı bir kaydını tutmasını isteyen Ralph’tan şikayet ediyor. Ted bunalmış hissediyor ve Ralph’ın kendi bölgesinden uzak durmasını istiyor. Konuşmacı, Fran’den Ralph’ı takip etmesini ister. Ralph gelir ve konuşmacının önüne oturur. Ralph, işyerindeki ısıl işlem verilerinin yanlış olduğunu düşündü ve bu konuda geçerli istatistiklere sahip olmak istedi. Geçen haftaki sevkiyatların sayısını hesapladığında, verilerin hatalı olduğunu fark etti. Bu nedenle, Ted Spencer’ı ziyaret ederek gerçek zamanların doğru kaydedilmesini istedi. Ted, fırındaki işlem sürelerinin doğru kaydedilmesini sağlamakla görevliydi. Ralph, Ted’e ısıl işlem sürelerinin ne zaman biteceğini sordu ve Ted, saat 3’te işlemin biteceğini söyledi. Ancak Ralph, saat 3’te fırında hiç kimsenin olmadığını ve işlem sürelerinin hatalı olduğunu fark etti. Sonuç olarak, Ralph, Ted ile konuşarak sorunları çözmeye çalıştı. Bu bir diyalog örneği ve içeriğinde iş yerinde yaşanan bir problemle ilgili konuşma geçiyor. Ralph, üretimdeki gecikmelerin sebebini araştırmış ve ısıl işleme bağlı olduğunu düşünmüştür. Ancak ölçüm yapamadığı için, işçilere sadece zamanları not almalarını istemiştir. Ayrıca bir siparişi ne zaman gönderebileceğimizi tahmin etmek için darboğazları kullanmanın bir yolunu bulabileceğini düşünmüştür. Konuşma sonunda, Bob’un ısıl işlemin işçiler için zorlu bir görev olduğunu belirtmesiyle birlikte diyalog sona eriyor. Bir fırın pronaosunda çalışanların verimsizliği ve bir diğer makine olan NCX-10’da boşta kalma sorunu ele alınmaktadır. Ana karakter, Bob ile fırındaki işçilerin daha verimli çalışmaları için öneriler tartışırken, NCX-10’da da bir darboğaz olduğunu öğrenir ve burada da bir makinist ve yardımcısının kalıcı olarak konuşlandırılması önerisinde bulunur. Bob, NCX-10’a bir makinist ve yardımcı adamak ve ısıl işlem fırınlarına bir ustabaşı ve iki işçi yerleştirmeyi öneriyor. Ayrıca, eski makinelerin her birini sadece bir vardiya etkinleştirip çıktıya yüzde on sekiz ekleyebileceğimizi belirtiyor. Ayrıca, ısıl işlemde sıraya giren bazı parçaları alıp şehirdeki satıcıya göndermeyi öneriyor. Lou, insanların darboğazlara atanmasının meşru olduğunu ancak geri çağırma dondurması nedeniyle işe alma konusunda zorluk yaşayabileceğimizi belirtiyor. Bob, eski makineleri çalıştırmaya hak kazanmış bazı kıdemli makinistlerimiz olduğunu belirtiyor, ancak NCX-10’da iki kişilik bir kurulum ekibi kurmak onu endişelendiriyor. Bir fabrikada yaşanan olaylar anlatılmaktadır. Bob, diğer makineleri kimin kuracağını sormaktadır ve Lou, diğer makinelerdeki yardımcıların kendi ekipmanlarını kurabilecek kadar bilgi sahibi olduklarını söylemektedir.
Ancak Bob, insanların çalınmasının darboğazları daha da kötüleştireceğini düşünmektedir. Lou, önemli olanın iş akışının devam ettirilmesi olduğunu söyleyerek, en iyi insanların darboğazlarda çalıştırılması gerektiğini vurgular. Fabrikada özel bir kurulum ekibi çalışmaktadır ve ısıl işlem departmanı için vardiya başına iki kişi görevlendirilir. İşlerin daha verimli hale getirilmesi için bir indirim sistemi kurulur ve üçüncü vardiyada çalışan Mike Halley’in yaptığı işlerden dolayı övülür. Bir imalat işinde çalışanların çalışma yöntemleri ve sorunları konuşulmaktadır. İşçiler, fırınları yüklerken partileri bölerek üst üste koyarak zaman kazanmaya çalışmaktadır. Ayrıca, öncelik sistemlerini kullanarak en önemli siparişleri önceliklendirerek işleme almaktadırlar. Bir çalışan, daha verimli bir yöntem önererek işlerin daha hızlı yapılmasını teşvik etmektedir. Üretim tesisindeki bir grup insanın, iş süreçlerini iyileştirmek ve verimliliği artırmak için yaptıkları çalışmaları anlatıyor. Metindeki ana fikir, bir işleme merkezindeki ısıl işlem sürecinin, önceden belirlenmiş işlem için gereksiz olduğunu keşfettikleridir. Bu keşif, daha verimli bir işleme sürecinin kullanılmasıyla üretim kapasitesinde artışa yol açmıştır. Ayrıca, iş süreçlerinin diğer yönlerini değiştirmek ve iyileştirmek için çalışmalar yürütülmektedir. Bu çalışmaların amacı, üretkenliği artırmak ve daha fazla kar elde etmekti. Bob, yüksek verimlilik için yeni bir üretim prosedürü öneriyor. Bu prosedür, fırın kullanımını azaltarak işlemleri daha hızlı ve daha verimli hale getirecek. Bob, bu değişikliği beş yıl önce başlatan kişi olduğunu belirtiyor ve prosedürün kitaplarda zaten onaylandığını söylüyor. Benim kutsamamla değişikliği uygulama kararı alınıyor ve bu karar, tüm tesisi daha üretken hale getireceği konusunda beni şaşırtıyor.
24
Ofiste iş çıkışı herkes arabalarına binerken, aniden bir şampanya mantarı ofisin içinde patlar. İçeriye girenler arasında Bob, Stacey, Ralph, Fran, sekreterler ve diğerleri vardır. Bob, yeni bir fabrika kaydı için kutlama yapıldığını söyler. Lou, kayıtları inceledi ve bu ayın bir ayda yapılan en iyi şeyden daha iyi bir değere sahip olduğunu keşfetti. Şimdiye kadar yapılan en yüksek sipariş sayısı ile 3 milyon dolardan fazla bir değere sahiplerdir. Ayrıca, envanter seviyelerinde yüzde on iki net bir düşüş yaşandığı bildirilir. Kutlama için herkes içer. Donovan ve Fran gibi karakterlerin yer aldığı bir hikaye anlatılıyor. Ana karakter olan Bay Rogo, Bill Peach ile telefon görüşmesi yapıyor ve işleri düzelttiği için teşekkür ediyor. Ayrıca, Stacey adında bir karakterle birlikte eve gidiyor ve kutlama yapıyor. Metin, işlerin yolunda gitmesi ve teşekkür etmenin önemine vurgu yapıyor. Bir grup arkadaşın akşam yemeğinden sonra ayrılması ve birkaçıyla bir bara gitmesi ile başlıyor. Daha sonra, bir arkadaşın arabasıyla eve götürülüyorlar ve evlerine ulaşmak için yürümeye başlıyorlar. Kapıya ulaştıklarında, bir kaza sonucu yere düşüyorlar ve sonunda gülmeye başlıyorlar. Metin genel olarak arkadaşlık ve eğlence teması üzerine odaklanmaktadır. Bir kişi, Julie adında birisiyle karşılaşıyor ve onun neden burada olduğunu soruyor ancak cevap alamadan mutfakta kayboluyor. Daha sonra garajdan çıkan Julie, arabasına binerek uzaklaşıyor ve kişi onu takip etmeye çalışıyor. Ertesi gün, kişi alkol alıp eve sarhoş geldiği için Julie tarafından eleştiriliyor. Sonrasında, Julie’nin aslında ziyarete geldiği öğreniliyor ve kişiye sürpriz yapmak istemiş. Ayrıca, kişinin patronu olan Barnett’ın artık onunla konuşmak istemediği öğreniliyor. Daha sonra, Stacey adında biri kişiyi arıyor ve onunla konuşmak istiyor. Kişi, Stacey ile birlikte bir odada oturuyor ve cuma gecesi hakkında konuşuyorlar. Kişi, hapsettiği şey için özür diliyor ve Stacey, onunla konuşmaması gerektiğini düşünüyor ama sonunda Barnett’ın numarasını alıyor ve onunla konuşacağına söz veriyor. Daha sonra Stacey, yeni bir darboğazın ortaya çıktığını söylüyor ve bazı parçaların eksik olduğunu ve tedarik sorunları yaşandığını belirtiyor. Son örnekte, kırmızı bir etiketi olan bir parçanın eksikliği nedeniyle üretim sıkıntısı yaşandığını ifade ediyor. Fabrikadaki üretim darboğazlarından ve envanter seviyelerinin düşmesinden bahsediliyor. Yapılan analizlere göre, darboğazların artık daha üretken hale gelmesiyle birlikte, diğer iş merkezlerine daha fazla talep getirildiği ve yeni darboğazların oluştuğu belirtiliyor. Stacey, sorunun içseldir ve darboğazların yeniden bulma sürecinin tamamından geçmek gerektiğini düşünüyor. Başka bir çalışan olan Fran, sorunu daha ayrıntılı bir şekilde araştırmak için Dolphin’u ele geçirmeye çalışıyor. Metnin sonunda, envanter seviyelerinin düştüğü ve montaj hattına daha kolay erişim sağlandığına dair olumlu bir işaret olduğu belirtiliyor, ancak yeni darboğazların oluşmasıyla bu durumun tehdit altında olduğu anlaşılıyor.
Öyküde, Fran adında bir kişi interkomdan Bay Rogo’yu çağırıyor ve başları belada olduğunu söylüyor. Fran, Dolphin adındaki birisine semptomları anlatıyor ve tüm tarihi onunla paylaşıyor. Dolphin, yeni öncelik sistemi hakkında bilgi almak için gelmek istediğini söylüyor. Ertesi gün, Julie adında bir arkadaş, Cuma gecesi için özür diliyor ve yanlış anladığı için evlerine geldiğini açıklıyor. Fran, Julie’ye “tekrar arkadaş olmak ister misin?” diye soruyor.
25
Fabrikadaki toplantıda, bir ürün montajındaki darboğazın nedeni üzerine konuşuluyor. Stacey, sorunun 30 parça olduğunu belirliyor ve bunların serbest bırakıldığını ancak son montaja ulaşamadıklarını söylüyor. Johan, sorunu daha iyi anlamak için fabrikaya gitme önerisinde bulunuyor ve grup, eksik parçaları görmek için bir freze makinesinin önünde duruyor. Ustabaşı Jake, eksik parçaların yaklaşık iki veya üç haftadır orada olduğunu belirtiyor. işyerindeki üretim sürecinde yaşanan darboğazlarla ilgili bir konuşmayı anlatıyor. Bir grup çalışan, üretimdeki darboğazları belirlemeye ve çözümler üretmeye çalışıyor. Darboğazlar, yeşil ve kırmızı etiketlerle belirtilen parçaların stoklanması, belirli parçaların işlenmesi için gereken zamanın fazlalığı ve bunların sonucunda üretim sürecinin yavaşlamasıdır. Çalışanlar, darboğazları çözmek için farklı çözümler tartışıyorlar. Ancak, bir çözümün sadece hızlandırmak olmayacağı, çünkü bu sorunu daha da kötüleştireceği konusunda fikir birliği var.
Bunun yerine, darboğazların kökenlerine bakmak ve bu sorunların daha köklü çözümlerini üretmek gerektiği belirtiliyor. Ekip, bir üretim hattında darboğazları ve darboğaz olmayan kaynakları tanımlıyor. NCX-10 adlı makinenin darboğaz olduğunu belirliyorlar ve diğer makineler ve işçileri darboğaz olmayan kaynaklar olarak adlandırıyorlar. Darboğazı X ve darboğaz olmayan kaynakları Y olarak atıfta bulunuyorlar ve Y kaynaklarının X kaynağına beslenmesi ile üretim hattının verimliliğinin belirlendiğini anlıyorlar. Bu bilgi, üretim sürecindeki darboğazları belirlemede ve verimliliği artırmak için yapılan iyileştirmelerde kullanılabilir. Üretim sistemi içindeki parçaların akışı ve darboğazlar hakkında bir tartışma yapılıyor. Darboğaz olmayan bir parçanın, fazla kapasiteye sahip olduğu ve talebi karşılamada diğer parçadan daha hızlı olacağı kabul ediliyor. Eğer fazla kapasite olursa, bu ekstra üretim kapasitesinin nasıl kullanılacağı tartışılıyor ve fazla envanterin ortaya çıkabileceği belirtiliyor. Tartışma, farklı parça kombinasyonlarının verimliliği ve kapasite kullanımı üzerinde de duruyor. Sistemdeki tüm darboğazları belirlemek için daha kapsamlı bir analiz yapılması gerekiyor. Bu, Y’nin işlevselliği üzerindeki etkiyi daha iyi anlamamıza yardımcı olabilir ve envanteri beslemek için alternatif çözümler bulmamıza yardımcı olabilir.” Grup, X ve Y arasında bir etkileşim olduğunu fark etti. Y’nin sürekli çalışması, darboğazın başka bir yerde olması durumunda fazla envanter birikmesine neden olabilir. Ayrıca, Y’nin tam kapasitesini kullanmak, piyasa talebi tarafından sınırlandırılmaktadır.
Bu nedenle, Y’nin maksimum verimliliği elde etmek için sürekli olarak çalıştırılması mantıklı değildir. Bunun yerine, piyasa talebine göre çalıştırılmasıdaha verimli olabilir.
Şirketin fazla bitmiş mallar sorunuyla karşı karşıya olduğu ve bunun nedeninin pazarlama ve satış kısıtlamaları olduğu belirtiliyor. Stokların çoğunluğu darboğaz olmayan parçalardan yapılmış ve üretim verimliliği için talebi aşan stoklar oluşmuş. Ancak diğer bir kısım bitmiş ürünler ise modası geçmiş ve çok az talep görmektedir. Dolphin, X ve Y’nin dört doğrusal kombinasyonunu inceleyerek, herhangi bir üretim durumunu temsil edebilecekleri sonucuna varır ve Stacey de Y’nin sistem için verimi belirlemediğini, Y’yi X seviyesinin üzerinde etkinleştirmenin sadece fazla envanterle sonuçlanacağını belirtir.
Üretkenliği artırmak için çalışanlarını ve makinelerini nasıl kullanacakları konusunda tartışıyorlar. Dolphin, darboğazların olmadığı bir durumda bir kaynağın kullanım düzeyinin sistemdeki diğer kısıtlamalar tarafından belirleneceğini söylüyor. Jonah, sistemlerindeki en büyük kısıtlamanın NCX-10 makinesi olduğunu ve fazla envanter yaratmanın hedefe aykırı olduğunu belirtiyor. Bob, çalışanları çalışmaya devam ettirmenin gerekliliğine dikkat çekiyor, ancak Dolphin, işçilere zamanın yüzde yüzünü yaptırmak veya onlardan kurtulmanın yanlış varsayımlara dayandığını söylüyor. Lou, yüzde doksan istenilebileceğini öne sürüyor, ancak Dolphin, sayıların anlamsız olduğunu ve kaynakların etkinleştirilmesi ve kullanılmasının eş anlamlı olmadığını belirtiyor. Sonuç olarak, bir kaynağı kullanmak ve bir kaynağı etkinleştirmek arasında bir ayrım olduğunu vurguluyorlar. Sorunun kaynağı, fazla envanterin üretim sürecinde tıkanıklıklara neden olması ve bazı iş merkezlerinde darboğaz yaratmasıdır. Dolphin, sistemi optimize etmenin her kaynağı maksimize etmek anlamına gelmediğini ve yerel optimumlardan oluşan bir sistem ile çok verimsiz bir sisteme sahip olabileceğimizi belirtiyor. Bu nedenle, envanter birikimini azaltarak ve darboğazların oluşmasını önleyerek üretim sürecinde verimliliği artırmamız gerektiği vurgulanıyor. Ayrıca, çözümün oldukça basit olduğu ve konferans salonunda tartışılacağı belirtiliyor.
26
Sorun, ormanda yürüyüşe çıkan bir grup çocuğun hızları farklı olduğu için çizginin yayılması ve bazı çocukların kaybolma riski taşımasıdır. Çözüm, Herbie adlı çocuğun çizginin ortasından hareket ettirilememesi olduğu için diğer çocukların hızlarına uyum sağlamalarıdır. Şaron ve Dave ile birlikte çözüm arayışı yapılmaktadır. Üç kişinin bir araya gelerek herkesi bir arada tutmak için en iyi fikri bulmaya çalıştıkları bir senaryo anlatılır. Sharon, bir geçit törenindeki gibi herkesin aynı tempoda yürümesini önerirken, Dave ise dağcılar gibi ip ile herkesi birbirine bağlamayı önerir. Sonunda, ikilinin önerileri değerlendirilir ve ip kullanımının daha iyi bir seçenek olduğuna karar verilir. İki kişi, bir fabrikada çalışan çocukların hızlarından dolayı oluşan bir sorunu çözmeye çalışırlar. İlk önerileri bir montaj hattı gibi çalışan bir sistem kurmaktır. Ancak daha sonra fikirlerini birleştirerek, hattın önündeki çocuğun hızını kontrol etmenin daha iyi bir çözüm olacağına karar verirler. Sonrasında ise arkadaşlarına bir ödül teklif edilir ve bir film izleme gecesi seçilir. Ancak bir kişinin asıl isteği annesinin geri gelmesidir. Öykü sonunda, anlatıcı evlilik zorluklarından bahseder ve her sorunun çözümünün, bir kez bulunduğunda kolaylaştığını ifade eder. Grup, malzeme envanterindeki darboğazları nasıl yönetebileceklerini tartışıyor. Stacey, malzemeleri kırmızı parçalar için alıkoyarak ve darboğaza ihtiyaç duyulduğunda malzemeleri serbest bırakarak darboğazların önünde envanter sorunlarını çözebileceklerini öneriyor. Dolphin, darboğazların ihtiyaç duyduğu orana göre malzemeleri serbest bırakmanın bir yolunu bulmaları gerektiğini belirtiyor. Grup, darboğazların malzemelerin serbest bırakılması programına bağlanması için bir tür sinyal oluşturma fikrini tartışıyor. Ralph, darboğazlarla ilgili verileri tutarak, her darboğazın belirli bir zamanda ne üzerinde çalışacağını birkaç hafta önceden tahmin edebileceklerini öneriyor. Ralph, iş merkezindeki darboğazları tespit ederek malzeme rotalarını planlamak için bir program geliştirmiştir. Malzemelerin darboğazlara girdikten yaklaşık iki hafta sonra darboğazdan çıkacağı varsayımından yola çıkarak, her parti için kurulum ve işlem sürelerine iki hafta ekleyerek darboğazın gerçekten serbest bıraktığı malzeme üzerinde çalışma süresini tahmin edebilir. Bu bilgiyi kullanarak, tüm malzeme rotalarının salınımını belirleyebilirler. Dolphin, sadece darboğaz kısımlarına değil, darboğaz olmayan kısımlara da odaklanarak daha fazla verimlilik sağlayabileceklerini söyledi. Ralph, bunu nasıl yapacağından emin değilken, Dolphin ona darboğazlara dayanarak kırmızı etiketli malzemelerin serbest bırakılması için bir program belirleyebilirse, son montaj için bir program da belirleyebileceğini ve malzeme rotalarının tümünü belirleyebileceğini açıkladı. Üretim süreçlerini iyileştirmek için bir proje üzerinde çalıştığı ve bu projenin bir parçası olarak darboğazların belirlenip ortadan kaldırılması gerektiği konuşuluyor. Ralph adlı bir kişi, bu darboğazların giderilmesi için bir program hazırlayabileceğini ancak bazı işlerin daha uzun sürebileceğini belirtiyor. Dolphin adlı bir ziyaretçi, bitkilerle ilgili konularda bilgi almak istediğini belirtiyor ve toplantı yapmak için plan yapıyorlar. Ancak Bob Donovan, verimlilik azalması gibi bir soruna dikkat çekiyor ve risk alınması gerektiği konusunda fikir ayrılıkları oluşuyor. Metin, bu konuşmaların sonunda bitiyor. Bob, bazı işçilerin boşta kalabileceği konusunda endişeli olurken, Stacey, birkaç dakika beklemenin işletmeye maliyetinin düşük olduğunu ve envanterin daha büyük bir maliyet oluşturduğunu belirtiyor. Lou, Bob’un endişelerine katılırken, All işletmenin verimliliği artırmak için bir fırsatı kaçıracağından endişeleniyor ve bu nedenle envanteri kontrol altında tutmanın önemli olduğunu düşünüyor. Sonunda, All, işletmeyi envanteri kontrol altında tutarak kurtarmanın daha önemli olduğunu savunuyor ve eğer bazı işçiler boşta kalırsa, bu duruma izin vermenin daha iyi olduğunu düşünüyor.
27 Bearington fabrikasının başarısı ve UniWare Bölümü’nün kâr elde etmesi üzerine konuşuluyor. Darboğazların giderilmesi ve yeni sistemlerin uygulanması sayesinde işler daha iyi gitmeye başlamış. Ralph Nakamura’nın geliştirdiği sistem, müşteri siparişlerini ve sevkiyat tarihlerini tahmin edebiliyor. Peach, Rogo’ya rapor turuna başlamasına izin veriyor. Envater seviyelerinin düşmesiyle birlikte malzeme akışı daha pürüzsüz hale gelmiştir. Başlangıçta verimlilikler düşmüş olsa da, sevkiyat oranlarının artmasıyla birlikte tekrar yükselmiştir. Gecikmiş siparişlerin sıfırlanması da müşteri hizmetlerinin gelişmesine ve geri dönüş yolunda olunmasına sebep olmuştur. Yöneticiler arasında hazırlanan standart raporun gerçekte neler olduğunu tam olarak anlatamaması eleştirilmektedir. Metnin sonunda, işletme sahibi Bill Peach ile uzun yıllar çalıştığı için onun yenilikçi olmadığını düşündüğü ve ona değişimler hakkında henüz söylemek istemediği anlatılmaktadır. Ancak ileride ona sunum yaparak tüm kartları masaya koymayı planlamaktadır. Konuşma, bir tesisin işletmesindeki maliyetlerin azaltılması ve karlılığın artırılması konusunda odaklanmaktadır. Şeftali (Peach) henüz tesisin bölünme için yeterli para kazanmadığına inanıyor ve işletme giderlerinde yüzde on veya on beş oranında bir azalma gerektiğini belirtiyor. All (sözcüğün kullanımından, muhtemelen konuşmacı) bunun için çalışacaklarını söylüyor ve gelecek ay için iyileştirmeler yaparak tesisi kapatma önerisini geciktirmeyi istiyor.
İşadamı, müşterisinden geçen dönemden daha büyük bir gelişme istiyor ve müşterisinden yüzde on beş daha fazla iş vermesini istiyor. İşadamı, müşterisine Anton’u açık tutacaklarını söylüyor. İşadamı daha sonra araba sürerken, işleri düşünüyor ve siparişlerin hızla artmasıyla başının belada olduğunu düşünüyor. Sonunda, programdan önce sipariş göndermeyi düşünüyor. Bir toplantı için planlanan tarihin değiştirilmesi ve sonrasında yaşanan iş sorunlarından bahsediliyor. Anlatıcı, kendisini bir anlamda çaresiz hissederken, kendisine yakın olan insanlarla bir araya gelerek zaman geçiriyor. Ayrıca kızı Sharon’un evlerine dönüp dönmeyecekleriyle ilgili sorusunu dile getiriyor ve Julie’nin cevabıyla rahatlıyor. Metin, son derece kişisel bir hikayeyi anlatıyor ve hislerin önemini vurguluyor. All, Julie ile birlikte yaşamaya geri dönmek istediğini söyler ancak Julie hala endişeli olduğunu belirtir. Geçmişte yaşadıkları sorunların tekrarlanacağından korkmaktadır. Julie, All’ın kendisine yeterince dikkat etmediğini düşündüğünü ve işindeki sorunlardan dolayı dağıldığını söyler. All ise işine karşı tutkulu olduğunu ve ailesinin işe öncelik veren bir yapısı olduğunu söyler. Julie, bu farklılıkların sevgilerini etkilediğini düşünür. Ancak All, hala Julie’yi sevdiğini ve birlikte olmak istediğini belirtir. Bir diyalog içeriyor ve iki kişi arasında geçiyor. Julie adlı bir kadın ve muhtemelen anlatıcının kendisi, hayatlarındaki bazı şeyleri sorguluyorlar. Julie’nin hayatı boyunca planladığı her şeyi gerçekleştirmesine rağmen hayatının önemli görünmediğini hissettiğini ve anlatıcının da neden büyük bir kariyere sahip olmak zorunda olduğunu hissettiğini açıklıyorlar. Birbirlerine bazı sorular sorarak hayatlarının amacı ve evliliklerinin neden önemli olduğu hakkında düşünmeye başlıyorlar. Anlatıcının, evliliğin amacı hakkındaki fikirlerini sorguladığını ve Julie’nin tek istediğinin kocasından güvenilirlik olduğunu belirttiğini öğreniyoruz. Metnin sonunda, iki kişi de hayatlarını ve evliliklerini sorgulamaya devam etmek istediklerini belirtiyorlar. Alex, Julie ile evlilikleri hakkında net bir anlayışa sahip olmadıklarını fark eder ve evliliğin amacı hakkında sorular sorar. Julie, herhangi bir cevap olmadığını söyleyerek bu konuşmayı sonlandırmak ister ancak Alex, bunun mantıklı bir şekilde düşünülmesi gerektiğini söyler. Julie, geri dönme zamanının geldiğini söyler ve ayrılırlar. Alex, Bayan Barnett’ın akşam yemeğine davet edilir ama gitmez. Julie Mazda’ya binmeden önce peşinden koşar.
28
Alex eve dönerken Dolphin tarafından aranır ve Jonah da Singapur’dan aramaktadır. Jonah bir süre sonra Alex ile konuşamayacağını söyler. Alex, işlerin iyi gittiğini ancak tesisin daha da gelişmesi gerektiği konusunda uyarıldığını belirtir. Bölüm başkanı tesisin kapatılması konusunda uyarıda bulunmuştur ve bu nedenle Alex endişelidir. Jonah, bitkinin daha da geliştirilmesi konusunda Alex’i desteklediğini ve konuşmaya devam etmeleri gerektiğini söyler. Bir işletmenin envanter kontrol sorunlarına çözüm arandığı ve parti boyutlarının yarıya indirilmesinin önerildiği anlatılmaktadır. Bu öneri, tesisin çalışmaya devam etmesi için süreç içi çalışmaya yapılan yatırımın sadece yarısına ihtiyaç duyulacağı ve stokların azaltılmasıyla nakit akışındaki baskının hafifletileceği faydalar sağlayabileceği belirtilmektedir. Ancak bu avantajların tam olarak yararlanılabilmesi için, tedarikçilerin teslimat sıklıklarının artırılması ve miktarların azaltılması gerektiği vurgulanmaktadır. Satın alma pazarlığı sırasında iki kişi arasındaki diyalog anlatılmaktadır. İlk kişi, daha küçük parti boyutlarına geçmenin ekipman üzerinde daha fazla kurulum gerektireceğini ve bundan endişe duyduğunu söyler. Ancak diğer kişi, Donovan’ın daha fazla kurulumla bile iyi iş çıkarabileceğini ve bunun yanı sıra başka faydaların da olduğunu belirtir. Daha sonra, diğer işlevlerle bir toplantı ayarlayarak herkese bu faydaları anlatacağını söyler. Toplantı için öğle yemeğine gidilirken, bu sabah telefonda konuşulan bir konu olan malzemenin fabrikada geçirdiği zamanın dört elemente bölünerek açıklanması yapılır. Metinde, toplantı sırasında faydaların anlatılması ve öğle yemeği masrafının konuşulması da yer alır. Parçaların işlenmesi için harcanan zaman, kuyruk zamanı ve bekleme süresi gibi faktörler, darboğazların belirlenmesinde önemli rol oynuyor. Parti boyutlarının ekonomik bir parti miktarı formülüne göre ayarlanması yerine, mevcut miktarların yarı yarıya azaltılması öneriliyor, bu da kuyruk zamanını ve bekleme süresini azaltarak parça akışını hızlandırabilir. Daha kısa teslim süreleriyle müşteri memnuniyeti artar ve pazarda avantaj sağlanabilir. Bir işletme toplantısında müşteri taleplerine daha hızlı yanıt verebilmek için yapılan tartışmalar yer alıyor. Teslim sürelerinin daha kısa hale getirilmesi, parti boyutlarının yarıya indirilmesi gibi öneriler tartışılıyor. Darboğazların önemine ve tasarruf edilen zamanın bir yanılsama olabileceğine dikkat çekiliyor. Sonuçta, tartışma devam ederken karar verilmez, ancak işletmenin üretkenliğini artırmak için çeşitli stratejiler üzerinde fikir alışverişi yapılıyor. Bob, parti boyutlarını yarıya indirerek teslimat süresini 6-8 haftadan 4 haftaya düşürmeyi önerir. Diğer ekip üyeleri de bu öneriyi kabul ederler ve üç hafta içinde teslimat sözü vermeye karar verirler. Bu kararın riskli olabileceğini düşünen Lou, Bob’a bu taahhüdü almaya istekli olup olmadığını sorar. Bob, daha büyük bonuslar almayı tercih ettiğini söyleyerek taahhüdü kabul eder. Sonraki gün, Jons ile toplantı yapmak üzere yola çıkan anlatıcı, ona üretimdeki gecikmeleri aştıklarını ve her şeyin yolunda gittiğini söyler. Metin, iki kişi arasında, işlerini ve üretim ve teslimat sürelerini iyileştirme olasılığını tartışan bir diyalog gibi görünüyor. Konuşmacı, diğer kişi olan Jons’u, siparişleri mevcut iki ay yerine dört hafta içinde teslim ederek, geciken siparişlerle ilgili mevcut durumlarını tersine çevirebileceklerine ve pazarda daha iyi rekabet edebileceklerine ikna etmeye çalışıyor. Jons ilk başta şüpheci görünür, ancak konuşmacı ona meydan okur ve sözünü yerine getirebileceğine dair bahse girer. Jons sonunda denemeyi kabul eder ve bunun üzerine bahse girerler.
29
Bir dolunayın ışığında uyandıktan sonra kabus gören ve uykusuz kalan bir kişinin düşünceleri anlatılmaktadır. Kendisi ve eşi Julie, Bearington’da kalmakta ve evde rahatlamaktadır. Metinde ayrıca bir personel toplantısından bahsedilir ve pazarlama departmanının yeni sözleşmeler kazandığı, birkaç yeni sipariş aldığı söylenir. Fabrikada yapılan işlerin sonucu olarak verimlilikler azaldı, ancak parti boyutlarının azaltılmasıyla tekrar arttı. Önceden, iş merkezleri bir önceki işlemin büyük bir partisini bitirmeyi beklemek zorunda kalıyordu, ancak şimdi daha küçük partilerle işlemler daha sorunsuz gerçekleşiyor. Stoklar en düşük seviyede ve fazla envanter bitmiş ürün olarak gönderildi. Fabrika yeniden dolduruldu ve işlem gören işler zemine döküldü. Şu anda sadece mevcut talep için işlem devam ediyor. Ancak kötü bir haber var, maliyet ölçümlemesi parçaların daha küçük parti boyutlarının gerektirdiği ek kurulumlar nedeniyle artmış gibi görünüyor. Ancak finansal olarak büyük bir fark yaratmıyor. Bir örnek vererek, parça başına 1,2 dakikalık kurulum hesaplandı. Konuşmacı Julie’ye, parti boyutunu küçülterek ve üretimi daha fazla partiye yayarak, kurulum süresi nedeniyle doğrudan işçilik maliyetinin biraz arttığını, ancak azalan envanter ve artan satışlar nedeniyle toplam maliyetin düştüğünü açıklar. Maliyet ölçümü, tüm işçilerin her zaman tamamen meşgul olduğu varsayımına dayanır, ki bu doğru değildir. Konuşmacı, Julie’nin haberini çabucak vermekle ilgili şaka yapar ve ardından Lou ofise girer ve ürünün maliyeti konusunda yardım etmeyi teklif eder. Bir iş toplantısında parça maliyetleri hakkında konuşuluyor. Karar vericiler, maliyet tabanını son iki ayın verimine göre değiştirmeyi öneriyorlar, ancak bu muhasebe politikasına aykırı olduğu için endişeliler. Birisi, bu fikrin satın alma kararı vericisi tarafından kabul edilmeyeceğini söylerken, diğeri bunun bir şans vermeye değer olduğunu söylüyor. Sonunda, karar vericiler bu fikri denemeye karar verirler, ancak yakalanmaları durumunda musluk dansı yapacaklarını söylerler. Metin ayrıca, başka bir karakterin telefonla araması ve ne istediği hakkında kısaca bahseder. Jons, eski bir arkadaşı Bucky Burnside’ın şirketiyle tekrar iş yapmak için aradığını ve Burnside’ın Model 12 adlı ürünlerine bin adetlik bir sipariş verdiğini söyler. Ancak stoklarında sadece 50 adet var ve iki hafta içinde diğer 950 adeti üretmeleri gerekiyor. Jons, rakiplerinin siparişlerini dolduramadığı için Burnside’ın onlara döndüğünü düşünüyor ve müşterinin çaresiz olduğunu söylüyor. Yine de, siparişi tamamlamanın bir yolu varsa, müşteriyle çalışmak iyi bir fırsat olabilir. Hikayede, Jons’un iş ortağına bir iş fırsatı sunması ve bunun mümkün olup olmadığına karar vermeye çalışmaları anlatılıyor. Johnny, iş fırsatının büyük bir potansiyele sahip olduğunu belirtirken, Jons’un iş ortağı olma şansının olduğunu ve tercih ettikleri tedarikçi olabileceklerini söylüyor. Ancak, çalışanlarının bunun zaman kaybı olduğunu düşünmesine rağmen, iş fırsatını gözden geçiriyorlar ve sonunda fikirlerini değiştiriyorlar. Ancak, müşterileri memnun etmek için daha fazla çalışmaya karar verirler ve alternatif bir çözüm ararlar. Bir grup iş arkadaşı, envanter harcamalarını yoğunlaştırmak için parti boyutlarını azalttıktan sonra, daha fazla verim elde etmek için parti boyutlarını tekrar yarı yarıya azaltmayı tartışıyor. Ancak, bazı siparişlerinin son tarihlerine kadar gönderilmesi gerekiyor ve Bob, yeni boyutlarla bile tamamlayamayacaklarını düşünüyor. Ralph, öncelik sistemlerini değiştirerek daha fazla zaman kazanabileceklerini önerirken, ben, parti boyutlarını keserek kaç birim yapabileceklerini ve siparişleri zamanında gönderebileceklerini sorguluyorum. Stacey, envanterlerle ilgili haberler getiriyor ve bir malzeme eksikliği nedeniyle bir sorun çıktığını belirtiyor. Ancak, bu sorunun bir satıcıdan çözülebileceğini ancak nakliye süresinin 4 ila 6 hafta olabileceğini belirtiyor. Ben, satıcının haftada kaç modül verebileceğini ve ilk haftanın miktarını ne kadar sürede gönderebileceklerini sorguluyorum. iş anlaşması için tartışma yapan kişilerin diyalogları yer almaktadır. Jons, Model 12’lerin Burn-side’a aktarılması için bir anlaşma yapmak istemektedir. Ancak nakliye ve maliyet konuları nedeniyle tartışmalar yaşanmaktadır. Sonunda, Jons işi üstlenmeye karar verir ve Bin üniteyi iki haftada teslim edemeyecekleri ancak dört hafta boyunca haftada 250 ünite gönderebileceklerini belirtirler. Metin, iş anlaşması konusundaki zorlukları ve belirsizlikleri ele almaktadır.
30
İş toplantısında Burnside işinin performansı hakkında konuşuluyor. Lou geç kalsa da, yüzde 17’lik bir büyüme elde ettikleri ve stokların arttığı söyleniyor. Bir sonraki gün, şirketin tebrik mektupları alıyorlar biri Burnside işi için, diğeri de genel merkezde yapılacak bir performans incelemesi için. Hikaye, iş dünyasında başarıya ulaşmanın ödüllendirildiğini ve takdir edildiğini gösteriyor. İş dünyasındaki değişimlerin ele alınması gerektiği ve fırsatları yakalamak için esnek olunması gerektiği ana teması vurgulanmaktadır. İş adamı, önceden endişelendiği bir inceleme raporunun fırsatlar yaratabileceğini fark ederken, sendika konusunda farklı görüşlere sahip olduğunu belirtiyor ve eski bir çalışma arkadaşının geri dönüşü gibi beklenmedik değişikliklerin her zaman olabileceğine dikkat çekiyor. Tesisin üretim sürecinde yaşanan bir sorun ve bu sorunun nasıl çözüldüğü anlatılmaktadır. Başlangıçta, bir robotun malzemeleri istifleyen başka bir robotun önünde beklemesi ve üretim yapamaması sorunu ortaya çıkmıştır. Bu sorunun çözülmesi için Donovan ve asistanları robotun manipüle edebileceği bir şey aramışlardır. Bu sırada Hilton Smyth, etrafta dolaşırken bir şeyler fark etmiş ve parti boyutları hakkında sorular sormaya başlamıştır. Ancak karargahta ne söylendiğini bilmedikleri için Bob, ne söyleyeceğini bilememiş ve Hilton’u bilgilendirememiştir. Daha sonra, bir denetim ekibi tesisin kontrolünü ele almış ve bölümün yardımcı kontrol görevlisi Neil Cravitz başkanlık etmiştir. Fabrikada çalışan yönetici Rogo’nun maliyetleri belirleme konusundaki zorlukları ve denetim ekibinin müdahalesini anlatılıyor. Muhasebe standartlarının sıkı bir şekilde uygulanması nedeniyle, Rogo ve ekibi ürünlerin gerçek maliyetlerini yansıtmakta zorlanıyorlar ve sonunda maliyetleri eski bir yönteme göre yeniden hesaplamak zorunda kalıyorlar. Ancak, sonuçlar hala yeterince tatmin edici değil ve Rogo daha fazla masaj yapmak istiyor ancak yapamıyor. Metin sonunda, bir helikopterin gürültüsü ile kesiliyor ve ne olduğu belirsiz bir olaya işaret ediyor. Lou ile bir helikopter görüyorlar ve iki adam iniyor. İkinci adamın kim olduğunu hatırlayarak Bucky Burnside olduğunu fark ediyorum ve Stacey’ye Burnside’ın Model 12’leri hakkında bilgi alıyorum. Bob’u arayarak Burnside’ın emriyle herhangi bir kalite sorunu olup olmadığını soruyor. Bob, Johnny Jons ve Burnside hakkında konuşurken, Burnside tesisin çalışanlarına el sıkışarak onları tebrik ediyor. Jons da aynı şeyi yapıyor. Burnside, Rogo’yu özellikle tebrik etmek istediğini söylüyor ve tesisin hızlı bir şekilde siparişlerini tamamlamasından etkileniyor. Burnside, tesisin işini çok iyi yaptığını söylüyor ve tüm çalışanların elini sıkmak istediğini söylüyor. Jons, Burnside’ın çalışanlarıyla uzun vadeli bir sözleşme üzerinde buluşacağını söyler ve yeni bir kampanya yapacaklarını belirtir. Bu haber, ana karakteri mutlu eder. Johnny adında bir diğer karakter ise ayakkabı numarasını sorar ve ayakkabı borcu olduğunu söyler. Hikayenin sonunda, iki karakter arasında geçen bir diyalog vardır ve biri diğerini yendiğini söyler. Bir iş toplantısı için hazırlık yapıldıktan sonra, Julie’yi ziyaret etmek için yola çıkan kişi, Bearington kasabasındaki ofis binasının “Beni Satın Al!” tabelasını görür ve kasabadaki insanların geleceğini düşünür. Ertesi gün yapılacak bitki performans incelemesi toplantısında, tesisin geleceğine karar verilecektir. Karar vermeden önce, Bill Peach’e verilen sözlerin tam olarak yerine getirilmediği fark edilir ve ürün maliyeti standartları nedeniyle performans sayıları gerçekte olduğundan daha kötü görünmektedir. Julie ile akşam yemeği yiyen kişi, parkta yürüyüş yaparken toplantı hakkında konuşur ve endişelerini dile getirir. Baş karakter, denetim sonucunda yaşananlara hala kızgın. Ancak, geçirdikleri ayın fantastik olduğunu söylüyor. Fabrikanın kapatılacağından endişe etmiyorlar. Karısıyla ilgili olarak, yıllar içinde ona daha fazla şey anlatmadığını düşünüyor ve evliliklerinin kıyıya vurduğunu kabul ediyor. Ancak, kendilerini yeniden birleştirmeye çalışıyorlar. All ve Julie arasındaki ilişki sorunları hakkında konuşuyorlar. Julie, All’ın kendisini ve çocukları ihmal ettiğini hissettiğini ve bu yüzden ondan ayrılmak istediğini açıklıyor. Ancak All, Julie’ye değer verdiğini ve ilişkilerini kurtarmak istediğini söylüyor. İkisi de birbirlerine ihtiyaç duyduklarını ve birlikte olmaları gerektiğini anlıyorlar. Sonunda, All ve Julie ilişkilerini yeniden canlandırmak için birbirlerine daha fazla zaman ayırmaya karar veriyorlar.
31
Konferans salonunda bulunan Hilton Smyth ve Neil Cravitz ile bir inceleme yapmak için buluşan kişi, birinin henüz gelmediğini fark eder. Hilton, incelemenin başlaması için kapının kapatılmasını önerir ancak katılımcı, eksik olan kişinin gelmesini beklemeleri gerektiğini söyler. Hilton, beklemeye gerek olmadığını belirtir ve incelemeye başlama isteği ile ilgili olarak katılımcıyı uyarır. Katılımcı, bu uyarı üzerine Hilton ve Neil’in ürünlerin maliyetindeki artışla ilgili açıklama yapmalarını ister. Ancak tartışma kaçınılmaz hale gelir ve katılımcı, UniWare Bölümünün maliyetleri düşürmek mi yoksa para kazanmak mı amaçladığı konusunda tartışma başlatır. İşletme sahibinin, Hilton ve Cravitz adlı iki kişiyle, üretimdeki darboğazların ve geleneksel maliyet muhasebesi kurallarının etkileri üzerine bir tartışma yaşadığı anlatılmaktadır. İşletme sahibi, darboğazların etkisini açıklarken, geleneksel maliyet muhasebesi kurallarına meydan okuyarak, kapasiteyi değil, e/düşük seviyeyi taleple dengelememiz gerektiğini, teşviklerin de bireysel potansiyeli değil, sistem içindeki başka bir kısıtlamayı belirlediğini söylemektedir. Hilton, bu görüşlere şüpheyle yaklaşırken, işletme sahibi bu varsayımların yanlış olduğunu savunmaktadır. İşletmedeki darboğazlar konusu tartışılıyor. Hilton, darboğazların verimi sınırladığını ve geçici olduğunu savunurken, diğer kişi darboğazların hem verimi hem de envanteri yönettiğini iddia ediyor. Ayrıca, performans ölçümlerinin yanlış olduğu kanıtlanmış ve tesisin en iyisi olduğu belirtiliyor. Ancak Hilton, bu şekilde çalıştırılan bir tesisin uzun vadede karlı olamayacağını savunuyor. Alex, bir tesis müdürü olarak, üretim maliyetleri arttığı için işletme karlılığını düşürdüğü için eleştiriliyor. Hilton Smyth, Alex’in raporunu duyduktan sonra, Alex’in çağrılması ve fabrikasındaki verimlilik sorunlarına acil eylem planı uygulanması gerektiğini öneriyor. Bill, bu öneriyi kabul ediyor ve Alex’in yanı sıra Nathan ve Johnny Jons’u da toplantıya çağırarak konuyu ele alıyor. Bir fabrikanın yöneticisi olan Alex, son iki ayda tesisin kâr elde ettiğini ve nakit akışının arttığını söylemektedir. Ancak, Hilton bu durumun geçici olduğunu ve yakında kayıplar beklediğini savunmaktadır. Johnny ise Alex’in tesisi müşteri ihtiyaçlarını kısa sürede karşılayabileceğini ve satışları artırabileceğini belirtmektedir. Tartışma devam ederken, Bill Alex’i bölümün yeni yöneticisi olarak seçtiklerini söyler. Alex, kendisine verilen görevi kabul eder ve herkesi arayarak iyi haberleri paylaşır. Bill ise ona kendini hazırlaması gerektiğini ve hala öğreneceği çok şey olduğunu hatırlatır. Anlatıcı, Jonah ile konuşur ve onu son gelişmeler hakkında bilgilendirir. Anlatıcının bir üretim tesisinin üç bölümünü yönetme ve ayrıca ürünleri tasarlama ve pazarlama becerisiyle ilgili endişelerini dile getiriyorlar. Anlatıcı, Jonah’tan gelip onlara yardım etmesini ister, ancak Jonah reddeder ve anlatıcıya kendilerine daha fazla güvenmeyi öğrenmesini tavsiye eder. Anlatıcı, Jonah’ın onlara öğretmesini istemekte ısrar eder, ancak Jonah, anlatıcının tam olarak ne öğrenmek istediğini bilmekte ısrar eder. Sonunda anlatıcı, her türden ve büyüklükteki organizasyonun nasıl yönetileceğini öğrenme arzusunu ifade eder ve Jonah yardım etmeyi kabul eder. İlk görev, etkili yönetim için hangi tekniklerin gerekli olduğunu belirlemektir.
Metinde bir tesisin üretim sürecinde yaşadığı bir sorun ve bu sorunun nasıl çözüldüğü de anlatılmıştır. Muhasebe standartları ve maliyetlerin belirlenmesi gibi iş dünyasının temel konuları da metinde yer almıştır.
Hikayenin sonunda ise Burnside işindeki başarı ve Bucky Burnside’ın ziyareti ile ilgili olaylar ele alınmıştır. Bu olaylar ana karakteri mutlu etmiştir.
Genel olarak, metinde iş dünyası ile ilgili birçok konu ele alınmıştır. Başarı, değişimlere uyum sağlama, maliyetlerin belirlenmesi gibi konuların önemi vurgulanmıştır. Ayrıca, çalışanların takdir edilmesi ve ödüllendirilmesi de önemli bir tema olarak işlenmiştir.
32
Alex, karısı Julie ile birlikteyken promosyonunu kutlamak istemiyor ve tostu reddediyor. Julie’nin açıklama beklediği açıkken, Alex baskı altında yavaşça konuşmaya başlayarak düşüncelerini ifade ediyor. Alex, promosyonunun boş bir zafer olduğunu hissediyor ve neden kutlamak gerektiğini anlamıyor. Ancak Julie, Alex’in çok sert davrandığını düşünüyor ve promosyonu almak için adil bir şekilde çalıştığını söylüyor. Alex, promosyon için ailesinin büyük bir bedel ödediğini söylüyor ve fabrikasının kapatılma tehdidi altında olduğunu hatırlıyor. İnanılmaz saatler çalışarak, evliliğini riske attı ve parlak bir yıldızdan sıradan biri haline geldi. bir iş adamının bir şirketi yönetme sürecindeki deneyimlerini anlatıyor. İlk başta zorluklar yaşasa da, bir arkadaşının yardımıyla şirketi kurtarmayı başarır. İş adamı, bu başarıyı arkadaşının desteği ve yardımları sayesinde kazandığını kabul eder ve onun katkısını takdir eder. Ancak arkadaşı, iş adamının bu başarısını tamamen kendisine atfetmeye çalışmasına itiraz eder ve onu yapay alçakgönüllülük yapmakla suçlar. İş adamı, arkadaşının yanlış anlamalarını düzeltmeye çalışırken, sonunda başarının herkesin katkısıyla geldiği gerçeğine geri döner. Alex, düşüncelere dalmış bir halde Julie ile birlikte yemek yemektedir. Kendisine Dolphin’un sorduğu yol gösterici soruların çözümlerindeki doğru yaklaşımın, sağduyulu olmak olduğunu düşünmektedir. Julie, neden Dolphin olmadan bu sonuca kendisinin gelmediğini sorar. Alex, bu soruya cevap veremediğini itiraf eder. Julie, Alex’in sadece soruya soruyla cevap verdiğini ve cevabı vermek yerine kaçtığını söyler. Özetle, Alex’in düşünceleri Dolphin’un yol gösterici soruları hakkındadır ve Julie, Alex’in sorulara kaçarak cevap verdiğini düşünmektedir. Konuşmada, sağduyu ve sezgi hakkında tartışılırken, Sokratik yaklaşımın etkili bir yol olduğu ortaya çıkar. Ayrıca, insanların sorgulamadan kabul ettiği yaygın uygulamaların kökleştiği ve sadece cevapları vermenin etkisiz olduğu belirtilir. Sonuç olarak, insanların sorgulamayı ve düşünmeyi öğrenmeleri gerektiği vurgulanmaktadır. Alex ve Julie, inatçı ve eleştiriden hoşlanmayan bir iş arkadaşına nasıl yaklaşacaklarını tartışıyorlar. Alex, Sokratik yöntemin sadece soru sormaktan ibaret olmadığını düşünüyor ve Dolphin’tan bu konuda öğrenmek istiyor. Julie, Alex’in yöntemini kullanarak kocasını ikna etmeye çalışmasının doğru olmadığını savunuyor. Alex, fabrikadaki sorunlar hakkında Dolphin ile yaptığı son görüşmeyi anlatıyor ve Dolphin’un cevaplarından memnun kaldığını söylüyor. Sonuç olarak, Alex ve Julie, soru sorma yöntemini doğru kullanmanın önemini tartışıyorlar ve Dolphin’un öğrettiklerinden etkileniyorlar.
33
Alex, çalıştığı şirketin önümüzdeki iki ay boyunca %15 net kar hedefine ulaşacaklarını sormak için ofisine girer. Lou, önümüzdeki iki ay boyunca yüzde yirmi net karı aşacaklarını söyler. Alex, bu iyimser tahminlere şaşırır ve Lou’nun pazarlama konusunda kronik olarak iyimser olduğunu düşünür. Lou, son zamanlarda gelen siparişlerdeki hafif bir düşüşe dayanarak bu tahmini yaptıklarını söyler. Ancak daha sonra ürün maliyetlerinin hesaplanmasında bir muhasebe çarpıklığı olduğunu keşfederler ve net karlarının %12,8’den fazla olmadığını fark ederler. Lou, bu durumu açıklamakta zorlanır ve belki bilanço üzerinden açıklamayı deneyeceğini söyler. Lou ve Alex envanterin mali tabloları üzerindeki etkisini tartışıyorlar. Lou, envanterin bir yükümlülük olduğunu ve bunu bilançoda belirli bir başlık altında raporlamaları gerektiğini açıklıyor. Alex, borçlarını varlıklar altında bildirdiklerini duyunca şaşırır. Lou, envanterlerini, hammaddeler ve üretim değeri de dahil olmak üzere üretilen malların maliyetine göre değerlendirdiklerini açıklıyor. Envanterlerini azaltabildiler ve paradan tasarruf ettiler, ancak bu aynı zamanda varlıklarında da azalmaya yol açtı. Sonuç olarak, giderlerini kısmış olmalarına rağmen mali tabloları net zarar göstermektedir. Lou, envanterdeki azalma nedeniyle net kârlarının olumsuz etkilendiğini doğruluyor. Alex konuştuğu kişiyle bir tartışma yaşıyor ve işletmedeki envanter konusunda bir sürpriz öğreniyor. Daha sonra Lou, kişisel bir konuda Alex’ten yardım istiyor. Ancak Alex, onunla birlikte çalıştığı son birkaç ay boyunca yaptıkları çalışmaların değerini vurgulayarak Lou’nun yardıma ihtiyacı olmadığını savunuyor. Lou da son birkaç ayda yanıldığını ve objektif bir gözlemci olamadığını kabul ediyor. bir şirket çalışanı olan Alex’in patronu Lou ile yaptığı bir konuşmayı anlatıyor. Lou, finansal güvencelerin sadece kontrol için değil, organizasyonun bütünü için önemli olduğunu söylüyor ve şirketlerin hedeflerine ne kadar ulaştıklarını bilmeleri gerektiğini vurguluyor. Lou, Alex’ten kendisine bir iş fırsatı vermesini ve yeni bir ölçüm sistemi tasarlamasını istiyor. Alex, bu öneriyi kabul ediyor ve şirketteki mühendislik ve pazarlama konularında uzmanlaşacak. Bob Donovan adlı birisiyle telefonla görüşüyor ve daha sonra ofisine gelerek konuşuyorlar. Alex, Bob’a bölümün tüm üretiminden sorumlu olmak isteyip istemediğini sorar ve Bob, şaşırdığını söyleyerek cevap verir. Alex, neden şaşırdığını sorar ve Bob, geçen ay Burnside’ın acil emrini ele alma şekillerinin ona yeni bir bakış açısı kazandırdığını ve bu tesiste kalmayı tercih ettiğini açıklar. Alex, Lou’yu ikna edemeyeceğini umarken Bob’un teklifini reddetmesi onu şaşırtır. Sonunda Bob, Johnny’nin imkansız müşteri dileğiyle nasıl başa çıktıklarını açıklar ve zamanı kaçırmadan işi çözmek için sıradışı bir yöntem kullandıklarını belirtir. Bob ve Alex arasında bir konuşma geçmektedir. Alex, Bob’un satış departmanını yılan yağı satıcıları olarak gördüğünü ve satış süreçlerindeki problemleri fark ettiğini belirtir. Bob da üretimi satışta baskın bir güç haline getirmeyi hedeflediklerini ve yeni prosedürler geliştirerek bunu başarmak istediklerini söyler. Alex, Bob’un bu konularda neden bu kadar ilgili olduğunu sorar. Pasaj, üç kişi arasındaki bir diyalogdur: Alex, Bob ve Stacey. Alex, masaya yeni fikirler getirdiği ve onları yaklaşımlarını yeniden düşünmeye teşvik ettiği için övülür. Bob, yeni fabrika müdürü olma ve bunu satışları tatmin etmenin bir yolu olarak görmek için üretim kurallarını değiştirme arzusunu ifade ediyor. Bob’un üretim müdürü olarak mevcut pozisyonu için olası değişiklikleri tartışırlar ve Stacey, Bob’u terfisinden dolayı tebrik eder. Pasaj, Alex’in işin yükünü anladıklarını kabul etmesi ve Stacey’e rolü üstlenmesi için zaman vermesiyle sona erer. Bob ve Stacey, bir iş teklifinde bulunuyorlar. Stacey, üretim müdürü olarak çalışmak için dua ettiğini ve işi istediğini söylüyor. Bob, malzeme yöneticisi olmak gibi görünen bir işi istiyor ve heyecan arıyor. Stacey, darboğazları kontrol etmek için tamponları kullanarak yeni bir yöntem kullanıyor ve bu yöntem sorunsuz çalışıyor. Bob, ustabaşlarının işlerine öncelik vermek için çalışanlarına bağımlı olduklarını söylüyor ve Stacey’in neden bu işi istediğini sorması üzerine, Stacey darboğazları kontrol etmek için daha etkili bir rol oynayabileceğini düşündüğünü açıklıyor. Bob, Stacey’nin uyarısına dikkat çekerek, iş merkezlerindeki darboğazların giderek tehlikeli hale geldiğini ve CCR’lerin zamanında tedarik etmekte giderek daha fazla zorluk çektiğini belirtir. Bob, iş merkezlerinin hala yeterli kapasiteye sahip olabileceğini söylese de, satışlardaki herhangi bir artışın bizi kaosa sürükleyebileceğinden korktuğunu belirtir. Bob, darboğazların sadece iyileştirme çabalarıyla giderilemeyeceğini ve anahtar malzeme insanlarının elinde olduğunu vurgular. Bob, CCR’lerdeki iyileştirmelerin darboğaz haline gelmelerini önlemek için yeterli olacağını garanti etmek istediğini söyler. Sonunda, Ralph’ın da işini sevdiğini ve kendisini bir takımın parçası gibi hissettiğini dile getirirler. Bilgisayar verileriyle çalışma deneyimini anlatırken, bilginin verilerden farklı olduğunu keşfettiğini ve takım çalışmasının önemine değindiğini anlatır. Darboğaz kavramının ona nasıl yardımcı olduğunu ve bilgisayarların artık işlevselliğinin daha iyi olduğunu belirtir. Son olarak, tasarım, yönetim ve ölçümler için sistemler geliştirmek için hayalleri olduğunu vurgular.
Bu durumda, Lou’nun tahminlerinin gerçeği yansıtmadığı ortaya çıkmış ve Alex, şirketin gerçek durumunu öğrenmek için doğru soruları sormak zorunda kalmıştı. Lou’nun pazarlama konusunda iyimser biri olduğunu fark eden Alex, gelecekle ilgili tahminleri doğrulamak için daha fazla bilgi istemişti. Lou, son zamanlarda gelen siparişlerdeki düşüşe dayanarak bu tahmini yaptıklarını belirtmişti. Ancak bu, tam olarak gerçek durumu yansıtmıyordu ve maliyetler hesaplanırken yapılan bir hata neticesinde net kar oranları daha düşük çıkmıştı.
Bu olay, doğru soruların ve doğru bilgilere dayanarak yapılacak analizlerin önemini vurgulamaktadır. Alex’in Lou ile yaptığı görüşme, şirketin gerçek durumunu belirlemek için yeterli değildi ve daha fazla bilgiye ihtiyaç duyuldu. Bu nedenle, işletme sahipleri ve yöneticileri, sadece iyimser tahminlerle hareket etmek yerine, gerçek veriler ve bilgiler üzerine inşa edilmiş sağlam stratejiler geliştirmelidirler.
34
Bir karakter, fabrikada olanları anlatıyor ve diğeri onu dinliyor. Konuşma, yeni bir ölçüm sistemi ve bu sistemin ne kadar önemli olduğu hakkında konuşulurken, bir karakterin bağımlılığı konusunda uyarıldığından bahsediyor. Konuşma, diğer konularda devam ediyor ve bir karakterin yöneticilik yapmaya başladığında daha fazla sorunla karşılaşacağına dair bir soruyla sona eriyor. Konuşma, kahramanın yeni pozisyonlarını nasıl yönetecekleri ve gerekli yönetim tekniklerini nasıl öğrenecekleri konusundaki belirsizliği hakkındadır. Kahramanın danışmanı, endişelerini tartışmak ve çözüm bulmak için birlikte çalışmak üzere ekipleriyle buluşmalarını önerir. Kahraman bu tavsiyeye uyar ve departmanın nasıl yönetilmesi gerektiğini analiz etmek için ekibiyle bir toplantı yapar. Ekiplerinin katkısını ve güvenini kazanmak için toplantıya basit bir soruyla başlarlar. Ekip, Hilton Smyth tesisini ziyaret etmeyi ve daha fazla bilgi edinmek için personelle görüşmeyi ve ayrıca ilişkiler kurmak için kendi departman personeliyle görüşmeyi öneriyor. Kahraman, toplantının amacının ne olduğunu sorarak toplantıyı sonlandırır ve ekip, bölümün nasıl yönetilmesi gerektiğini analiz etmek olduğunu söyler. Bir grup yöneticinin bir sorunu nasıl ele alacaklarını tartıştıkları ve farklı fikirler sundukları anlatılıyor. Lou, genel gerçeği bulmanın önemli olduğunu söylerken, Bob farklı tesisleri ziyaret etmek ve tedarikçilerle görüşmek gerektiğini belirtiyor. Stacey ise insanların neler olup bittiğini öğrenmenin önemli olduğunu ve müşterilerin neleri sorun olarak gördüklerini anlamak gerektiğini söylüyor. Daha sonra, beyaz tahtada bir çember ve çeşitli daireler, dikdörtgenler ve işaretçilerle bir tablo çiziliyor. Toplantıda bir grup yöneticinin yerel politikalar ve işletme hakkında konuştuğu ve verileri nasıl kullanacakları konusunda tartıştıkları anlatılıyor. Tartışma, tahta üzerindeki renkli şekiller ve işaretleyicilerle dolu bir ortamda gerçekleşiyor. Komite olarak hareket etmek ve neler olup bittiğini öğrenmek için verileri toplamak gerektiği konusunda fikirler öne sürülüyor, ancak bu sürecin karmaşık ve sınırsız olduğu kabul ediliyor. Sonunda, komitenin ne yapacağına dair karar verilmiyor ve toplantı sona eriyor. Bir grup insanın veri analizi yaparken karşılaştıkları sorunları ve bu sorunları nasıl çözmeye çalıştıklarını anlatıyor. Grup, verileri farklı şekillerde düzenleyerek ve sınıflandırarak analiz etmeyi deniyor. Ancak bu uzlaşma sonucu ortaya çıkan düzenlemelerin, zamanla istisnalar ve değişen iş ihtiyaçları nedeniyle tekrar değiştirilmesi gerektiği anlaşılıyor. Metin, işleri düzenlemenin doğru yolunun sürekli değişebildiği ve görkemli raporlar üretmek için zaman kaybetmenin işe yaramaz olduğunu vurguluyor. Şirketin sık sık yeniden yapılanma ve yeniden düzenlenme ihtiyacı olduğu ve bu sürecin genellikle işlerin düzelmesine yardımcı olduğu belirtiliyor. Şirketin ürün gruplarına göre düzenlenmesi ve ardından işlevsel yeteneklere göre değiştirilmesi öneriliyor. Bir grup insan, şekillerin tahtadaki göreceli konumlarına göre bir düzenleme yapılması önerisinde bulunuyor. Farklı düzenleme yöntemleri önerilse de, her birinin aynı derecede anlamı olduğu belirtiliyor. Konuşmacı, Bob’un önerisinin neyle uğraştıklarını netleştirdiğini söylüyor ve gerçekte ne yaptıklarına dair hiçbir fikirleri olmadığını vurguluyor. Ayrıca, veri toplama sürecinin boşuna bir egzersiz olduğunu ve şirketin bundan ne kazandığını sorguluyor. Konuşmacı herhangi bir öneri olmadığını fark ettikten sonra, konuyu yarına kadar ertelemeye karar verir.
35
Stacey’nin bazı ilerlemeler olabileceğinden bahsetmesiyle başlar, ancak bu tam olarak önemli değildir. Ralph, onun sözünü keser ve verilerin sınıflandırılmasına ilişkin bir karar vermede çok aceleci davrandığı için özür diler. Daha sonra, diğer tüm bileşikleri oluşturmak için basit bir element seti öneren Rus kimyager Mendeleev hakkında bir hikaye paylaşıyor. Ralph, bu yaklaşımın daha sonra nasıl çürütüldüğünü ve daha karmaşık teorilerin geliştirildiğini açıklıyor. Unsurları organize etme çabalarına rağmen, bir profesör kimsenin keşfetmediği bir model bulduğunu iddia edene kadar bu bir zorluk olarak kaldı. Konuşma, Stacey’nin bu durumda şeklin önemli olmadığını söylemesiyle sona erer.
36
Stacey ve Bob, sorunlu siparişlerle uğraşmak zorunda kaldıkları için biraz geç başlıyorlar. Satışlardaki herhangi bir artıştan endişe duyuyorlardı ve satışlar yavaş ama sürekli olarak artıyordu. Ben müdahale etmemeye karar verdim; eğer ciddi bir sorun ortaya çıkarsa, bana söylemekten çekinmeyeceklerdi. Bu kolay olmayacaktı. Hepimiz eylem odaklıyız ve temel prosedürleri aramak, Bob ne kadar dönüştüğünü söylerse söylesin, neredeyse doğamıza aykırı. Burada başlattığımız hareketin tüm bölümlerde gerçekleşmesini istiyorsak, genel anlamda ne yaptığımızı kendimiz için netleştirmemiz gerekiyor. Sadece bitkiler birbirinden çok farklı değil; Satıştaki yerel verimlilikle nasıl mücadele edilebilir veya ürün tasarımında partiler nasıl kesilebilir? Stacey, sunacak bir şeyleri olan tek kişidir ve fikri basittir. Eğer Jonah bizi “şirketin amacı nedir” diye sorarak başlamaya zorladıysa, Stacey “hedefimiz nedir” diye sorarak başlamamızı önerir- bireyler olarak değil, “olarak” Yöneticileri olarak. Lou, isteğime cevap vererek oyunu oynamak için gönüllü oluyor. Eğer topluluğumuzun amacı “şimdi ve gelecekte daha fazla para kazanmak” ise, o zaman işimiz bu hedefe ulaşmak için bölümümüzü hareket ettirmeye çalışmaktır. “Bunu yapabilir misin?” diye soruyor Stacey. “Ne demek istediğini anlıyorum,” diye cevap veriyor Lou hala gülümseyerek. “Hayır, elbette açık uçlu bir hedefe ulaşamayız. Yapmamız gereken şey, bölünmeyi bu hedefe doğru hareket ettirmeye çalışmaktır. Ve haklısın, Stacey, bu tek seferlik bir çaba değil, sürekli bir iyileştirme sürecine doğru kararlı bir şekilde çaba gösterin. İlk cevabımı yeniden ifade etmeme izin verin.” Ve noktalama işaretli sesiyle, her kelimeyi vurgulayarak, “İyi bir iş, devam eden bir iyileştirme süreci üzerinde bölünmemize başlamak olacaktır. Bir toplantıda tartışılan bir işletme konusunu ve tartışmanın farklı yönlere giden yönlerini anlatıyor. Bob, Lou ve Stacey gibi işletme çalışanları, iyileştirme projeleri konusunu tartışıyorlar ve hangi adımların atıldığı ve yapılan değişiklikler hakkında konuşuyorlar. Ancak, bazı çalışanlar, iyileştirme projelerinin yanlış anlaşıldığına ve isimlendirildiğine inanıyorlar ve bunların aslında verimlilik artışına odaklandığını savunuyorlar. Ayrıca, kültür değişiminin gerekliliği konusunda da farklı fikirler var ve sürecin ayrıntılarını vurgulamanın önemi konusunda tartışıyorlar. Sonuç olarak, tartışma, birçok farklı görüşü içeren kapsamlı bir işletme konusu üzerinde gerçekleşiyor.
NOT: Alex, şirketin önümüzdeki iki ay içinde %15 net kâr elde etme hedefini sormak için Lou’nun ofisine girer. Lou, aynı dönemde% 20’lik net karı aşacaklarını söyleyerek iyimser bir şekilde yanıt veriyor. Alex, Lou’nun aşırı iyimser tahminine şaşırır ve pazarlamada aşırı pozitif olmaya kronik bir eğilimi olduğunu düşünür. Lou, bu tahmini son siparişlerdeki hafif düşüşe dayanarak yaptıklarını açıklıyor. Ancak daha sonra ürün maliyetlerini hesaplarken bir muhasebe hatası keşfederler ve net kârlarının %12,8’den fazla olamayacağını anlarlar.
Bu senaryoda, Lou’nun ilk iyimser yanıtı eksik veya yanlış bilgilere dayanıyordu. Olumlu bir görünüme sahip olmak iyi olsa da, finansal hedefleri tahmin etmek için gerçekçi ve iyi bilgilendirilmiş bir yaklaşıma sahip olmak önemlidir. Bu durum, dikkatli ve doğru muhasebe uygulamalarının önemini de ortaya koymaktadır. Alex, muhasebe hatasının düzeltilmesini ve gelecekteki finansal tahminlerin güvenilir bilgilere dayanmasını sağlamak için Lou ile birlikte çalışmalıdır.
37
Bir fabrikanın üretim sürecindeki kısıtlamaların ne zaman ve neden değiştiğini, bu değişikliğin çalışanlar ve yöneticiler üzerindeki etkilerini tartışıyor. Fabrika yöneticileri, kısıtlamaları değiştirerek üretim sürecini daha verimli hale getirmek için çalışırlarken, bu kararın çalışanları ve üretim sürecinde değişikliklere neden olduğunu fark ederler. Tartışmalar sonucunda, kısıtlama olmayanları da kısıtlama altına aldıklarını fark ederler ve bu kararın atölyede büyük bir değişikliğe neden olduğunu kabul ederler. Ancak, yapılan değişikliklerin sonuçlarına bakıldığında, her şeyin yolunda olduğu sonucuna varırlar ve kullandıkları yöntemlerin neden doğru olduğunu hatırlarlar. Üretim tesisinde çalışan birkaç kişinin kapasite kısıtlamaları ve üretim sınırlamalarıyla ilgili konuları tartıştığı bir diyalog gibi görünüyor. Üretim sürecine aşina olan Stacey, üretim hattının belirli bölümlerine öncelik vermek için renk kodlu etiketlerin kullanılmasının üretim akışında gecikmelere ve sorunlara neden olduğunu açıklıyor. Etiketleri tamamen kaldırmanın daha verimli olacağını öne sürüyor. Bob, kısıtlamalar kaldırılmış gibi göründüğüne göre artık daha fazla sipariş almanın güvenli olup olmadığını soruyor ve Stacey öyle olduğunu düşünüyor. Ancak Ralph, renk kodlu etiketler olmadan malzemeleri farklı iş merkezlerine dağıtmaya nasıl devam edileceği sorusunu gündeme getiriyor. Son olarak, kısıtlamalar kaldırılmış olmasına rağmen bilgisayar sistemlerinin iş merkezlerinin tam kapasiteyle çalıştığını gösterdiğini fark ederler. Stacey, neler olup bittiğini bildiğini kabul ediyor, ancak bununla başa çıkma zamanı değil. Metin, darboğazları belirlemek ve verimliliği artırmak için üretim sürecini ve kısıtlamalarını anlamanın önemini vurgulamaktadır. Pasaj, bir şirketin kısıtlamalarının üstesinden gelme ve üretkenliğini artırma çabalarıyla ilgilidir. Şirket, ürünlerini üretmek için sınırlı kapasitesi olan darboğazını belirlemiştir. Bu sorunu çözmek için şirket, atıkları azaltmaya ve verimliliği en üst düzeye çıkarmaya odaklanan yeni bir sistem uyguladı. Sistem, hangi ürünlerin talep edildiğini ve hangilerinin talep edilmediğini belirlemek için yeşil ve kırmızı etiketlerin kullanılmasını içerir. Şirket ayrıca aşırı üretimi önlemek için bitmiş ürünler için sipariş oluşturmaya başladı. Şirketin yöneticileri şimdi sistemi nasıl daha da iyileştirebileceklerini ve üretkenliği nasıl artırabileceklerini tartışıyorlar. Ancak, dikkatli olmaları ve sonuçlarını tam olarak anlamadan değişiklik yapmak için acele etmemeleri gerektiğini fark ederler. Ayrıca, önceki maliyet muhasebesi yöntemlerinin, şirketin karşı karşıya olduğu gerçek sorunları belirlemede yeterli olmayabileceğini de kabul ederler. Mevcut sistemlerini yeniden değerlendirmeleri ve üretkenliklerini artırmaya devam etmenin yollarını aramaları gerektiği sonucuna varırlar.
NOT: bir şirketin üretim sürecindeki kısıtlamaları nasıl yönettiği ve bu kısıtlamaları nasıl aşarak üretkenliği artırmaya çalıştığına odaklanmaktadır. Bu bağlamda, ekonomi bilimi açısından bakıldığında, şirketin üretim faktörlerini (çalışanlar, makineler, hammadde vb.) en verimli şekilde kullanarak üretimini artırmaya çalıştığı görülmektedir. Şirket, darboğaz olarak adlandırılan ve üretim kapasitesini kısıtlayan faktörleri belirleyerek, bu faktörlerin üstesinden gelmek için yeni sistemler ve yöntemler geliştirmiştir.
Ayrıca, maliyet muhasebesi yöntemlerinin yeterli olmayabileceği konusu da vurgulanmaktadır. Bu, şirketin sadece finansal maliyetlere odaklanmaması gerektiği anlamına gelir. Bunun yerine, üretim sürecindeki diğer faktörlerin (örneğin, çalışanların motivasyonu, müşteri talepleri) de dikkate alınması ve yönetilmesi gerektiği belirtilmektedir.
Son olarak, metin, değişikliklerin dikkatli bir şekilde yapılması gerektiği ve sonuçlarının tam olarak anlaşılmadan hareket edilmemesi gerektiği konusunu vurgulamaktadır. Bu, şirketin kararlarını verirken risksizlik ilkesine uyması gerektiğini göstermektedir.
38
Pasaj, muhtemelen bir hikaye veya roman gibi daha büyük bir metnin devamı gibi görünüyor. Görünüşe göre iki kişi, Alex ve Johnny Jons arasında, Alex’in fabrikasının satışlarını artırma ihtiyacı hakkında bir konuşma var. Alex, daha fazla sipariş için bastırıyor ve Johnny Jons’u bu amaca ulaşmak için yenilikçi fikirler bulmaya ikna etmeye çalışıyor gibi görünüyor. Öte yandan Johnny Jons şüpheci ve satışların zaman aldığını ve aceleye getirilemeyeceğini öne sürüyor. Sohbet, Alex’in %20 daha fazla satış ihtiyacını ifade etmesi ve Johnny Jons’un sadece bir ağaçtan sipariş toplama fikrini reddetmesiyle sona erer. Genel olarak pasaj, iş teması ve bir şirketi büyütmenin ve genişletmenin zorlukları etrafında dönüyor gibi görünüyor. Alex, Johnny, Lou, Dick ve Ralph dahil olmak üzere birkaç kişi arasındaki bir konuşmayı anlatıyor. İşlerinin fiyatlandırmasını ve maliyetlerini ve daha düşük fiyatlar isteyen Fransa’dan potansiyel bir müşteriyi tartışıyor gibi görünüyorlar. Johnny, uzun vadede işlerine zarar verebileceği için Alex’i fiyatlarını düşürmemesi konusunda uyarır. Sonunda, yerel müşterileri üzerinde önemli bir etkisi olmayacak olsa da, Fransız müşterinin siparişini kabul etmeye karar verirler. Konuşma, Johnny’nin Alex’ten ne olduğunu açıklamasını istemesiyle sona erer. Johnny, bir hava taşımacılığı anlaşması hakkında konuşan bir grup insanla bir araya gelir. Anlaşmanın ayrıntıları hakkında konuşurlar ve Johnny, fiyatların üretim maliyetinden bile düşük olduğunu fark eder. Lou, bu durumun normal olduğunu söyler ve Johnny’nin şaşkınlığına şaşırır. Ancak başka bir açıdan yaklaşarak, Japon fotoğraf makinesi örneği üzerinden anlatarak Johnny’ye ucuz fiyatların nasıl mümkün olduğunu açıklarlar. Sonra üç saat boyunca anlaşmanın detayları üzerinde çalışırlar ve Ralph ve Lou da yardımcı olurlar. Bir iş görüşmesi veya toplantısı sırasında geçen konuşmalar yer almaktadır. Konuşmacılar, bir sorunlu iş merkezinin üzerindeki etkiyi kontrol etmeye çalışırken, Avrupalı üreticilerin bir fiyat savaşı başlatmayacağından emin olmak için farklı fikirler ortaya atarlar. Johnny, düşük fiyatlarla rakibi etkisiz hale getirmeyi önerirken, diğer konuşmacı bunun yeterli olmayacağını ve başka bir şey bulmaları gerektiğini savunur. Sonunda, bir anlaşma yapmaya karar verirler ve konuşmanın sonunda Lou ve Ralph sayıları parlatmaya çalışırlar. Anlaşmanın yüksek karlılık göstermesine rağmen, katılımcılar pazarlama departmanının sorunlarına dair endişelerini dile getiriyorlar. Birisi, Dick adlı bir çalışanın belki yardımcı olabileceğini söylüyor, ancak diğerleri bu fikre pek sıcak bakmıyorlar. Metin, iş dünyasında karşılaşılan sorunları, yönetim tekniklerinin önemini ve riskleri vurguluyor. Dolphin’un nasıl bu kadar çok şey öğrendiği hakkında düşünceleri ve bilim adamlarının yöntemlerine değinildiği anlaşılıyor. Ayrıca, karakterin kendisinin de yöntemleri geliştirmesi gerektiği ve popüler bilim kitaplarının faydalı olabileceği düşünceleri yer alıyor. Metnin sonunda, Johnny Jons’un Fransızlarla bir anlaşma imzaladığı ve karakterin buna cevap vermek için hazır olduğu belirtiliyor. Julie ile sohbeti sırasında Yunan felsefesi hakkında konuşurlar ve karakter, fizikçilerin bir konuya yaklaşımını anlatarak felsefenin nasıl çalıştığını açıklar. Fizikçilerin rastgele bir fenomenle başlayarak hipotezler oluşturduklarını ve her şeyin bir anahtar ilişkiye dayandığını belirtir. Julie, son cümle üzerine doğrulur. hipotezlerin mantıksal türevleri aracılığıyla öngörülen etkilerin doğruluğunu doğrulama sürecini açıklıyor. Bu yöntemin, insan davranışlarından maddi gerçeklere kadar her alanda kullanılabileceğine inanıyorlar. Bu sürecin, yönetim tekniklerinin geliştirilmesinde de kullanılabileceğini düşünüyorlar, ancak önce mevcut yönetim tekniklerinin etkisini incelemek ve daha sonra gerekli değişiklikleri yapmak gerektiğini belirtiyorlar. Ayrıca, Dolphin’un tekniklerinin sadece tekniklerden ibaret olmadığını düşünüyorlar ve bu tekniklerin gelişiminin ötesinde bir şeyler öğreneceklerini umuyorlar.
39
Alex, performansından dolayı kendisini tebrik eden ve Hilton Smyth’in fabrikasının hala iyi performans göstermediğini bildiren Bill Peach’ten bir telefon alır. Alex, Bill’e daha önce göstergelerin yerel bir optimumda olduğunu ve küresel tabloyla hiçbir ilişkisi olmadığını söylediğini hatırlatır. Bill, Alex’e önceki günü Alex ile aynı görüşü paylaşan Ethan Frost ile geçirdiğini söyler, ancak Bill kavramı tam olarak anlamaz. Alex, her şeyin tek bir mesele olduğunu açıklıyor. Bill, Alex’ten bunu şahsen açıklamasını ve yeni işi hakkında daha fazla bilgi edinmek için onu ziyaret etmesini ister. Alex ertesi gün onu ziyaret etmeyi kabul eder. Bill ayrıca Alex’ten Johnny Jons’a ne yaptığını açıklamasını ister. Bir işletme sahibi olan kişi, çalışanlarının değerli göstergeleri terk etmesi ve maliyetin altında üretim yapmanın karlı olabileceği düşüncesinin saçma olduğunu belirtiyor. Daha sonra ofisindeki çalışanları bulmaya çalışıyor ve sonunda bazı sorunlar olduğunu öğreniyor. Çalışanları, planlanmamış fazla mesailer ve gecikmelerin yaşandığı üretim süreciyle ilgili bilgi veriyorlar. Bu durumun müşteriler üzerinde olumsuz etkisi olacağını düşünen işletme sahibi, endişeli bir şekilde durumun kontrol altından çıktığını fark ediyor. Ekip, neden kaldırabileceklerinden daha fazla sipariş aldıklarını anlamaya çalışıyor. Bob, bunun darboğaza neden olan belirli bir düzenden kaynaklandığını öne sürüyor, ancak Stacey bunun çok fazla sipariş kabul etmenin daha temel bir sorunu olduğuna inanıyor. Hesaplama hatalarını ortadan kaldırırlar ve temel nedeni hızlı bir şekilde bulmaları gerektiğini anlarlar. Ekip, arayı kapatmak için fazla mesai kullanma olasılığını tartışıyor ancak bunun gecikmelere ve ek maliyetlere yol açacağını kabul ediyor. Konuyu daha fazla tartışmak için Lou ve Ralph ile bir toplantı yapmaya karar verirler. Lou durumdan memnun değil ve Bob’a daha fazla mesai kullanmaları gerektiğine ikna olup olmadığını sorarken Ralph, fazla mesai kullanmalarına rağmen birçok siparişi yerine getirmede gecikeceklerine inanıyor. Ekip, soruna akıllı bir çözüm bulmaları gerektiğini fark eder, aksi takdirde bu onlara bir milyon dolardan fazlaya mal olabilir. Karşılaştıkları bir sorun hakkında bir grup insana hitap ediyor. Sorunun düşündükleri kadar büyük olmayabileceğini ve ele almadan önce sorunun boyutunu belirlemeleri gerektiğini öne sürüyorlar. Grup, darboğaz durumlarının aşırı yüklenmeden ziyade çalışmaya aç olduklarını ve sürekli hareket halinde olduklarını tartışır. Grup, sadece fazla mesai yaparak veya öncelikleri değiştirerek sorunu çözemeyeceklerinin farkındadır. Sistematik bir yaklaşım benimsemeyi ve muhtemelen bir darboğaz durumunu inceleyerek başlamayı öneriyorlar. Konuşmacı eleştirilerini kabul eder ve sorunu çözmek için sistematik bir yaklaşımı kabul eder. Ralph, Bob ve diğerleri, bir seyahat darboğazı ile karşı karşıya olduklarını tartışıyorlar. Ralph, sistemin kısıtlamalarını tanımlamaya çalışırken, Bob daha önce kullanılan bir yöntemi önerir ve bu yöntemin işe yaradığını savunur. Ralph, bir dizi daire çizer ve darboğazın işaretlenmesiyle Murphy’yi dahil eder. Bob, envanter biriktirmenin darboğazın önünde birikmesi gerektiğini savunur, ancak Ralph, ne kadar envanter biriktirmeleri gerektiği konusunda emin değildir. Sonunda, Ralph, darboğazın önünde üç günlük envanter istediklerini söyler ve bunu bir haftaya indirmeyi başardıklarını açıklar. Bob ve Ralph, üretim sürecindeki darboğazlarla ilgili bir tartışma yapıyorlar. Ralph, darboğazın önünde stok bulundurduklarını ancak bir felaket durumunda stokların tükenebileceğini ve bu nedenle stok inşa etmenin önemli olduğunu söylüyor. Ancak Stacey, stokların yetersizliği değil, yeni oluşan darboğazların sorun yarattığını savunuyor. Tartışmaya dahil olan Lou ise, Ralph’ın argümanına destek vererek stokların önemli olduğunu ancak yukarı akış kaynaklarından biri azaldığında stokların tükenme riskinin artabileceğini söylüyor. Tartışmanın sonunda Stacey, tüm yukarı akış kaynaklarının darboğazın önündeki envanteri yeniden inşa etmesi gerektiğini belirtiyor. Bir şirketteki bir toplantıda, üretimdeki darboğazların ve envanter yönetiminin önemi hakkında konuşan bir grup insan arasındaki diyalogu içeriyor. Sorunun kaynağı, darboğazın olduğu yerde envanter yönetimi olduğu ve yedek kapasite miktarının darboğazın önünde artan girişimle telafi edilmediği şeklinde özetlenebilir. Çözüm olarak, siparişlerin teslimat sürelerine bağlı olarak malzeme kiralamak ve sürekli olarak siparişlerin ne kadarının olağanüstü vaatler gerektirdiğini belirlemek önerilmiştir. Şirket yöneticisinin işyerindeki sorunları ele almasını anlatıyor. Şirket, envanter darboğazları ve montaj problemleri ile karşı karşıya kalıyor. Yönetici, Bob’un görevi devralmasını ve operasyonun daha iyi hale gelmesini kutluyor ancak Bob’un almaya zorlandığı olumsuz eylemlerin, satışlara dört haftalık teslimat teklifi vermek gibi sonuçları olduğunu fark ediyor. Yönetici, Lou ile konuşarak, fazla mesai bütçesinin tüketildiğini ve operasyon giderlerinin arttığını belirtiyor. Ayrıca, planlamak yerine tepki verdiklerini ve bunun doğru bir yaklaşım olmadığını düşünüyor. Sonuç olarak, yönetici, bir hata yaptığını ve bu hatanın geri çekilmelerine neden olduğunu kabul ediyor.
Ralph, Bob ve diğerleri, bir seyahat darboğazı ile karşı karşıya olduklarını tartışırlar. Ralph, sistemin kısıtlamalarını tanımlamaya çalışırken, Bob daha önce kullanılan bir yöntemi önerir ve bu yöntemin işe yaradığını savunur. Ralph, bir dizi daire çizer ve darboğazın işaretlenmesiyle Murphy’yi dahil eder. Bob, envanter biriktirmenin darboğazın önünde birikmesi gerektiğini savunur, ancak Ralph, ne kadar envanter biriktirmeleri gerektiği konusunda emin değildir. Sonunda, Ralph, darboğazın önünde üç günlük envanter istediklerini söyler ve bunu bir iş planına dahil ederler. Ekip, darboğaz sorununu çözmek için sistematik bir yaklaşım benimsediğinden, üretim sürecindeki verimlilik artar ve müşteri memnuniyeti geri kazanılır.
40
Lou ve anlatıcının birlikte karargaha döndükleri ve son iki haftadır her gün aynı yolu yaptıkları anlatılmaktadır. İkisi de bölümden memnun değiller ve Donovan’ın bitkisi hariç her şeyin kötü olduğunu düşünüyorlar. Donovan, müşterilerin şikayet etmeden önce her şeyi kontrol altına aldı ve satış elemanlarının güvenini yeniden kazanması zaman alacak. Ancak, bitkiyle ilgili sorunlar çıktı ve anlatıcı, Lou’ya veri toplamalarının gereksiz olduğunu düşündüğünü söylüyor. Lou ise anlatıcının noktayı kaçırdığını ve alacakları azaltabileceklerini söylüyor. Ancak anlatıcı, gerçek kurtarıcının bitki olmadığını ve geçmişte Lou’nun kendisinin de işi istemediğini hatırlatıyor. İşletmenin bölümünün iyileştirilmesi üzerine bir tartışma yaşanıyor. Lou, bölümün iyileştirilmesinin birçok küçük eylem gerektireceğini belirtiyor ve sabırlı olunması gerektiğini söylüyor. Ancak Alex, daha hızlı sonuçlar istiyor ve ventoriyi değerlendirme şeklini değiştirmenin ne kadar zaman alacağını soruyor. Lou, mekanik işlerin birkaç gün süreceğini, ancak sonuçları açıklamak için haftalar sürebileceğini belirtiyor. Alex, envanter değerlendirme şeklinin bitmiş stok seviyeleri üzerindeki etkisini sorguluyor ve Lou, hayali envanter karları oluşturmak için bitmiş mal envanteri oluşturulduğunu söylüyor. Metin, işletmenin karlılığına odaklanarak bölümün iyileştirilmesi için atılacak adımların önemine ve doğru karar vermenin kritik önemine vurgu yapıyor. İşletmedeki verimlilik sorunlarını tartışıyor. Alex, envanter ve nakit üzerindeki etkileri net bir şekilde gördüğünü, ancak verimlilik üzerindeki etkisini görmekte zorlandığını belirtiyor. Tartışma, yeni modellerin neden sunulmadığı konusuna kadar ilerliyor ve bu durumun pazar payını kaybettirdiğini, ancak stoktaki eski ürünlerin satılmasının daha iyi olduğunu savunuyorlar. Alex, çözümler üzerinde çalışabileceğini belirtiyor, ancak bitki göstergeleri, transfer fiyatları ve satış fırsatları gibi diğer sorunların da olduğunu belirtiyor. Sonunda, Alex bazı konular üzerinde çalışabileceğini kabul ediyor. Bir sorunun çözümü için bir süreç geliştirilmesi gerektiği, örgütlerin bir amaç için inşa edildiği ve birden fazla kişiden oluştuğu vurgulanmaktadır. İki kişi, bir sürecin geliştirilmesi ve mevcut kısıtlamaların tanımlanması için çalışmalar yapacaklarını söylemektedirler. Organizasyonlar ve bunların sadece bir bireyler topluluğu yerine nasıl zincirler veya ızgaralar olarak görülmesi gerektiği hakkındadır. Bir kuruluşun gücü, en zayıf halkası tarafından belirlenir, bu nedenle en zayıf halkanın belirlenmesi ve iyileştirilmesi, organizasyonun iyileştirilmesi için önemlidir. Kuruluşların karmaşıklığı, çoğunun yalnızca bağımsız zincirlerin bir koleksiyonu değil, birden çok bağımsız zincir olmasını sağlar. Ancak, karmaşıklık kısıtlamalardan sorumlu kişi tarafından halledilebileceğinden bu önemli değildir. Konuşma, ölçümlerden söz edilerek sona erer, ancak özet bu konu hakkında daha fazla bilgi sağlamaz. Alex, Lou ve Bob, bölünme kısıtlamaları, ölçüm sorunları, ürün tasarımındaki gecikme, üretimdeki uzun teslim süreleri, tutum sorunları ve ilgisizlik gibi birçok sorunla karşı karşıyadırlar. Alex, bu sorunların hepsinin temel sebebini belirlemek için parmağını temel soruna yerleştirmeyi önerir. Lou ve Bob ise bunu nasıl yapacaklarını sorgularlar. Alex, bunu tesislerinde başarabilirlerse, bunu bölünmede de yapabileceklerini söyler. Ancak Lou buna katılmaz. Lou ve Alex arasında bir tartışma yaşanmaktadır. Lou, fiziksel kısıtlamaların kolayca çözülebildiğini, ancak bölünme düzeyinde politikalarla uğraşmanın daha zor olduğunu savunur. Alex ise fabrikalarındaki başarılarının politikaların etkisiyle olduğunu, politikaların asıl kısıtlama olduğunu iddia eder. Tartışma sonucunda, sistemin kısıtlamasını tanımlamanın ve hatalı politikaları yakınlaştırmanın temel sorun olduğu ortaya çıkar. Alex, bir sorunun cevabını tahtada bulur ve Dolphin’i aramaya karar verir. Lou, temel sorunun yanı sıra beş adımı takip etmek için gereken teknikleri de öğrenmeleri gerektiğini önerir. İkinci adımın politika kısıtlamalarını içerdiği için atlanması gerektiğine karar verirler. Dördüncü adımın, sistemin gerginliğini yükseltmek anlamına geldiğini fark ederler ve bu adımın bir hatalı politika belirlendiğinde politikayı değiştirmekle ilgili olduğunu anlarlar. Tartışma, yenilikçi fikirlerin nasıl ortaya çıkarılabileceği ve politikaların olumsuz etkilerinin nasıl çözülebileceği konularına odaklanır. Karakterler, düşünme süreçlerinin önemine ve bölünme ve atalet gibi engellerin üstesinden nasıl gelişilebileceğine dikkat çekerler. Son olarak, karakterlerin istedikleri şeylerin temel olduğu ve aynı zamanda dünya için önemli olduğu belirtilir. Alex ve Lou arasında bir konuşma geçmektedir. Alex, bir yöneticinin üç basit soruyu cevaplama yeteneği için önemli olduğunu ve karmaşık bir ortamda bile temel soruna odaklanabilmenin önemini vurgulamaktadır. Alex, kendi deneyimlerinden bahsederken, Lou da kendi deneyimlerini paylaşarak, kendi Dolphinlarımızı yaratmamız gerektiğini söylemektedir. Alex ve Lou arasında bir bağlılık ve saygı gösterisi yaşanmaktadır.
NOT: Lou ve Alex arasında iş yerindeki bölümleri hakkında bir konuşmayı anlatıyor. Donovan’ın başarılı olan fabrikası dışında hem Lou hem de anlatıcı, bölümlerinden memnun değil. Lou, departmanı geliştirmenin birçok küçük eylem ve sabır gerektireceğine inanırken, Alex daha hızlı sonuçlar istiyor. Envanter ve nakit akışının verimlilik ve üretkenlik üzerindeki etkisinin yanı sıra tanıtılacak yeni modellere olan ihtiyacı tartışıyorlar. Kuruluşun karşı karşıya olduğu sorunları ele almak için bir sürecin geliştirilmesi gerektiği ve kuruluşların yalnızca bir bireyler topluluğu olarak değil, zincirler veya ızgaralar olarak görülmesi gerektiği konusunda hemfikirdirler. Konuşma, ölçümlerin tartışılması ve onu geliştirmek için bir organizasyondaki en zayıf halkanın belirlenmesi ihtiyacı ile sona erer. Metin, kuruluşların karmaşıklığını ve bunları iyileştirmek için kısıtlamaları tanımlamanın ve ele almanın önemini vurgulamaktadır.
İşletmelerin Karşılaşabileceği Zorluklar ve Sorunlar
İşletmeler her zaman zorluklar ve sorunlarla karşı karşıya kalırlar. Bunlar arasında değişen pazar koşulları, artan rekabet, değişen müşteri ihtiyaçları ve baskıları, ekonomik durgunluklar, tedarik zinciri sorunları, finansman zorlukları, iş gücü sıkıntıları ve hukuki sorunlar yer almaktadır. İşletmeler bu zorlukların üstesinden gelmek için proaktif bir yaklaşım benimsemeli ve iş stratejilerini bu zorluklara uygun şekilde ayarlamalıdır.
Kitabın Alana Olan Katkısı
Teknolojik Yenilikler ve İşletmelerin Rekabet Avantajı
Teknolojik yenilikler, işletmelerin rekabet avantajı elde etmesine yardımcı olabilir. Gelişmiş teknolojiler, işletmelerin verimliliklerini artırabilir, müşteri hizmetlerini geliştirebilir, maliyetleri azaltabilir ve ürün ve hizmetlerin kalitesini artırabilir. Ancak, teknolojik yenilikler, yüksek maliyetleri ve yatırım risklerini de beraberinde getirir. İşletmeler, teknolojik yenilikleri dikkatle değerlendirmeli ve uygun yatırım kararlarını almalıdır.
İşletmelerin Ekonomik Performansını Etkileyen Faktörler
İşletmelerin ekonomik performansı, birçok faktöre bağlıdır. Bu faktörler arasında müşteri talepleri, pazar koşulları, finansman imkanları, üretim süreçleri, işletme yönetimi ve stratejisi, iş gücü ve teknolojik yenilikler yer almaktadır. İşletmeler, ekonomik performanslarını artırmak için bu faktörleri dikkatle yönetmeli ve iş stratejilerini bu faktörlere uygun şekilde ayarlamalıdır.
Kriz Yönetimi Becerileri ve Stratejik Planlama
İşletmeler, beklenmeyen olayların ortaya çıkması durumunda kriz yönetimi becerilerine sahip olmak zorundadır. Bu olaylar, doğal afetler, siber saldırılar, malzeme temininde yaşanan sorunlar veya üretim hatasından kaynaklanan sorunlar gibi birçok farklı şekilde ortaya çıkabilir. İşletmeler, kriz yönetimi planlarını ve acil durum eylem planlarını hazırlamalıdır.
Kriz yönetimi, olayların ortaya çıkması, etkilerinin değerlendirilmesi, risklerin belirlenmesi, eylem planlarının oluşturulması, uygulanması ve sonuçların izlenmesi gibi bir süreçtir. İşletmeler, kriz yönetiminde başarılı olabilmek için stratejik planlama yapmalıdır. Stratejik planlama, işletmenin hedeflerine ulaşmak için kullanacağı kaynakları belirlemesi, bu kaynakların nasıl kullanılacağına karar vermesi ve eylem planlarını oluşturmasıdır. İşletmeler, stratejik planlama sürecinde kriz yönetimini de dikkate almalıdır.
Yönetim ve Karar Verme Süreci
İşletmelerin başarısı, yönetim ve karar verme sürecine bağlıdır. Yönetim, kaynakların etkili bir şekilde kullanılmasını sağlamak için tasarlanmış bir süreçtir. Yönetim sürecinde, planlama, organizasyon, liderlik ve kontrol yer alır. Karar verme süreci ise, yöneticilerin karar verme yetenekleriyle ilgilidir. İşletmeler, doğru kararlar alabilmek için yönetim sürecini iyi bir şekilde yönetmelidir.
Yönetim sürecinin ilk adımı planlamadır. Planlama, işletmenin hedeflerini belirleme sürecidir. İşletmeler, hedeflerini belirlerken gerçekçi olmalıdır. Hedefler, ölçülebilir, ulaşılabilir, zamanında ve ilgili olmalıdır. İşletmeler, hedeflerini belirledikten sonra, kaynakları organize eder. Kaynakların organizasyonu, işletmenin hedeflerine ulaşmak için gerekli kaynakların belirlenmesi, bu kaynakların nasıl kullanılacağına karar verilmesi ve eylem planlarının oluşturulmasıdır.
İşletmelerin karar verme sürecinde doğru kararları alabilmesi için, doğru bilgilere ihtiyacı vardır. İşletmeler, doğru bilgiyi elde etmek için analiz yapmalıdır.
Üretim organizasyonlarının performansını ölçmek için birçok farklı metrik ve yöntem kullanılabilir. Bu yöntemler, işletmenin spesifik ihtiyaçlarına ve üretim hedeflerine göre değişebilir.
Bir üretim organizasyonunun performansını ölçmek için kullanılabilecek en temel metrik, üretim verimliliğidir. Üretim verimliliği, üretim çıktısının üretim girdilerine oranı olarak tanımlanır. Bu metrik, üretim süreçlerinin ne kadar verimli olduğunu belirlemek için kullanılır. Yüksek üretim verimliliği, üretim sürecinin düşük maliyetlerle yüksek üretkenlikle gerçekleştiğinin bir göstergesidir.
Bir diğer önemli metrik, zamanında teslimattır. Bu metrik, üretim organizasyonunun müşteri taleplerine ne kadar hızlı ve doğru şekilde yanıt verdiğini ölçer. Bu metrik, müşteri memnuniyetini artırmaya yardımcı olur ve işletmenin itibarını ve müşteri sadakatini korur.
Kalite de bir diğer önemli metriktir. Kalite, üretim sürecindeki hataların ve kusurların sayısını belirleyen bir ölçüttür. Kalite, müşteri memnuniyeti ve sadakati için kritik öneme sahiptir. Yüksek kalite standartlarına sahip olmak, müşterilerin işletmeye güvenini artırır ve ürün veya hizmetlerin müşteri beklentilerini karşıladığına dair bir güvence sağlar.
Üretim organizasyonunun performansını ölçmenin bir diğer yolu, envanter yönetimidir. Bu metrik, işletmenin envanter seviyelerinin ne kadar etkili bir şekilde yönetildiğini ölçer. Yüksek envanter seviyeleri, işletmenin nakit akışını olumsuz yönde etkileyebilirken, düşük envanter seviyeleri müşteri taleplerini karşılamada zorluklara yol açabilir.
Son olarak, üretim organizasyonunun performansını ölçmek için kullanılabilecek bir diğer metrik, iş gücü verimliliğidir. İş gücü verimliliği, işletmenin çalışanlarının ne kadar etkili ve verimli çalıştığını ölçer. Bu metrik, işletmenin insan kaynaklarını nasıl yönettiğini ve işgücü maliyetlerini düşürme konusundaki stratejilerini belirlemelerine yardımcı olur.
Sonuç olarak, işletmelerin karşılaşabileceği zorluklar ve sorunlar oldukça çeşitlidir ve bu zorluklarla başa çıkmak için farklı stratejiler ve çözümler geliştirilmelidir. İşletmelerin bu zorluklarla başa çıkabilmeleri için kriz yönetimi becerileri, stratejik planlama, teknolojik yenilikler ve doğru yönetim kararları önemlidir. Ekonomik performansın etkilendiği faktörlerin anlaşılması ve buna göre hareket edilmesi de işletmelerin başarısı için kritik öneme sahiptir. Üretim organizasyonlarının performansının ölçülmesi ise işletmelerin rekabet avantajı elde etmelerine ve verimliliklerini artırmalarına yardımcı olabilir. İşletmelerin bu konularda sürekli olarak kendilerini geliştirmeleri ve yeniliklere açık olmaları, rekabetçi bir iş dünyasında başarılı olmalarını sağlayacaktır.